Husaria Polska

H U S A R I A  P O L S K A
Polska husaria zwana jest chlubą naszego narodu. W ciągu 200 lat polscy husarzy nie przegrali żadnej bitwy ani wojny. Ta wojskowa formacja zwana była najskuteczniejszą formą walki z wrogiem… Dowiedzmy się więcej o chlubie naszego polskiego Narodu!

HUSARIA – w średniowieczu oraz epoce nowożytnej tym mianem nazywano rodzaj wojsk polskich – elitarną, ciężkozbrojną jazdę konną. Zazwyczaj składała się ona z najbardziej zamożnych młodych, zdrowych oraz silnych mężczyzn. Dlaczego? Ponieważ koszt wyposażenia takiego husarza był naprawdę wysoki, więc żaden przeciętny mieszczanin nie mógłby sobie pozwolić na taki zaszczyt. Więcej informacji na ten temat poznasz w dalszej części wypracowania. :).
Husarzy walczyli od samego początku XVI wieku aż do XVIII wieku. Są to dwa wieki, czyli około 200 lat. Warto wspomnieć, że husaria była najskuteczniejszą i najlepszą formacją wojskową. Często walczyła z wielokrotną przewagą przeciwnika – mimo wszystko zawsze udawało im się zwyciężyć na polu bitwy. Oto najważniejsze bitwy, które wygrała polska husaria:
–> Bitwa pod Kircholmem – 27 września 1605 r.
–> Bitwa pod Kłuszynem – 4 lipca 1610 r.
–> Bitwa pod Chocimem – 2 września do 9 października 1621 r.
–> Bitwa pod Trzcianą – 25 czerwca 1629 r.
–> Bitwa pod Wiedniem – 12 września 1683 r.

JAK WYDLĄDAŁ HUSARZ?
Z B R O J A   H U S A R S K A
Husarze nosili zbroje pół płytowe. Zbroja składała się z obojczyka, naplecznika, naramienników, karwaszy, kapalina husarskiego lub szyszaka oraz napierśnika czterofolgowego. Na plecach nosili skóry dzikich zwierząt takich jak: wilki, niedźwiedzie, tygrysy czy lamparty. Dodatkowo na plecach mieli doczepione skrzydła wykonane z ptasich piór, najczęściej kruczych oraz gęsich, rzadziej z orlich… Miały one na celu zastraszenie koni przeciwnika – gdy jechali na koniach skrzydła zaczynały wydawać charakterystyczny odgłos. Konie wroga dawały się przestraszyć, czyli teoretycznie rzecz biorąc, skrzydła dawały polskim husarzom przewagę nad wrogiem.
Skrzydła ochraniały także plecy, także husaria mogła uniknąć ciosu w tył swojego ciała.

U Z B R O J E N I E
kopia husarska – był to, prymitywnie mówiąc, długi patyk z żelazną, ostrą końcówką. Była to broń jednorazowego użytku – husarze daleko nią rzucali i jeśli trafili – powalili przeciwnika. Kopia mogła mieć długość aż 6 metrów!

— szabla,
— pistolet,
— pała