Konflikty zbrojne dzieli się na międzynarodowe i niemające charakteru międzynarodowego. W średniowieczu i czasach nowożytnych tendencje do ograniczenia użycia siły w stosunkach międzynarodowych znalazły wyraz w chrześcijańskiej doktrynie wojny sprawiedliwej. Zgodnie z nią państwa miały prawo wszczynać wojny tylko wtedy, gdy istniała sprawiedliwa przyczyna, a przede wszystkim dla uzyskania zadośćuczynienia za doznane bezprawia. Od XVIII wieku ustalił się pogląd, że prawo międzynarodowe przyznaje państwom nieograniczone prawo prowadzenia wojen. Konflikty i wojny mają zróżnicowane przyczyny. Jednym z nich jest dążenie państwa do zapewnienia sobie bezpieczeństwa.
Inną przyczyną wojny jest nacjonalizm. Był on jednym z powodów wybuchu pierwszej wojny światowej. Z podobnych przyczyn doszło do wybuchu II wojny światowej, gdy Hitler chciał zjednoczyć wszystkie ludy niemieckie w Rzeszy. Aby tego dokonać, zamierzał dokonać aneksji sąsiadujących państw.
Innym powodem wybuchu wojen są powody religijne – z tego właśnie powodu toczą się nieustanne konflikty między Turkami i Grekami na Cyprze oraz wojna na Bliskim Wschodzie.
Kolejna przyczyna konfliktów to przyczyna ekonomiczna. Tu jako przykład można podać iracką agresję na Kuwejt.
Ważną przyczyną wybuchu wojen jest także prestiż państwa.
Konflikty odgrywały ważną rolę w powstawaniu, umacnianiu i upadku państw. Stany Zjednoczone zrodziły się z rewolucji, w wyniku wojen wiele państw uzyskało niepodległość. Pierwsza wojna światowa umożliwiła uzyskanie niepodległości przez Estonię, Łotwę i Litwę, natomiast w wyniku II wojny światowej kraje to ponownie straciły niepodległość. II wojna światowa była przyczyną podziału Niemiec i Korei, wynikiem kolejnych wojen był podział Palestyny i Pakistanu.
Nie ulega wątpliwości, iż wszystkie konflikty zbrojne wpływają w jakiś sposób na stosunki międzynarodowe. Główną konsekwencją wojen jest destabilizacja stosunków międzynarodowych. W wojny bowiem nie angażują się wyłącznie państwa bezpośrednio biorące w nim udział, ale również państwa ościenne i wszystkie te, które związane są układami z państwami bezpośrednio zaangażowanymi w konflikt wojenny. Wojna sprawia, iż zostają przerwane stosunki dyplomatyczne i konsularne. Przedstawiciele dyplomatyczni opuszczają kraj, konsulowie przestają pełnić urzędowe funkcje.
Do konfliktów dochodzi między innymi na terenie Izraela i Palestyny. Nieporozumienia pomiędzy tymi dwoma państwami rozpoczęły się już w XIX wieku, kiedy zostały utworzone niepodległe państwa żydowskie i arabskie. Nieporozumienia pomiędzy tymi dwoma państwami jest przyczyną napięć oraz konfliktów zbrojnych.
W czerwcu 1967 roku armia izraelska zdobyła obszerne tereny należące wcześniej do państw arabskich. W strefie wpływów Izraela znal
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!
Wystąpił błąd, spróbuj ponownie :(
Udało się! :) Na Twojej skrzynce mailowej znajduje się kod do aktywacji konta
";
azły się terytoria Egiptu, Syrii i Jordanii (Zachodni Brzeg Jordanu). W ciągu kolejnych lat Izrael wycofał się z części wzgórz Golan i Strefy Gazy. Wspólnota międzynarodowa uznaje tereny nabyte przez Izrael w 1967 roku za terytoria okupowane. Według władz izraelskich posiadają one jednak zróżnicowany status prawny. Wschodnia część Jerozolimy i Wzgórza Golan inkorporowano do państwa żydowskiego, natomiast ZBJ bez Jerozolimy jest określany jako teren sporny. Zachodnim Brzegiem Jordanu zarządza powołany specjalnie do tego celu Zarząd Cywilny, który jest podległy Biuru Koordynatora Rządowej Polityki wobec Judei, Samarii i Strefy Gazy. Jest to największy obszar, który pozostaje pod izraelską okupacją, mieszka na nim około 2 miliony Palestyńczyków. Według większości państw arabskich i muzułmańskich, okupacja tych terenów stanowi najważniejszą przyczynę krytyki Izraela.
Poważne konflikty miały i mają miejsce w Iranie. Główne zagrożenie stanowią militarne ambicje państwa. Iran interesował się bronią jądrową już w latach pięćdziesiątych. W latach sześćdziesiątych Stany Zjednoczone dostarczyły Iranowi pierwszy reaktor badawczy. W kolejnych latach Iran dokonywał zakupu uranu i szkolił specjalistów w zakresie technologii nuklearnej. W 1968 roku władze Iranu podpisały traktat o nieproliferacji nuklearnej i ratyfikowały go w 1970 roku. Cztery lata później władze Irany przyznały jednak, że dążą do tego, aby być w posiadaniu broni atomowej. Po rewolucji w 1979 roku nastąpiło wstrzymanie programu nuklearnego. W 2002 roku miało miejsce zwiększone zainteresowanie irańskim programem nuklearnym. Odkryto nieznane obiekty. Były to zakład wzbogacania urany w Natanz oraz zakład produkcji ciężkiej wody w Arak. Międzynarodowa inspekcja ujawniła obecność wzbogaconego urany. W czerwcu szef IAEA doszedł do wniosku, że Iran nie wywiązał się z obietnicy informowania o posiadanych materiałach nuklearnych. Stany Zjednoczone domagały się, aby postawić Iran przed Radą Bezpieczeństwa ONZ i nałożyć na niego odpowiednie sankcje. Postanowiono także dać Iranowi czas na ujawnienie wszelkich działań o charakterze nuklearnym. W 2003 roku władze Iranu podpisały dodatkowy protokół do traktatu NPT. Kilka miesięcy później świat dowiedział się, że Pakistańczycy zaopatrywali w sprzęt do produkcji broni atomowej nie tylko Koreę, ale Iran, ale także Koreę i Libię. W październiku 2004 roku Iran podjął decyzję o wznowieniu wzbogacania urany. Miesiąc później państwa EU – 3 doprowadziły do podpisania przez Iran porozumienia, na mocy którego miał on zamrozić działania wiążące się ze wzbogacaniem uranu w zamiano za koncesje handlowe, polityczne, cywilnej energetyki jądrowej.
W ostatnich latach wiele konfliktów miało charakter wewnętrzny. Tego typu sytuacje miały miejsce między innymi w Jordanii czy Jemenie.
Dodaj komentarz jako pierwszy!