Lady Godiva

"; ona wówczas podobno głównym posiadaczem ziemskim niedługo po podboju normańskim. Wiadomo jednak, iż do roku 1086 kobieta zmarła, ponieważ jej ziemie są wówczas wpisane jako będące w posiadaniu innych mieszkańców. Nieznana jest jednak dokładna data jej śmierci. Najwyraźniej jednak Godiva zmarła między 1066 a 1086 rokiem. W kwestii spornej pozostaje również miejsce wiecznego spoczynku lady. Według danych spisanych w Kronice Evesham została ona pochowana w kościele Najświętszej Trójcy w Evesham. Inni zaś twierdzą, iż została ona pochowana przy mężu w klasztorze i katedrze Świętej Marii w Coventry.
Istnieje również legenda o jeździe na koniu nagiej lady Godivy. Powstanie tej legendy szacowane jest na XIII wiek. Jej pierwsza wersja została zapisana w historycznej Florencji, przerobiona zaś została spisana przez Rogera z Wendover. Historia o lady Godivie głosi, iż jej mąż Leofric nakładał na mieszkańców Coventry wysokie podatki. Lady, widząc trud mieszkańców wkładany w ich zapłatę, ulitowała się nad nimi. Prosiła ona wielokrotnie męża o ich obniżenie. Gdy Lady Godiva po raz kolejny apelowała do męża, który uparcie odmawiał obniżenia podatków, stwierdził on, iż spełni jej prośbę, jeśli rozbierze się do naga i przejedzie konno ulicami miasta. Rzucił on taką luźną propozycję, będąc znużony ciągłymi błaganiami żony, myśląc, iż ona nigdy nie wykona tego zadania. Lady Godiva uwierzyła mu na słowo. Wtedy to ogłoszono w mieście, że wszyscy ludzie mają pozostać w domach i zamknąć okna. Wtedy to lady Godiva przejechała przez miasto na koniu, odziana jedynie w swoje długie włosy. Mówi się, iż jedna osoba jednak nie podporządkowała się do odezwy lady. Był to krawiec nazwany później Podglądaczem. Mówi się, iż jego przykład jest najsłynniejszym przypadkiem podglądactwa.
Większość wersji legendy ukazuje lady Godivę przejeżdżającą przez miasto kompletnie nago. Jednak trwają spory, czy faktycznie (jeżeli faktycznie) jechała ona bez żadnego nakrycia. W ówczesnych czasach nawet podczas marszów pokutnych odbywający je ludzie byli ubierani w szaty pokutne. Dlatego też niektórzy sądzą, iż Godiva mogła podróżować po mieście jako pokutnica w szacie pokutnej, prawdopodobnie bez butów oraz jakiejkolwiek biżuterii, która była znakiem rozpoznawczym jej wyższego statusu. Byłoby to wówczas niezwykłe, aby szlachcianka prezentowała się publicznie w tak ubogim stanie. Mogło to wówczas doprowadzić do powstania legendy, która później została przedstawiona w historii ludowej. Jednak jak było naprawdę, tego się nie dowiemy. Wszak w każdej legendzie jest ziarnko prawdy. Co w tej legendzie jest tym ziarnkiem, można się tylko domyślać.