Legiony Rzymskie
Legion nazywany również legią, stanowi najistotniejszą jednostkę rzymskiej armii. Główny trzon, złożony był z ciężkozbrojnej piechoty. Można przyrównać legion do współczesnej dywizji. Legion pochodzi od słowa 'legio’, które oznacza 'pobór’. Znakiem legionu był orzeł srebrny, który znajdował się na drzewcu, na płacie sukna wraz z numerem.
Legion dzielił się na manipuły oraz na centurie, legioniści walczyli podzieleni na kohorty.
Co ciekawe, wolność religijna wśród legionistów była duża, mogli być oni zarówno rzymskimi katolikami, jak i wyznawcami kultów lokalnych oraz różnych, egzotycznych religii Wschodu.
Rzymscy legioniści byli niscy, przeciętny ich wzrost to 162 cm., co należy poczytywać za swego rodzaju defekt. Germanowie oraz Galowie byli znacznie wyżsi, ponadto byli też bardziej sprawni oraz szybsi.
Posiłki, które spożywali rzymscy Legioniści oparte były na pszenicy, jęczmień był pomijany w diecie rzymskiej, uważany za 'dobry dla Greków’.
Legioniści posługiwali się ciężką włucznią, oszczepem, który był w stanie w szeregach wroga doprowadzić do znacznych uszkodzeń, był w stanie przebić tarczę oraz pancerz
Szyk obronny, który stosowali legioniści określany był terminem 'testudo’, chodzi w nim o to, że przypominał on ustawienie żółwi, doskonale się sprawdzał w sytuacjach, kiedy to wrogowie stosowali ostrzelanie.
Legioniści mieli swój obóz, który określany był jako 'castra Romana’, bądź też 'castra Romanorum’. Obóz ten był warowny, opracowany wg ściśle obmyślanego planu.
Koniec potęgi legionistów rzymskich, zaczął nastawać w III w.n.e.
W swoich dziełach, Legiony Rzymskie brały udział w wielu ważnych bitwach, zacznę od tej pod Sentinum, która miała miejsce w 295 r.pn.e. Liwiusz przekazał, że ceną za zwycięstwo Legionów w tym starciu, było 'devotio’, czyli rytualne poświęcenie się wodza. Bitwę tę wspomniany historyk opisuje w ’ Ab Urbe condita libri’.
Ważną bitwą, była ta odbyta w 197 r.pn.e. pod Kynoskefalaj, w Tesalii, gdzie udało się skutecznie pokonać armię macedońską.
Kolejnym istotnym starciem, było, to które odbyło się w 190 r.p.n.e. pod Magnezją, gdzie Legioniście bezsprzecznie udowodnili, że są najpotężniejsi w całym regionie.
Co ciekawe, w III w.n.e., kiedy to Armia Rzymska zaczęła upadać, wtedy też ku upadkowi zaczęło chylić się państwo. Okazało się, że wpływ germanizacji oraz utrata wartości bojowej Legionów, poskutkowało też tym, że państwo nie podołało.
Wracając jednak do bitwy pod Magnezją w 190 r.pn.e., dowódcą sił rzymskich był w niej Lucjusz Korneliusz Scypion Azjatycki, który był młodszym bratem Scypiona Afrykańskiego Starszego. Scypion Afrykański, którego historia poznała jako wielkiego zw
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!