Lew Dawidowicz Bronstein pseud. Trocki, urodził się w dn. siódmego listopada 1879 r. w Bereslavce, na obszarze dzisiejszej Ukrainy. Będzie to jedna z najciekawszych postaci w XX w., która będzie miała znaczenie również dla XXI w. Wiele się dowiedziałem o Nim, z książki Dmitrija Wołkogonowa pt. ” Trocki. Niewolnik idei, ideolog zbrodni”. Polecam tę książkę, jak też inne pozycje Dmitrija Wołkogonowa vide “Wodzowie”, “Stalin Wirtuoz Kłamstwa Dyktator Myśli” oraz “Lenin Prorok Raju Apostoł Piekła”. Nasz bohater jest postacią dziś zapomnianą, Józef Stalin skutecznie zadbał, ażeby wymazać Jego nazwisko z kart historii. Kim był tak naprawdę Trocki? Bohaterem Wielkiej Rewolucji Październikowej? Twórcą Armii Czerwonej? Bohaterem memów związanych z KFC vide ” Kommunist Fried Chicken”? Człowiekiem, który był „politycznym pływakiem”, koniunkturalistą politycznym? Twórcą IV Międzynarodówki, gdzie opowiedział się zdecydowanie przeciwko hitleryzmowi oraz stalinizmowi? Człowiekiem, przez którego zginęło wielu obywateli Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, posądzonych w procesach lat 30. XX w. o „trockizm”? Zacznijmy od początku. Trocki urodził się pod rządami cara- imperatora Aleksandra II. Trocki był narodowości żydowskiej, zmuszonej do zamieszkiwania w strefie pomiędzy Morzami: Bałtyckim oraz Czarnym. Młody Trocki dał się zapamiętać jako redaktor „Iskry”, to tam zapoznał Julija Martowa, Włodzimierza Lenina, Wierę Zasulicz oraz Gieorgija Plechanowa. Za działalność rewolucyjną trafia na Syberię, żeni się z Aleksandrą Sokołowską. Młody małżonek wkrótce opuści swoją oblubienicę. Pseudonim „Trocki” przyjmie na Syberii, zaczerpnie go od nazwiska jednego ze strażników więziennych. Trocki przystąpi do mienszewików, do frakcji Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji. W 1902 r. po raz pierwszy spotka się z Włodzimierzem Uljanowem pseud. Lenin, z którym przez długi czas będzie toczył dysputy polityczne, będą się nawzajem ścierać, ażeby w końcu zostać najbliższymi towarzyszami. Trocki będzie ważnym działaczem partyjnym, w Piotrogrodzie (dziś St. Petersburg). W 1907 r. po raz pierwszy spotka się z Józefem Stalinem. Gruzin, Dżugaszwili będzie największym oponentem politycznym Lwa Bronsteina. W końcu zabierze Jemu wszystko, pozbawi Lejbę pozycji politycznej, wygna z „Kraju Rad”, zamorduje rękami siepaczy NKWD dzieci a na końcu pozbawi życia, przy pomocy czekana, którym posłuży się Ramon Mercader. Podczas I Wojny Światowej, Lew będzie przebywał poza granicami Imperium Rosyjskiego m.in. we Francji, Hiszpanii oraz na terenie Stanów Zjednoczonych Ameryki. W 1917 r., Lew Trocki wraca, poprzez Kanadę do Rosji. Czuje swą misję dziejową, którą ma do odegrania. W Rosji przystępuje do bolszewików, zauważa, iż mienszewicy są zbyt miałcy, imponuje Jemu Lenin. Trocki wchodzi w skład Komitetu Centralnego SDPRR, zostaje przewodniczącym piotrogrodzkiej rady robotniczej. Lew Trocki zostaje posądzony o współpracę z Niemcami, jednakże prędko zostaje oczyszczony z zarzutów i zwolniony. Po Rewolucji Październikowej, Lew Trocki staje się de facto drugą osobą w państwie. Polityk ten w przyspieszonym trybie przejdzie kurs szkoły politycznej, podejmie wiele niefortunnych decyzji vide „polityka ani wojna, ani pokój”, dzięki której wpędzi państwo w spore kłopoty. Lew Trocki będzie pertraktował w Brześciu Litewskim, w skład tejże to delegacji wejdą ponadto: Lew Kamieniew, Adolf Joffe, Anastasija Bicenko, Peteris Stuczka oraz Lew Karachan. W tamtym czasie, Józef Stalin jeszcze niewiele znaczył. Trocki da się zapamiętać jako twórca Armii Czerwonej, będzie również funkcjonował jako doskonały trybun, orator. Przez całe swe życie, głosił będzie hasło rewolucji permanentnej. Polityk ten, który zakończył edukację na poziomie szkoły średniej, miał zdecydowanie matematyczny umysł, wierzył w dogmaty, doktryny oraz idee, które Karol Marks zapisał w “Kapitale”. Człowiek ten wierzył w marksizm, uważał, że należy przelać ludzką krew, “utopić Rosję we krwi” ale że w ten sposób zbuduje “raj na ziemi”, doprowadzi ludzkość z “królestwa konieczności” do “królestwa szczęśliwości”. Marzenia o świecie, gdzie zapanuje komunizm przerwała wojna polsko- bolszewicka. Był to czas, kiedy z cienia zaczął wychodzić Józef Stalin, który postulował budowanie komunizmu jedynie w Rosji. Pomimo faktu, że Rewolucja Październikowa się udała, jednak wszystkie inne komunistyczne twory przetrwały krótko vide Bawarska Republika Rad, Węgierska Republika Rad czy rządzona przez Tomasza Dąbala, Republika Tarnobrzeska. Ludzie pokroju Lwa Trockiego, sprawdzają się w chwilach przewrotów, nie potrafią być pragmatyczni, wyrachowani, owszem “topią państwa we krwi”, jednakże dzieje się tak w wyniku podążania za ideami, nie zaś z mściwości. Józef Stalin nie znosił chłopów, dlatego też wydał wojnę Ukrainie, zagłodził ją, Lew Trocki walczył z “Białymi” generałami, nie dlatego, że ich nienawidził, myślał, że stanowią przeszkodę do realizacji wizji raju na ziemi. Bolszewicy legitymizowali swą władzę tym, że jako jedyni umieją w ich mniemaniu zadbać o warstwę robotniczą. Problem polegał na tym, iż od początku zniechęcili do siebie, tych którym mieli służyć. Marynarze z Kronsztadu, którzy zdecydowanie ich popierali szybko przekonali się, że bolszewicy nie mają dobrych zamiarów. Co można powiedzieć o partii, która strzela do swoich zwolenników? Oczywiście, do dziś marksiści twierdzą, że inny był skład osobowy Kronsztadu w 1917 r. a inny w 1921 r., kiedy to wybuchło powstanie przeciw bolszewikom. Myślę jednak, że każdy, kto śledził działania, podejmowane przez bolszewików, miał prawo się do nich zrazić. Po Październiku, zniszczyli swego koalicjanta, którym byli Lewicowi Eserowcy, siłą i gwałtem weszli do Gruzji, gdzie zastąpili legalne władze swoimi ludźmi, nie potrafili poradzić sobie z gospodarką, a jak mówił nasz poseł- celebryta, Janusz Korwin- Mikke “państwa upadają nie dlatego, że system jest nieludzki, lecz przez słabą gospodarkę”. Bolszewicy ośmieszyli się m.in. tym, że odeszli od swych ideałów komunizmu wojennego, na rzecz polityki NEP. Lew Trocki który ładnie mówił, okazał się słabym politykiem, nie umiał spowodować, żeby partia zawodowych- rewolucjonistów, stała się partią masową, która będzie przyciągać młodych. Józef Stalin rósł politycznie, zaś Lew Trocki malał, poza tym ten pierwszy, wąsaty Gruzin był o wiele sprytniejszy aniżeli Lew Trocki, po śmierci Lenina nie poinformował Trockiego o dacie pogrzebu. Lenin, który przejrzał Stalina, po paru wylewach, nie miał siły, ażeby walczyć w sposób skuteczny z Kobą. Stalin wykorzystał w sposób doskonały szansę, która się przed nim otworzyła. W świetny sposób wykorzystał pozycję Sekretarza Generalnego, która początkowo miała być mało znacząca. Właśnie Stalin otworzył partię bolszewicką na młody narybek, dla młodzieży, która chciała robić kariery, właśnie Koba był symbolem awansu społecznego, trybun rewolucji, Lew Trocki, zmuszony był opuścić terytorium państwa. Stalin będzie wiedział jak uderzyć, cios pójdzie w kierunku Kamieniewa, Zinowjewa oraz Trockiego. Lew Trocki znajdzie się na zesłaniu, wpierw w Ałma- Acie, później zostanie wydalony z państwa, chwilowo bezpieczny azyl znajdzie odnajdzie w Turcji. Przebywając w Berlinie, Lew Trocki napisze autobiografię pt. “Moje życie”, później “Historię Rewolucji Rosyjskiej”. Stalin zacznie pracować nad deformacją historii ZSRR, także napisać m.in.. “Krótki kurs historii WKP”. Lata 30. XX w. w ZSRR będą czasem, kiedy obywatele “Kraju Rad” będą coraz gorzej traktowani, zaś Trocki będzie pisał
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!
Wystąpił błąd, spróbuj ponownie :(
Udało się! :) Na Twojej skrzynce mailowej znajduje się kod do aktywacji konta
";
� o Stalinie poza granicami państwa, co przyczyni się do mordów sądowych na wielu obywatelach “Ojczyzny Proletariatu” za rzekome powiązania z Trockim. W 1933 r., kiedy Adolf Hitler dojdzie do władzy w Niemczech, najstarsza córka Trockiego popełni samobójstwo, będzie to skutek depresji. Lew Trocki zamieszka we Francji, wraz z małżonką, Natalią Siedową. W momencie kiedy Stalin dokona mordu na Kirowie, obwiniając o to Trockiego, terror wobec obywateli ZSRR, posądzanych o trockizm będzie przybierał na sile. Trocki kończy pracę nad książką “Zdradzona Rewolucja”, gdzie pisze o swojej roli, jaką odegrał w 1917 r. Polityk ten jest rozgoryczony faktem, że Stalin przejął pełnię władzy, że pisze historię na nowo, według własnego uznania. Z pewnością trudno było żyć, z myślą, że zostało się zdeprecjonowanym, pozbawionym wszystkiego, co było celem życia, ale takie są prawidła rewolucji “która zjada własne dzieci”. W latach 30. XX w. “Ojczyzną Proletariatu” rządzili ludzie mierni, bierni, ale wierni, którzy nie dorastali intelektualnie tym, którzy przeprowadzali Październik. Trudno jest w ogóle porównywać Michaiła Kalinina z członkami Piotrogrodzkiej Rady Delegatów Robotniczych i Żołnierskich. Lew Trocki, który jest teraz uznany za persona non grata, w Norwegii, musi wyjechać do Meksyku. Mexico City będzie ostatnim przystankiem w życiu tego zawodowego rewolucjonisty. Można uznać, że ten okres życia, był dla Trockiego interesujący, poznał w stolicy Meksyku piękną Dziewczynę, malarkę Fridę Kahlo. Wiadomo że przeżyli romans, dla 33- letniej artystki, znacznie starszy Trocki był niezwykle interesujący, zaś dla Niego młoda kochanka stanowiła odskocznię od licznych problemów, mógł z Nią przeżyć chwile zapomnienia. Lew Trocki, posądzany o współpracę z Adolfem Hitlerem, mógł mieć prawo do momentu satysfakcji, gdy dowiedział się, że w dn. 23 VIII 1939 r. Adolf Hitler z Józefem Stalinem podpisali pakt. Lew Trocki wierzył do końca, że wróci do władzy, tworzył IV Międzynarodówkę, z myślą, że zostanie liderem komunistycznym, w przypadku przegranej II Wojny Światowej, liczył zapewne, że obejmie na nowo ster władzy. Józef Stalin postanowił jednak inaczej i rękami Ramona Mercadera, wbił czekan w podstawę czaszki piewcy teorii permanentnej rewolucji. Ramon Mercader stanie się z czasem bohaterem ZSRR, jego stosunek do władz „Kraju Rad” po śmierci Stalina, będzie jednak niechętny. Trudno będzie mu się pogodzić z faktem, iż, Nikita Siergiejewicz Chruszczow obali podczas XX Zjazdu KPZR kult generalissimusa, w który wierzył z całych sił. Dla zabójcy Trockiego, gruziński komunista, stojący przez wiele lat na czele partii był wszystkim. Chichot historii polega na tym, że obecnie poza granicami ZSRR nikt już nie ceni Józefa Stalina, podczas gdy Lenin ma pomnik w Gelsenkirchen, natomiast Trocki jest obecny w przestrzeni politycznej, gdyż jednym z Jego uczniów był Altiero Spinelli, którego uważamy za postać znaczącą dla Unii Europejskiej. W Manifeście z Ventotene, dostrzec możemy liczne idee, które zapewne byłyby bliskie dla Lwa Trockiego. Ciekawostką jest, że z trockistami sympatyzował uczestnik Powstania Warszawskiego, Krzysztof Kamil Baczyński, który przed II WŚ przynależał do Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej “Spartakus”. Po II WŚ, Ludwik Hass był tym, który głosił poglądy trockistowskie, również Karol Modzelewski oraz Jacek Kuroń, krytycy “realnego socjalizmu” ciepło się wyrażali o trockizmie. Po dziś dzień, jest wielu ludzi, którym trockizm jest bliski. Na portalu społecznościowym, Facebook, jest stroną którą swego czasu polubiłem “ Comrade Trotsky’ s Space Communists Meme Stash”, można wywnioskować, że trockizm jako pewna idea nadal funkcjonuje. Trockiści dziś podejmują się oceny sytuacji społeczno- politycznej na świecie, możemy dostrzec jednak, że zapominają o “morzu krwi”, którą przelano w Rosji Sowieckiej, kiedy jeszcze ten pan był u władzy. Znając historię ZSRR, sięgając po liczne opracowania na ten temat, mogę stwierdzić, że Trocki nie byłby lepszym przywódcą aniżeli Stalin. Uważam że postawiłby na masowy terror, podobnie jak inni bliscy ideowo towarzysze vide Jakow Swierdłow. Wielu z nas chce wierzyć w lepszy świat, jesteśmy często przygniatani podatkami, obciążeniami, zobowiązaniami i chcemy wierzyć, że lepszy świat byłby możliwy. Trudno jest jednak uwierzyć, że mężczyzna, który zostawił pierwszą żonę na Syberii, byłby tym, który zmieniłby świat. Z wiekiem się do tego przekonuję, że należy budować na Skale, którą dla mnie jest Jezus Chrystus, natomiast nie należy budować na dziełach filozofów, którzy sami byli na utrzymaniu innych. Co o świecie, który Go otaczał mógł wiedzieć Karol Marks, który przez całe życie był utrzymywany przez Fryderyka Engelsa? Jaką wizję gospodarki, mógłby przed nami roztoczyć Człowiek, który całe życie nie zarabiał i nie mógł gospodarować własnymi środkami finansowymi? Lew Trocki co prawda pracował, ale jako dziennikarz, tak naprawdę nie stykał się z problemami zwykłych ludzi. Podczas gdy Rosjanie ginęli na polach I WŚ, siedział z filiżanką kawy w zachodnioeuropejskich oraz nowojorskich restauracjach, roztaczając swoje wizje tego jak polepszyć świat. Często porównuje się Trockiego z Ernesto Guevarą:Che”, argentyńskim komunistą, który marzył o przeprowadzeniu rewolucji w Ameryce Północnej. Dla obu, życie ludzkie nie miało najmniejszego znaczenia, byli w stanie poświęcić ludzi, byleby tylko zwyciężyła wizja komunizmu. Tacy ludzie sprawdzają się w warunkach wrzenia rewolucyjnego, natomiast ich wiedza o gospodarce czy rządzeniu państwem jest znikoma. Wszyscy dążymy do szczęścia, nie jest więc dziwne, że nadal istnieją ludzie, którzy w trockizmie chcą widzieć receptę na poprawę warunków bytowych. Można zrozumieć ich, bo łatwiej jest im skrytykować Stalina, zrzucając całą winę na Niego, ciężej natomiast potępić ideę komunizmu. Wierzę w to, że każdy potrzebuje w coś wierzyć, dla jednych jest to Bóg/Absolut/ Pierwszy Poruszyciel, dla drugich idea rewolucji permanentnej, w wyniku której powstanie świat zdominowany przez komunizm, gdzie każdy będzie zadowolony, szczęśliwy, spełniony w komunistycznym raju. Dla nas, Polaków, którzy wiemy czym był komunizm, nawet nie mówię o PRL, ale o 1920 r., kiedy tworzyły się polrewkomy oraz galrewkomy, komunizm nie jest zjawiskiem kuszącym. Myślę jednak, że wielu ludzi, którzy nie doznali czym był bolszewizm, czyli wielu Francuzów, Amerykanów itd., wierzy, że to może się udać. Parę lat temu na prezydenta Francji, startował polityk o przekonaniach trockistowskich, bodajże był Nim urodzony w Paryżu, Alain Krivine. Trzeba powiedzieć, że eks- trockista Jean- Luc Melenchon, również cieszył się we Francji, swego czasu, dość sporym poparciem. Nie dziwi mnie, że taka sytuacja ma miejsce, gdyż właśnie na paryskiej Sorbonie kształcili się tacy komuniści jak Ieng Sary czy Saloth Sar, czyli de facto najbardziej krwawi, ale też najbliżsi temu, co napisane jest w “Manifeście Komunistycznym” czerwoni despoci. W Unii Europejskiej obecnie trockizm wzrasta na sile, Manifest z Ventotene jest tam bardzo znaczącym tekstem, odchodzi się natomiast coraz bardziej od poglądów, które reprezentowali Alcide de Gasperi, Robert Schumann, Konrad Adenauer czy Charles de Gaulle. Lew Trocki jest czasami przyrównywany do postaci mitycznego Ahaswera, czyli postaci Żyda- Wiecznego Tułacza, który musiał ponieść karę za znieważenie Chrystusa, prowadzonego na Krzyż. Lew Trocki co prawda Chrystusa nie znieważył, jednakże wystąpił przeciwko odwiecznym prawom. Na zakończenie przytoczę słynne słowa Trockiego z 1921 r. “jedynie kryzys może być ojcem rewolucji, dobrobyt będzie zawsze jej grabarzem”.
Dodaj komentarz jako pierwszy!