Ludwik Andegaweński

Ludwik Andegaweński, który panował w latach 1370 – 1382, według mojej opinii jest władcą mądrym oraz interesującym. Podczas mojej wypowiedzi postaram się przytoczyć najważniejsze fakty i anegdoty z życia Ludwika.
Przyszły król Polski urodził się w 1326 roku, jako syn Karola Roberta i Elżbiet Łokietkówny, siostry Kazimierza III Wielkiego. Dynastia Andegawenów panowała na Węgrzech od niedawna, w 1308 roku władzę przejął tam Karol Robert, którego ród był boczną gałęzią dynastii Kapetyngów. Za czasów dzieciństwa Węgierski otrzymał staranne wykształcenie, znał literaturę oraz interesował się astronomią. Brał udział w licznych wyprawach wojskowych pomimo słabego zdrowia. Na Węgrzech uznaje się Ludwika za jednego z najpotężniejszych władców i nadali mu przydomek Wielki. Węgry za czasów jego panowania stały się ówczesną potęgą i narzuciły swoje zwierzchnictwo Bośni, Serbii i Wołoszczyźnie oraz przyłączył Dalmację do królestwa. Dwukrotnie podejmował wyprawę do Neapolu w celu pomszczenia zamordowanego brata Andrzeja, który zginął w wyniku spisku swojej żony Joanny. Należy podkreślić, że znaczenie Ludwika wzmocniło się dzięki koronacji na króla Polski.
Do przejęcia władzy w Polsce doprowadziły Ludwika układy polityczne, zawarte pomiędzy Kazimierzem Wielkim a Królestwem Węgierskim. Władysław Łokietek zawarł sojusz z Karolem Węgierskim dzięki małżeństwie króla ze swoją córką – Elżbietą. Sojusz węgiersko-polski przetrwał wiele lat. Pierwsze wzmianki na temat przejęcia władzy w Polsce przez Andegawenów po śmierci Kazimierza, rozpoczęły się bardzo wcześnie, a mianowicie w 1327 roku, kiedy to Kazimierz ciężko chorował. Po śmierci Łokietka panujący wówczas król, a był nim Kazimierz, wielokrotnie podkreślał, że w wypadku bezpotomnej śmierci przekaże tron Ludwikowi. Ostateczne zawarcie umowy nastąpiło w 1355 roku. Należy uwzględnić, że nie wszyscy panowie byli zwolennikami Ludwika Węgierskiego na tronie Polski.
Król Ludwik na początku swojego panowania musiał się zmierzyć z nie lada problemem, którym był pozostawiony testament Kazimierza Wielkiego, w którym to zapisał swojemu wnukowi Kaźkowi kilka ziem, które w przyszłości miały mu ułatwić objęcie polskiego tronu. Taka decyzja nie była korzystna dla Andegawenów oraz Małopolan, jednakże Węgierski podał testament pod rozwagę ziemskiego sądu. Sąd uznał testament za nieważny. Kazimierz słupski pozostał lennikiem Ludwika.
Andegaweński po koronacji w Polsce powrócił do Węgier i mianował swoją matkę regentką ziem polskich. Królowa musiała zmierzyć się z bardzo trudnym problemem. Wielko