Księżniczka Małgorzata przyszła na świat 21 sierpnia 1930 roku w zamku Glamis w Szkocji. Księżniczka Małgorzata Windsor, późniejsza hrabina Snowdon, była młodszą córką króla Jerzego VI i królowej Elżbiety. Była ona również jedyną siostrą i ogólnie jedynym rodzeństwem królowej Elżbiety II. W rodzinie królewskiej dziewczynka była czule nazywana Margot. W chwili narodzin Małgorzata była czwarta w linii sukcesji do brytyjskiego tronu. Margaret została ochrzczona w prywatnej kaplicy Pałacu Buckingham dwa miesiące po swoich narodzinach- 30 października 1930 roku. Wczesne życie Małgorzata spędzała głównie w rezydencjach Yorków. Większą część dzieciństwa spędzała ona wraz z rodzicami i siostrą. Yorkowie byli postrzegani przez angielską opinię publiczną jako idealna, szczęśliwa rodzina: ojciec, matka i dzieci. Małgorzata uczyła się wraz ze swoją siostrą, Elżbietą. Nie uczęszczały jednak do szkoły, tylko nauczaniem zajmowała się ich szkocka guwernantka. Dziadek Małgorzaty, Jerzy V, zmarł, gdy miała ona pięć lat. Wtedy to na tronie Wielkiej Brytanii zasiadł jej wuj. Objął on tę funkcję jako król Edward VIII. Dotąd nic nie zapowiadało zmiany, jaka miała nastąpić w życiu rodziny Małgorzaty. Życie dziewczynki zmieniło się jednak znacząco, gdy miała sześć lat. Wówczas to jej wuj, król Edward VIII, abdykował, aby poślubić amerykankę- dwukrotną rozwódkę- Wallis Simpson. Wtedy to ojciec Małgorzaty został królem, a jej siostra została następcą prawnym. Małgorzata przy tym była druga w kolejce do brytyjskiego tronu. Jej rodzina przeniosła się wówczas do Pałacu Buckingham. Podczas II wojny światowej obie siostry pozostawały na zamku Windsor. Pozostały tam pomimo sugestii, aby ewakuować je do Kanady. W czasie wojny Małgorzatę uznano za zbyt młodą, by mogła pełnić jakiekolwiek oficjalne obowiązki państwowe, czy frontowe. Zamiast tego kontynuowała ona naukę. Małgorzata również wówczas rozwijała swoje umiejętności w śpiewie i grze na fortepianie, ponoć często popisując się znajomością melodii ze scenicznych musicali. Niektórzy uważali, że Małgorzata była rozpieszczana wówczas przez rodziców, a zwłaszcza przez ojca. Zupełnie odwrotnie do Elżbiety, która pobierała wówczas edukację, która miała ją przygotować do ewentualnego późniejszego przejęcia tronu po ojcu. Ponoć król Jerzy określił kiedyś swoją córkę Elżbietę jako swoją dumę, natomiast Małgorzatę jako swoją radość. 1 lutego 1947 roku ona, Elżbieta i ich rodzice wyruszyli w podróż państwową po Afryce Południowej. Była to pierwsza tak długa zagraniczna podróż 17-letniej wówczas kobiety. Jeszcze tego samego roku Małgorzata została druhną na ślubie swojej siostry Elżbiety. W ciągu następnych trzech lat Elżbieta urodziła dwoje dzieci, Karola i Annę. Ich narodziny przesunęły Małgorzatę dalej w dół w linii sukcesji do objęcia tronu. Mówi się, iż Małgorzata była piękną kobietą. Mając 18 lat lubiła się ona spotykać towarzysko z przedstawicielami wyższych sfer i młodymi arystokratami. Małgorzata stała się wówczas jedną z najsłynniejszych osób towarzyskich na świecie. Prasa pisała o niej jako o najbardziej pożądanej pannie na świecie. Małgorzata słynęła również wówczas zwłaszcza ze swojego wystawnego stylu życia oraz rzekomych licznych romansów. Najsłynniejszym z nich było zakochanie się Małgorzaty w kapitanie grupy Peterze Townsend. We wrześniu 1951 roku ojciec Małgorzaty przeszedł operację z powodu raka płuc. Małgorzata została wówczas mianowana jednym z doradców stanu, którzy podjęli się oficjalnych obowiązków króla, gdy był on niezdolny do sprawowania władzy. Pięć miesięcy później 6 lutego 1952 roku zmarł jej ojciec. Jej siostra Elżbieta została wówczas królową Wielkiej Brytanii. Małgorzata bardzo przeżyła śmierć ojca. Podobno była do tego stopnia załamana, iż przepisywano jej środki uspokajające. Małgorzata mówiła, iż ukojenie znajdowała wówczas w modlitwie oraz częstych wizytach w kościele. W roku śmierci jej ojca Townsend rozwiódł się ze swoją ówczesną żoną Rosemary. Rozwód i wspólna żałoba po śmierci króla prawdopodobnie pomogły im zbliżyć się do siebie. Townsend oświadczył się Małgorzacie na początku następnego roku. Małgorzata wstępnie wyraziła zgodę i powiedziała o tym swojej siostrze. To właśnie zgoda Elżbiety jako królowej była wymagana również do ewentualnego ślubu Małgorzaty z Townsendem, ponieważ Małgorzata nie miała jeszcze 25 lat. Warto zaznaczyć, iż mężczyzna był 15 lat starszy od Małgorzaty i miał dwoje dzieci z poprzedniego małżeństwa. Wielu członków rządu brytyjskiego uważało jednak, iż byłby on nieodpowiednim mężem dla 22-letniej wówczas siostry królowej. Kościół Anglii nie zgodził się również na małżeństwo Małgorzaty z rozwiedzionym mężczyzną. Matka zaś i siostra Małgorzaty chciały jej szczęścia. Nawet jeżeli byłby nim ślub z rozwiedzionym mężczyzną, nawet za cenę krajowego skandalu w rodzinie królewskiej. Elżbieta jednak poprosiła siostrę, aby z ewentualnym ślubem wstrzymała się do 1955 roku, czyli roku ukończenia przez nią 25 lat i mogła sama o sobie decydować. Wtedy to zagraniczna prasa szeroko r
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!
Wystąpił błąd, spróbuj ponownie :(
Udało się! :) Na Twojej skrzynce mailowej znajduje się kod do aktywacji konta
";
ozpisywała się na temat związku siostry królowej z Townsendem. Brytyjskie media jednak milczały na ten temat. Małgorzata ostatecznie wówczas zrezygnowała z planów małżeństwa z Townsendem. Podczas jednej z kolacji w 1958 roku Margaret poznała fotografa Antony’ego Armstronga-Jonesa. Rok później się oni zaręczyli. 26 lutego 1960 roku zaręczyny Małgorzaty i Antony’ego zostały oficjalnie ogłoszone. Wiadomość ta była zaskoczeniem dla prasy, gdyż zataiła ona ten romans przed reporterami. Margaret poślubiła Armstronga-Jonesa w Opactwie Westminsterskim 6 maja 1960 roku. Warto wspomnieć, iż ceremonia ta była pierwszym królewskim ślubem transmitowanym przez telewizję. W 1961 roku królowa Elżbieta mianowała męża Małgorzaty hrabią Snowdon. Małżeństwo Małgorzaty i Antony’ego miało syna Davida i córkę Sarah. Rozwiedli się jednak oni po osiemnastu latach małżeństwa w 1978 roku.
Małgorzata interesowała się głównie organizacjami charytatywnymi, muzyką i baletem. Była ona przede wszystkim prezesem Narodowego Towarzystwa oraz Królewskiego Szkockiego Towarzystwa Zapobiegania Okrucieństwu wobec Dzieci. Była również Wielkim Prezesem Brygady Ambulansu świętego Jana oraz Naczelnym Pułkownikiem Królewskiego Korpusu Pielęgniarskiego Armii Królowej Aleksandry. Małgorzata była także przewodniczącą lub patronką wielu organizacji. Między innymi były to organizacje takie jak: Stowarzyszenie Olimpijskie Indii Zachodnich, Stowarzyszenie Przewodników Dziewczęcych, Północny Teatr Baletowy, Królewski Balet Birmingham, Balet Szkocki, Towarzystwo Opieki nad Chorymi na Raka, Królewskie Kolegium Pielęgniarstwa, czy też Londyńska Latarnia, czyli organizacja charytatywna zajmująca się chorymi na AIDS.
Małgorzata była jednym z bardziej kontrowersyjnych członków brytyjskiej rodziny królewskiej- tuż koło księcia Edwarda Windsora. Jej rozwód zyskał znaczny negatywny rozgłos w Anglii i na świecie. Jej życie prywatne zaś przez wiele lat było przedmiotem intensywnych spekulacji mediów oraz obserwatorów królewskich wydarzeń. Niestety w ostatnich dwóch dekadach życia Małgorzaty jej zdrowie stopniowo pogarszało się. W latach 70. XX wieku Małgorzata przeszła załamanie nerwowe oraz leczyła się na depresję. Przez większość dorosłego życia siostra królowej Elżbiety II była nałogową palaczką. Doprowadziło ją to do znacznych zmian płucnych. W 1985 roku Małgorzata przeszła operację płuc. Wtedy to usunięto jej część lewego płuca. Była to ponoć bardzo podobna operacja do tej, którą przeszedł jej ojciec około 30 lat wcześniej. Osiem lat później zaś Małgorzata poważnie zachorowała na zapalenie płuc. W 1991 roku siostra królowej Elżbiety rzuciła palenie. Nadal jednak dużo piła. Na początku 1999 roku księżna doznała ponoć poważnych poparzeń stóp. Były one na tyle groźne, iż wpłynęły one za zdolność jej samodzielnego poruszania. Od tego momentu Małgorzata wymagała wsparcia podczas chodzenia. Niekiedy też korzystała z wózka inwalidzkiego. W latach zaś 1998-2001 miała co najmniej trzy udary mózgu. 10 stycznia 2001 roku Małgorzata trafiła do szpitala z powodu utraty apetytu i problemów z przełykaniem. Udar, który wówczas przeszła pozostawił ją z częściowym widzeniem i paraliżem lewej strony ciała. Księżniczka Małgorzata zmarła w Szpitalu Króla Edwarda VII w Londynie po ostatnim udarze mózgu 9 lutego 2002 roku. Miała ona wówczas 71 lat. Po jej śmierci odbyły się prywatne nabożeństwa żałobne w kościele św. Marii Magdaleny i w zamku Glamis. Trumna Małgorzaty w dniu jej pogrzebu oraz uroczystości żałobnych była udekorowana jej osobistym sztandarem. Następnie zaś została przed pogrzebem przewieziona z Pałacu Kensington do Pałacu św. Jakuba. Pogrzeb odbył się 15 lutego 2002 roku. Było to dokładnie w 50. rocznicę pogrzebu ojca Małgorzaty. W przeciwieństwie do większości innych członków rodziny królewskiej, księżniczka Małgorzata została skremowana w Slough Crematorium. Dwa miesiące później zaś jej prochy zostały przeniesione do grobowca jej rodziców, króla Jerzego VI i królowej Elżbiety Królowej Matki. Matka bowiem Małgorzaty zmarła siedem tygodni po śmierci córki.
O Małgorzacie krążyły i krążą różne opinie i zdania. Niektórzy uważali ją bowiem za zepsutą snobkę, zdolną do ciętych uwag i wyniosłości. Mówiono, iż często patrzyła na innych z góry. Mówiono jednak również, iż potrafiła być równie często czarująca i swobodna w kontaktach z innymi. Mówi się wręcz, iż niektórzy czuli się zakłopotani jej huśtawką między frywolnością a formalnością. Życie prywatne księżniczki Małgorzaty było również przez wiele lat przedmiotem intensywnych spekulacji mediów oraz obserwatorów życia królewskiego. Przez to narosło w stosunku do jej osoby wiele mitów i plotek. Doprowadziło to wręcz do zniekształcenia jej osobowości wśród opinii publicznej. Jednak sama Małgorzata stwierdziła, iż będąc jedyną siostrą królowej, tej odpowiedzialnej, musiała zostać tą gorszą. Mówi się, iż kobieta po pewnym czasie przestała się przejmować tym, co o niej mówią i piszą. To było jej życie, do którego mimo iż opinia publiczna miała dostęp, to nie mogła na nie wpłynąć.
Dodaj komentarz jako pierwszy!