Mehmed II Zdobywca

Mehmed II Zdobywca urodził się 30 marca 1432 r. w Edirne, zmarł 3 maja 1481 r.
Był synem sułtana Murada II i Hümy Hatun – jego czwartej żony.

Trzeci syn władcy nie był postrzegany jako przyszły następca, więc wówczas mały Mehmed mieszkał w haremie w Edirne. Schedę po sułtanie w przyszłości miał objąć najstarszy z braci – książę Ahmed. Przygotowywany rzetelnie do tej roli sprawował władzę na terenie Amasyi, prowincji imperium. Po ukończeniu 2 roku życia książę Mehmed udał się do brata, aby pobierać nauki. Po nagłej śmierci Ahmeda w 1437 r. panowanie nad prowincją objął książę Alâaddin – drugi w kolejce do tronu. Jednak tragiczna śmierć następcy i jego rodziny doprowadziła do tego, że Mehmed w wieku 11 lat stał się pretendentem do objęcia tronu. Sułtan Murad w związku z tym postanowił, by syn pobierał nauki u jego boku. Inteligentny, lecz nieposłuszny książę sprawiał wiele problemów. Nauczyciele uciekali się nawet do przemocy, byleby młody następca powziął chęć nauki. Z czasem Mehmed przyswajał coraz więcej wiedzy m.in. w zakresie historii i języków obcych.

W 1444 r. Sułtan Murad II postanowił abdykować na rzecz syna. Młody władca nie mógł poradzić sobie z konfliktami narastającymi w Europie oraz z rosnącym niezadowoleniem ludności imperium. Murad II ponownie stanął więc na czele armii i wygrał Bitwę pod Warną. Wtedy pozostawił jeszcze panowanie w rękach syna. Jednak były władca powrócił na tron już dwa lata po abdykacji. Spotkało się to z dużą aprobatą ludu. W tym czasie Mehmed II wyjechał do Anatolii, a ponownie objął panowanie po śmierci ojca w 1451 r. Zlecił zabójstwo młodszego brata, aby nie stanowił zagrożenia dla jego władzy. W czasie panowania wprowadził dekret dotyczący zabijania książąt, którzy nie objęli tronu.
Mehmed II nie przywiązywał dużej wagi do swojego haremu powszechnie uważa się, że bardziej interesowały go sprawy państwa.
Władca fascynował się osiągnięciami Aleksandra Wielkiego. Chciał, by jego również podziwiały przyszłe pokolenia, a imię stało się niezapomniane.
To właśnie miały sprawić wydarzenia z 1453 r.
Mehmed II obrał za cel zdobycie Konstantynopola – miasta, które nieskutecznie próbowali podbić jego przodkowie.
Na przełomie 1452 i 1453 roku
rozpoczęto działania wojenne. Armia osmańska stopniowo zdobywała Trację. Jednak szturm na stolicę cesarstwa mi