Mumie

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij Player materiału wideo na temat: Mumie, kliknij aby zobaczyć materiał i ucz się szybciej!
Opiekun merytoryczny: Sebastian Pawełczyk
Czytaj więcej

Mumia to osoba bądź zwierzę, którego ciało po śmierci przez specjalny proces zostało zmumifikowane. Pierwsze mumie były przypadkowe, gdyż dzięki suchemu piaskowi i powietrzu ich zakopane ciała w płytkich dołach piasku zostawały w nienaruszonym stanie, przez co około 2600 p.n.e. Egipcjanie prawdopodobnie zaczęli celowo mumifikować zmarłych. Praktykowano i rozwijano tę metodę przez ponad 2000 lat. Sposób mumifikowania był różny w zależności od płaconej za nie ceny, dlatego właśnie najlepiej zachowanymi ciałami są ciała władców bądź osób grających ważną rolę dla Egipcjan w tamtych czasach.
Proces mumifikacji trwał siedemdziesiąt dni. Specjalni kapłani leczyli i owijali ciało. Oprócz znajomości właściwych rytuałów i modlitw, które należy odprawiać na różnych etapach, kapłani potrzebowali również szczegółowej wiedzy z zakresu anatomii człowieka. Pierwszym krokiem w tym procesie było usunięcie wszystkich części wewnętrznych, które mogły szybko ulec zniszczeniu. Mózg został usunięty przez ostrożne włożenie specjalnych, haczykowatych narzędzi przez nozdrza w celu wyciągnięcia kawałków tkanki mózgowej. Była to delikatna operacja, która mogła łatwo oszpecić twarz. Kapłani następnie usuwali narządy brzucha i klatki piersiowej przez nacięcie zwykle wykonywane po lewej stronie brzucha. Pozostawili na miejscu tylko serce, wierząc, że jest ono centrum ludzkiego bytu i inteligencji. Pozostałe narządy zachowano osobno, z żołądkiem, wątrobę, płuca i jelita umieszczane w specjalnych pudełkach lub słojach gdzie zostawały przysypane solą w celu usunięcia wilgoci. Słoiki te dziś nazywano słojami kanopskimi. Zostały one pochowane razem z mumią. W późniejszych mumiach narządy były leczone, owijane i umieszczane w ciele. Specjaliści następnie usuwali z ciała całą wilgoć. Zrobili to, pokrywając ciało natronem, rodzajem soli, która ma świetne właściwości wysuszające, i umieszczając dodatkowe pakiety natronu wewnątrz ciała. Kiedy ciało całkowicie wyschło, balsamiści wyjęli wewnętrzne saszetki i lekko zmyli natron z ciała. Rezultatem była bardzo wysuszona, ale rozpoznawalna ludzka postać. Aby mumia wyglądała jeszcze bardziej realistycznie, zapadnięte obszary ciała zostały wypełnione płótnem i innymi materiałami oraz dodano sztuczne oczy. Następnie rozpoczęło się pakowanie. Każda mumia potrzebowała setek jardów płótna. Kapłani starannie owijali ciało długimi pasami płótna, czasami nawet owijając każdy palec u nogi osobno, zanim owinęli całą rękę lub stopę. Aby uchronić zmarłych przed nieszczęściem, wśród opakowań umieszczono amulety, a na n

Sprawdź również:

Dodaj komentarz jako pierwszy!