Niewolnik

Słowo niewolnik wywodzi się od łacińskiego słowa „sclavus/sclava”, co w dzisiejszych czasach oznacza „słowiański”. Jest tak dlatego, że Słowianie w dużych ilościach zamieszkiwali Wschodnią część Europy, przez co w IX wieku naszej ery byli uprowadzani przez muzułmanów z Hiszpanii jako więźniowie.
Niewolnikiem można nazwać osobę, która została uprowadzona lub sprzedana bez jej woli zazwyczaj w celach przymusowej i ciężkiej pracy, za którą nie zawsze otrzymywał wynagrodzenie. Zostawali nimi najczęściej osoby, które zostały schwytane przez handlarzy, bądź ludzie sprzedani przez własną rodzinę, ale także tacy, których długi były zbyt wysokie do spłacenia.
Pierwsze ślady niewolnictwa odkryli archeolodzy, którzy twierdzą, że już 10 tysięcy lat temu w pierwszych miastach powstałych w dolinie Indusu, gdzie działały rynki zajmujące się sprzedażą ludzi. Jak twierdzą, niewolnictwo nie było zjawiskiem lokalnym, występowało prawie wszędzie, nie zależnie od kontynentu czy kultury. Nawet w kulturze rzymskokatolickiej, czego dowodem są informacje zapisane choćby w Biblii, cytując „Wiedząc, że każdy, czy niewolnik, czy wolny, otrzyma od Pana zapłatę za to, co dobrego uczyni. ” (Ef 6,8). Przez swoją powszechność niewolnicy byli traktowani na różne sposoby jak stwierdzili historycy- można wyróżnić sześć kategorii. Pierwszą i najliczniejszą grupą byli niewolnicy, których właściciele odnosili się jak z rzeczą. A mianowicie posiadacz mógł sprzedać, a nawet zabić niewolnika, nie mając za to żadnej odpowiedzialności prawnej. Do drugiej kategorii można zaliczyć osoby, które za zadanie miały opiekę nad domem oraz służbę swoim Panom. Jest to jeden z lepszych sposób niewolnictwa, gdyż osoby te otrzymywały wypłatę wysokości jedzenia, a poza tym miały mniej ograniczoną wolność, przez co mogły zawierać związki małżeńskie oraz bez ważnej przyczyny osób tych nie można było sprzedawać. Następną kategorią są niewolnicy, których właściciele oddawali do lombardu w celu spłacenia swoich długów lub jako kaucje pod kredyt. Natomiast w Islamie niewolnicy musieli pełnić służbę w wojsku, lecz ludzie ci nie mogli być muzułmanami, przez co byli nazywani mamelukami. Przedostatnią kategorią są osoby, których właściciele celowo wykupowały tylko i wyłącznie po to, by zwrócić im wolność. Ostatnim i najgorszym typem niewolników byli ci, którzy przeznaczeni byli na ofiary dla bogów i bożków, w ten sposób najczęściej wykorzystywany był w zachodniej Afryce.
Handel niewolnikami odbywał się zazwyczaj w większych miastach, gdzie