Obrazy Hitlera

Wielką pasją Adolfa Hitlera było malarstwo. Zajmował się nim już od lat młodzieńczych, a jego marzeniem było dostanie się na wiedeńską Akademię Sztuk Pięknych. W późniejszych latach jego obrazy były niejednokrotnie wyszydzane przez nieprzychylnych mu ludzi, on jednak do końca realizował się jako twórca i czuł się artystą.

Hitler na swoich obrazach często skupiał się na detalach związanych z architekturą. Przed wyjazdem do Wiednia miał w zwyczaju codziennie rysować budynki, które mu się spodobały. Siadał na ławce i godzinami szkicował. Uznawał swoje prace za dobre, toteż po wyjeździe do Wiednia był pewien, że bez problemu dostanie się na studia, a egzaminy wstępne to jedynie formalność. Jego prace zostały jednak uznane za nieodpowiednie i odrzucone w 1907, gdyż było tam za mało postaci. Ostatecznie młodemu mężczyźnie nie powiódł się plan o studiowaniu na Akademii, choć próbował się tam dostać jeszcze rok później, ponownie z marnym skutkiem.

Artysta nie porzucił jednak swej pasji i przez całe życie kontynuował tworzenie. Z początku próbował utrzymywać się jedynie z malarstwa, choć było to niezwykle trudne. Udało mu się sprzedać kilkaset swoich prac za niewielkie pieniądze, by powiązać koniec z końcem. Twierdził, że malował to, czego oczekiwali ludzie, a więc proste i realistyczne obrazy, często pejzaże. Czerpał z klasycyzmu i renesansu, chciał przedstawiać drobne detale. Uwieczniał kwiaty, przyrodę oraz budynki, nadal jednak miał niechęć do malowania ludzi i postacie pojawiały się na jego płótnach wyjątkowo rzadko.
Jednym z bardziej znanych obecnie obrazów, na którym pojawiają się ludzie, jest „Matka Boska z Dzieciątkiem Jezus”, namalowany w 1913 roku. Na pierwszym planie znajduje się subtelnie uśmiechnięta Matka Boska tuląca Jezusa do swojej piersi. Obok znajdują się kwiaty i rośliny, a w tle rozciąga się pole zboża. Ciepłe barwy dodają pozytywnego nastroju.
Innym obrazem Adolfa Hitlera jest „Zamek Neuschwanstein”, ukazujący malowniczo położony w górskiej okolicy imponujący zamek. Budowla wzniesiona wśród skał i ciemnozielonych drzew przyćmiewa okolicę strzelistymi wieżyczkami. W tle widać natomiast rozmyte wzgórza i przepływającą rzekę.

Z kolei „Wiedeńska opera narodowa” to praca przedstawiająca uwieczniony fragment tętniącego życiem miasta. W oczy rzuca się nie tylko sam gmach opery, choć to on zajmuje większą część planu i przyciąga wzrok swym kunsztem architektonicznym. Artysta uchwycił także przejeżdżający wóz, komunikację miejską, ludzi spieszących gdzieś zastygłych w rozmaitych pozach.

Odnale