Pierwszy cesarz Rzymski
Oktawian August
Urodził się 23 września 63 roku przed naszą erą w Rzymie. Był synem Gajusza Oktawiusza i Atii Starszej. Jego ojciec był trybunem wojskowym i kwestorem. Dodatkowo przez jedną kadencję sprawował urząd edyla plebejskiego. Pod koniec życia osiągnął również funkcję pretora. Jego matka była siostrzenicą Juliusza Cezara.
Ród Oktawiuszów pochodził z Velitrae, położonego w Lancjum. Był przedstawicielem italskiego plemienia Wolsków. Prawo do zasiadania w senacie powierzył im król rzymski Tarkwiniusz Stary. Oktawian twierdził, że wywodzi się z rodu ekwitów (średnio zamożnej szlachty, składającej się z kupców, bankierów, przedsiębiorców posiadających majątki powyżej 400 tysięcy sestercji), a pierwszym senatorem z niego był dopiero jego ojciec.
Oktawianowi jeszcze w okresie niemowlęcym nadano przydomek „Thurinus”. Co do jego pochodzenia brane pod uwagę jest kilka opcji. Niektórzy twierdzą, iż jego ojciec stoczył zwycięską walkę w okolicach miasta Thurium. Być może nawiązuje też do miejsca pochodzenia przodków Oktawiana.
Ojca utracił w wieku 4 lat. W wieku 12 wygłosił mowę żałobną na pogrzebie swojej babki, a 4 lata później uznano go za godnego noszenia togi męskiej, oraz został hojnie obdarowany przez Cezara w czasie jego triumfu nad Afryką.
Jego kariera polityczna rozpoczęła się w 44 roku p.n.e., kiedy to został zasztyletowany jego krewny, dyktator Rzymu, Juliusz Cezar. Wtedy to zaczęto mówić o adoptowanym przez niego w testamencie synu trybuna wojskowego, Gajuszu Octawiuszu Thurinusie, zwanym Oktawianem, wówczas 18-letnim. Cezar uczynił go swoim spadkobiercą. Wyróżniał się urodą i talentem do spraw wojskowych. Cała przyszłość Oktawiana ukształtowała się ze względu na bycie ulubieńcem dyktatora i szczęśliwym dla niego zdarzeniu, jakim było spisanie przez Cezara testamentu, choć był jeszcze dość młody i z pewnością nie spodziewał się nagłej śmierci.
Pomimo wyznaczeniu Oktawiana na spadkobiercę, większość krewnych jego i Cezara nie była temu przychylna. Byli to przede wszystkim ludzie bogaci i żądni władzy, a widzieli oni szansę na jej zdobycie dzięki śmierci dyktatora. Jednym z nich był Marek Antoniusz, oddający się wówczas głównie pijatykom i romansom. Jednakże pomimo tego nie można było go lekceważyć. Gdy Cyceron nazwał go „zapijaczonym erotomanem”, nasłał na niego skrytobójców, którzy zabili filozofa.
Zadecydowano wkrótce (po licznych potyczkach) podział Rzymu na trzy triumwiraty. Oktawianowi przypadła Italia, Antoniuszowi prowincje wschodnie, a Markowi Emiliuszowi Afryka.
Kiedy Antoniusz zajmował się on romansowaniem z Kleopatrą, Oktawian budował swoją pozycję na arenie politycznej. Zdążył w tym czasie uformować silną armię, dzięki której pokonał Antoniusza w bitwie
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!