Pożar Rzymu
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Wielki Pożar Rzymu był ogromnym pożarem tego miasta. Miał on miejsce w lipcu 64 roku naszej ery. Pożar ten rozpoczął się w sklepach kupieckich wokół rzymskiego stadionu rydwanów w nocy 19 lipca. Po sześciu dniach udało się go opanować. Jednak zanim zdołano oszacować szkody, ogień rozpalił się na nowo i płonął przez kolejne trzy dni. W następstwie pożaru tego zniszczeniu uległo około dwie trzecie Rzymu. Według historyków o pożar i powstałe po nim zniszczenia cesarz Neron obwinił rzymską wspólnotę chrześcijańską. Tym samym miał motyw do zainicjowania pierwszych prześladowań chrześcijan w cesarstwie rzymskim. Niektórzy współcześni historycy jednak próbują poddać w wątpliwość obwinianie chrześcijan przez Nerona.
Co ciekawe pożary w Imperium Rzymskim były powszechne, zwłaszcza w domach. Pożary zaś, które miały miejsce wcześniej w Rzymie i zniszczyły części głównych budynków. Jednak nigdy nie było pożaru na taką skalę, jak podczas wielkiego pożaru.
W 54 roku naszej ery cesarzem Rzymu został ogłoszony Neron. Miał on wówczas jedynie 17 lat. Jego rządy powszechnie kojarzone są z impulsywnością i tyranią. Na początku panowania korzystał z pomocy doradców, ale powoli stawał się coraz bardziej od nich niezależny. W 59 roku, zachęcony przez swoją kochankę, Neron zamordował swoją matkę. Jego główny doradca, Seneka, został zwolniony z pracy i zmuszony wówczas do popełnienia samobójstwa. Po wielkim pożarze Rzymu w lipcu 64 roku krążyły pogłoski, że to Neron rozkazał go wzniecić. Podobno był on wywołany w celu oczyszczenia przestrzeni pod budowę jego nowego pałacu. W czasie pożaru Nerona nie było w Rzymie, aby zapewnić sobie alibi. Wrócił on jednak do miasta przed ugaszeniem pożaru i podobno udostępnił swój pałac mieszkańcom, którzy stracili dobytek.
Po pożarze w 6 roku naszej ery po jednym z pożarów Rzymu ówczesny cesarz August powołał do służby Cohortes Vigiles. Były to służby prowadzone przez wolnych ludzi, których zadaniem było strzec Rzymu nocą, podczas gdy służby Cohortes Urbanus pilnowały go w ciągu dnia. Podczas Wielkiego Pożaru Rzymu w mieście strażnicy obu tych służb zabrali się do pracy, próbując powstrzymać płomienie. Wylewali wiadra wody na budynki, próbowali odsunąć łatwopalne materiały z drogi ognia, a nawet w skrajnych przypadkach wyburzali budynki, aby zrobić przerwę w ogniu. Przed wielkim pożarem woda w Rzymie była doprowadzana dziewięcioma akweduktami, które niestety nie były wyposażone w sprzęt do walki z pożarami. Naprawa akweduktów była stałym zadaniem rzymskiego komisarza ds. wody. Komi
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!