Przyczyny Chrztu Polski

Kultura chrześcijańska miała i wciąż ma ogromne znaczenie dla polskiej architektury, kultury i tradycji. O tym wszystkim zadecydowało jedno kluczowe wydarzenie – chrzest dowódcy Polan, Mieszka I, zwyczajowo zwany Chrztem Polski. Według wspomnianej już tradycji, doszło do niego 14 kwietnia 966 roku. Co ważne, Mieszko nie został wtedy królem państwa Polan, co więcej: ten urząd dopiero w 1025 r. objął jego syn, Bolesław. Ale nie uprzedzajmy faktów. Czas na historię Chrztu Polski.

Plemiona zamieszkujące dzisiejszą Polskę
By poznać historię chrztu, trzeba zrozumieć sam jej początek. Tereny naszego kraju w X w. zamieszkiwało kilka plemion słowiańskich, niezależnych od siebie. Byli to:
– Pomorzanie,
– Mazowszanie,
– Ślężanie,
– Wiślanie,
– Polanie.

Wodzem tego ostatniego ludu stał się Mieszko I. To właśnie Mieszko zapoczątkował dynastię Piastów, władającą Polską do 1370 r. W całej Wielkopolsce powstawały grody, a lud Mieszka rósł w siłę. Przez to, że pozostałe plemiona były od siebie niezależne, istniała możliwość podbicia ziem należących do innych. Państwo Polan było jednak na to za małe i za słabo rozwinięte. W tym samym czasie na zachodzie i na południe od centrum państewka – Gniezna chrzest przyjęły już Niemcy (VII w.) i Czechy (884 r.). A Polanie wciąż uznawali pogańskich bożków, układali kopce, gdzie składali ofiary i czcili figurki czterogłowych postaci. Mieszko zdawał sobie sprawę, że w Europie Polanie mogą uchodzić za zacofanych, a papież, szczególnie ważna postać, może patrzeć krzywym wzrokiem na różnowierców. Trzeba było coś temu zaradzić.

Ambicje Mieszka
Mieszko bardzo chciał zostać królem, ale wciąż był tylko księciem. Zależało mu na rozwoju i zjednoczeniu wszystkich szczepów słowiańskich oraz zdobyciu Pomorza. Jego wojowie byli jednak mało liczni. Poza tym, w drugiej połowie X w. książę obawiał się najazdu chrześcijańskich sąsiadów pod pretekstem nawracania. Prawo wtedy mówiło, że niewierzących trzeba nawrócić pod groźbą kary śmierci. Mieszko nie chciał, by poddani zmieniali religię ze strachu, a tych bardziej buntowniczych zabijano.

W co wierzyli Słowianie?
Od czasów osiedlenia się na ziemiach polskich aż do czasów po chrzcie Słowianie praktykowali pogańskie obrządki. Według mitologii słowiańskiej, Świat był na początku tylko wodą i jednym bogiem, który później powołał do życia innych bożków i stworzył ląd. Według różnych wierzeń, tym najważniejszym bogiem był Swaróg (w innych wersjach Perun lub Świętowit). Początkowo pogańskich bożków czczono na wzniesieniach zwanych kurhanami. Dopiero później, wzo