Róża Luksemburg

Róża Luksemburg (1871- 1919) jest postacią niejednoznaczną, druga Polka, która zdobyła doktorat z ekonomii, z drugiej strony komunistką, która wykazywała się awanturniczością. Chwali jej się, że pomimo defektu fizycznego ciała potrafiła sporo osiągnąć, z drugiej zaś strony nie mam zaufania do ekonomów, oderwanych od realiów życia codziennego, utrzymujących się z wpływów finansowych od krewnych. Róża w wieku 27 lat nie przepracowała żadnego dnia w fabryce, Polityk urodziła się w Zamościu, średnie wykształcenie zdobyła w Warszawie, w II Żeńskim Gimnazjum. Studiowała w Zurychu, gdzie poznała m.in. Gieorgija Plechanowa, Aleksandrę Kołłontaj oraz przyszłego partnera, Leona Jogichesa. Róża tworzyła struktury Socjaldemokracji Królestwa Polski i Litwy, Dzięki użytemu fortelowi, wyjechała do Niemiec, wzięła fikcyjny mariaż z Gustawem Lubeckiem. Przez jakiś czas zamieszkiwała w Poznaniu, trafiła do więzienia za obrazę kaisera Wilhelma II. Wzięła aktywny udział w Rewolucji 1905 roku, wynikiem czego znalazła się jako osadzona w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej. W następnych latach organizowała na terenie Niemiec fale masowych strajków. W okresie 1907- 1914 prowadziła wykłady z ekonomii w Szkole Partyjnej SPD. Róża była mienszewiczką, opowiadającą się przeciwko bolszewikom. Róża zerwała z dyktaturą proletariatu, opowiadała się za demokracją, swego czasu rzekła, że socjalizm jest nierozłączny z demokratycznym systemem. Obecnie Luksemburg jest brana na sztandary przez wiele partii lewicowych, przyznaje się do niej polska Lewica, nie jest obciążona spuścizną bolszewizmu, nie udało się jej zdyskredytować. Polityk ta tworzyła struktury Związku Spartakusa, który z czasem przetransformował się w Komunistyczną Partię Niemiec. 15 stycznia 1919 roku została aresztowana wraz z Karlem Liebknechtem i Wilhelmem Pieckem, pojmana w Wimersdorfie, zamordowana przez żołnierzy Freikorpsu, zwłoki wrzucono do Landwehrkanal, odnaleziono je i pochowano na berlińskim Cmentarzu Centralnym Friedrichsfelde. Dlaczego socjaldemokracja zamordowała Różę Luksemburg? Rząd socjaldemokratów nakazał zamordowanie Luksemburg, chronił sprawców mordu. Karol Liebknech po tzw. Rewolucji Listopadowej w Niemczech utworzył rząd socjalny, uznano jednak Republikę Weimarską. Róża zorganizowała powstanie, zmobilizowała siły komunistyczne i spartakusowskie. Rewolta robotnicza została krwawo stłumiona, śmierć poniósł Leon Jogiches. Friedrich Ebert bronił sprawców, podobnie jak Wilhelm Canaris. Walki trwały w Niemczech przez pierwszą połowę 1919 roku, w Bawarskiej Republice Rad zamordowano Gustava Landauera. Róża jest niejednoznaczna, teoretycznie uznana za socjaldemokratkę, potrafiła ostro ją krytykować, stwierdzać, że ma tendencje parcia ku imperializmowi. Nie na rękę władzom było pismo Róży z 1913 roku, zatytułowane 'Akumulacja kapitału’. Polityk zauważyła, że II Międzynarodówka straciła swe robotnicze oblicze, upolityczniono ją. Róża stawiała na solidarność ludzi pracy, wspierała strajki powszechne, pewnego razu stwierdziła, że albo narody będą parły ku socjalizmowi, albo staną się barbarzyńskie. Polityk była pacyfistką, za co trafiła do więzienia. Czym jest luksemburgizm? Róża Luksemburg jest najbardziej znaną polską marksistką. Róża jest osobą kontrowersyjną, kłóciła się z Włodzimierzem Leninem, Eduardem Bernsteinem. Róża była ofiarą zbrodni, można ją skutecznie wypromować. Lewica w Polsce powinna poświęcać jej większą uwagę. Wydawać się może, że zasadniczym problemem Róży jest jej elektorat negatywny, gdyby dziś np. Wiosna Roberta Biedronia powoływała się na jej osobę, przyciągnęliby nowych wyborców, jednak nawet w ruchu komunistycznym istnieli patrioci, jej osoba spotkałaby się z negatywną oceną ś.p. Władysława Gomułki. Róża wielu osobom kojarzy się z Niemcami, mamy już inną Różyczkę, mianowicie Thun. Niemcy Luksemburg kochają, 'Neues Deutschland’ usunięcie jej tablicy w Polsce nazwało aktem wandalizmu. Róża ostrzegała, że sytuacja w Rosji może doprowadzić do nastania totalitaryzmu. Polityk walczyła o wolność słowa. Róża walczyła o demokrację, dla wielu towarzyszy komunistów jest to frazes, zwracają uwagę na nierówności społeczne. Róża chciała wprowadzić demokrację parlamentarną. Polityk ostro zaatakowała Lenina o rozwiązanie Konstytuanty. Włodzimierz Lenin objął rządy wspólnie z lewicowymi eserowcami, którzy następnie opowiedzieli się przeciwko bolszewikom. Róża walczyła z Polską Partią Socjalistyczną, zwalczała socjalpatriotyzm. Sojusznikiem w tej walce był Julian Marchlewski. Ekonomistka uważała, że Polska jest zbyt słaba, by funkcjonować jako niepodległe, suwerenne państwo. W bardzo podobny sposób myślała Zofia Dzierżyńska. Róża opowiadała się przeciwko idei Powstania Styczniowego, uważała, że było dziełem szlachty, jej zdaniem burżuazja była przeciwna, chłopi byli oddani carowi, proletariat ulegał organicznemu wcieleniu do tej warstwy wewnątrz samej Rosji i bliskiej zagranicy. Róża była kosmopolitką, odrzucała problemy tożsamościowe i narodowościowe.
Co Róża myślała o Polsce? Róża interesowała się polską kulturą, w dorosłym życiu był