Śmierć Bolesława Krzywoustego

Bolesław III Krzywousty był księciem Polski w latach 1107-1137 pochodzącym z dynastii Piastów. Początkowo toczył walki ze swoim bratem Zbigniewem, który ostatecznie został wygnany z kraju. Za swojego panowania Bolesław toczył również wojny z Niemcami, które przyczyniły się do utrzymania jedności państwa i pokazania własnej niezależności wobec cesarza niemieckiego. W kolejnych latach Bolesław zjednywał sobie sojuszników, prowadził działania dyplomatyczne i dbał o rozwój państwa. W czasie swoich rządów scalił ziemie polskie, jednak już po jego śmierci miało dojść do rozbicia dzielnicowego, co było wynikiem wprowadzonej ustawy sukcesyjnej.

Śmierć Krzywoustego nastąpiła 28 października 1138 roku. Jest to również data, z jaką zaczęła obowiązywać ustawa sukcesyjna, która dzieliła Polskę na dzielnice, które władane były przez poszczególnych spadkobierców księcia.Bolesław o takim podziale zadecydował już wcześniej, kierując się najprawdopodobniej własnym doświadczeniem. Książę sam doskonale zdawał sobie sprawę z tego, jak walki pomiędzy rodzeństwem zaburzają funkcjonowanie państwa i że państwo, w którym toczą się bratobójcze konflikty jest słabsze na arenie międzynarodowej, co może prowadzić do najazdów sąsiadów. W związku z tym Krzywousty zawarł w swoim testamencie, który nazywany jest również aktem lub statutem, zasady senioratu oraz pryncypatu. Miały one zapobiec wywiązaniu się konfliktów między braćmi – a trzeba pamiętać, że Krzywousty miał aż pięciu synów – i zapewnić państwu polskiemu jedność.

Z chwilą śmierci Bolesława III Krzywoustego w życie weszła zatem zasada, która mówiła, że princepsem, czyli kolejnym władcą państwa, miał zostawać najstarszy przedstawiciel dynastii Piastów. Precyzyjniej, miał być to najstarszy przedstawiciel dynastii w momencie śmierci dotychczasowego princepsa. Princeps miał przebywać w specjalnie wydzielonej dzielnicy, która była wyznaczona w taki sposób, że graniczyła ze wszystkimi pozostałymi dzielnicami. Miał on sprawować władzę zwierzchnią nad pozostałymi książętami i mieć większe uprawnienia, które pozwalały między innymi na zarządzanie polityką międzynarodową.

Utworzone zostały dzielnice, które zostały stworzone tak, by każdy syn Bolesława, a także wdowa po nim, otrzymali własną ziemię. Urodzony już po śmierci ojca (lub krótko przed nią) Kazimierz Sprawiedliwy nie otrzymał zatem nic, ponieważ testament tego nie przewidywał.
Dzielnica senioralna miała składać się z ziemi sieradzkiej i łęczyckiej, krakowskiej (w Krakowie znajdowała się jej stolica), Pomorza Gdańskiego, spekuluje si�