Czym było SS?
Ss, czyli Schutzstaffel to paramilitarne ugrupowanie nazistowskie, które na początku funkcjonowało jako formacja elitarna. W 1924 roku powstała jednostka, której zadaniem była ochrona Adolfa Hitlera. Rok później powstał oddział ochrony sal zajmowanych przez Narodowosocjalistyczną Niemiecką Partię Robotników, do którego należeli byli członkowie wyżej wspomnianej jednostki chroniącej Hitlera. Później zaczęły powstawać inne tego typu ugrupowania, które nosiły różne nazwy. Finalnie jednak wszystkie oddziały otrzymały jedną nazwę, którą była właśnie Schutzstaffel. Nazwa ta została wymyślona przez Hermanna Göringa i oznacza oddział ochronny.
Członków Schutzstaffel można określać jako: SS-manów, esesmanów lub esesowców.
Kto mógł zostać SS-manem?
Nie każdy mógł dołączyć do elitarnego grona esesmanów, a każdą kandydaturę poddawano dokładnej analizie. Liczyły się nie tylko prywatne poglądy polityczne kandydata, lecz także poglądy jego rodziny, a także gromadzono informacje na temat drzewa genealogicznego – esesman musiał bowiem posiadać aryjski rodowód. Ponadto esesman musiał być wysoki i mierzyć minimum 174 centymetry wzrostu, a także przejść badania medyczne, które miały ustalić nie tylko aktualny stan zdrowia mężczyzn, ale miały również dostarczyć informacji na temat cech, które miały być dziedziczone przez ich potomków. Jeśli dany mężczyzna zakwalifikował się do służby, odbywał szkolenie, podczas którego wpajano mu wyższość rasy aryjskiej nad innymi oraz prowadziło do wyzbycia się wszelkich cech i zachowań ludzkich.
Charakterystyka esesmana, czyli kim był przeciętny esesman?
Według oficjalnych danych muzeum Auschwitz-Birkenau można dowiedzieć się, że członkowie SS w KL Auschwitz w 1941 roku tworzyli grupę około siedmiuset osób, rok później już dwa tysiące, w 1944 roku trzy tysiące, a kilka miesięcy później ich liczba sięgała trzech tysięcy trzystu.
Badania wykazują, że większość z nich – siedemdziesiąt procent – posiadała zaledwie wykształcenie podstawowe. Wykształcenie wyższe posiadało jedynie pięć procent zatrudnionych w obozie esesmanów, co więcej pracowali oni jako lekarze lub architekci i zatrudnieni zostali w biurze budowlanym Schutzstaffel.
Najwięcej z nich wyznawało katolicyzm lub należało do kościoła ewangelickiego, natomiast pozostali nie należeli do żadnej instytucji i nie mieli określonych poglądów, co określano jako Gottgläubig.
Znaczną większość w SS stanowiły osoby posiadających obywatelstwo niemieckie oraz takie, w których rodowodzie znajdowali się niemieccy przodkowie.
Kobiety a SS
Kobiet
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!
Wystąpił błąd, spróbuj ponownie :(
Udało się! :) Na Twojej skrzynce mailowej znajduje się kod do aktywacji konta
";
ty nie mogły zostać esesmankami, do Schutzstaffel nie rekrutowano bowiem kobiet, gdy jednak zaczęły powstawać kobiece obozy koncentracyjne pozwolono, aby to właśnie kobiety pełniły funkcje nadzorczyń. Decyzja ta była również uwarunkowana faktem, iż brakowało do służby mężczyzn z powodu ich pracy na froncie wschodnim.
Struktura SS
W Schutzstaffel panowała ściśle określona hierarchia, która została ustalona przez Heinricha Himmlera. Należy również zaznaczyć, że po 1944 roku SS zostało podzielone na wojskowe i ogólne. SS posiadało dwanaście głównych urzędów, które miały różne zadnia i sprawowały różne funkcje, a także różniły się rangą.
Znani esesmani:
Heinrich Himmler był jednym z głównych przywódców nazistowskich Niemiec, a także przez pewien czas szefem SS. Był twórcą tak zwanego rejestru rasowego oraz on to właśnie wydał rozkaz zlikwidowania gett żydowskich znajdujących się w całej Polsce. Swoją działalność prowadził tak, aby w razie wypadku nie ponieść konsekwencji swoich działań: nie podpisywał się pod dokumentami, które zlecały masowe zabójstwa, sam też – osobiście – nie zabił nikogo. Po śmierci Hitlera miał nadzieję na to, że to on obejmie władzę i jeśli Stany Zjednoczone zawrą z nim pokój, razem zwyciężą przeciwko ZSRR, jednak się przeliczył. Podobno miał zostać schwytany w lesie przez Brytyjczyków, kiedy wędrował pod fałszywym nazwiskiem. Kiedy miał zostać przesłuchiwany według podań popełnił samobójstwo przegryzając trzymaną w ustach fiolkę z cyjankiem potasu. Nie wiadomo jednak czy mężczyzną, o którym mowa na pewno był Himmler, ponieważ mimo iż Brytyjczycy wykonali mu zdjęcie zaraz po śmierci, w dokumentach z sekcji zwłok nie zanotowano istotnych szczegółów na jego ciele, na przykład takich jak blizna po odbytym przed laty pojedynku na szpady.
Josef Mengele – zwany Aniołem Śmierci lub Doktorem Śmierć. Był lekarzem, który zasłynął z nieludzkich eksperymentów prowadzonych na więźniach obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. Szczególnie fascynowały go bliźnięta i kwestie genetyki, w tym dziedziczenia określonych cech. Prowadzone przez niego eksperymenty polegały na wstrzykiwaniu różnych substancji bliźniętom, a następnie obserwowaniu reakcji organizmów i porównywaniu ich ze sobą. Do Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotników dołączył w 1937 roku. Mengele zbiegł dziesięć dni przed przybyciem do Auschwitz Armii Czerwonej zabierając ze sobą sporządzaną przez lata dokumentację eksperymentów obozowych, która później uległa zniszczeniu lub zagubieniu. Wyjechał do Argentyny i tam też przebywał aż do śmierci w 1979 roku.
Dodaj komentarz jako pierwszy!