Starożytność

Do najważniejszych gatunków literackich starożytności zaliczamy epos, pieśń, tragedię grecką i mit. W tym czasie żyło również wiele wybitnych pisarzy. Warto wspomnieć o takich twórcach jak Arystoteles, Homer, Horacy, Sofokles, Sokrates i Platon. Powstały w tym czasie takie dzieła jak ,,Antygona”, ,,Odyseja” i ,,Król Edyp”. Do najważniejszych motywów i tematów literackich możemy zaliczyć konflikt tragiczny (konieczność wyboru między dwiema wartościami), bunt, a także postawę średniowiecznego rycerza.

Ważną rolę w kulturze starożytnej Grecji pełnił również teatr. Wywodził się on z obrzędów ku czci Dionizosa, na których twórcy wystawiali swoje utwory literackie. Teatr składał się z widowni, orchestry (miejsce dla chóru), proskenion (scena) i skene (drewniany budynek znajdujący się za sceną, służący za dekorację). Aktorzy występowali w maskach wykonanych z drewna i płótna lnianego.

W starożytnej Grecji w architekturze monumentalnej dominowały budowle w trzech porządkach:
– Porządek dorycki – kolumny były najprostszej konstrukcji, a trzony zwężały się ku górze.
– Porządek joński – kolumny ozdabiały kapitele, a trzony były ustawione na bazie z kręgów.
– Porządek koryncki – kolumny miały bardzo zdobione kapitele, a trzony były bardzo smukłe.
Rzymska architektura była wzorowana na wzorach Etruskich i Greckich. Stworzyli również takie formy budowli jak bazyliki, cyrki, akwedukty i amfiteatry.

W dziejach starożytnego Egiptu powstało około 60 piramid. Miały one sprawować funkcję grobowców faraonów. Były one olbrzymich rozmiarów, więc ich budowa musiała być niezwykle trudna, gdyż Egipcjanie posiadali jedynie proste narzędzia. Przy budowie piramidy pracowało jednocześnie około 100 tysięcy robotników. Z czasem zaczęto budować coraz wyższe piramidy z bardzo rozbudowanymi, długimi korytarzami. W korytarzach umieszczone były pułapki mające zapobiec rabunkowi skarbów znajdujących się w piramidach. Nie był to jednak skuteczny sposób, bo wszystkie piramidy zostały obrabowane i właśnie dlatego w późniejszych czasach zaprzestano je budować.

Starożytną filozofię dzielimy na pięć okresów:
– okres naturalistyczny,
– okres humanistyczny,
– okres wielkich syntez ,
– okres szkół hellenistycznych,
– okres religijny,
Jednym ze słynnych filozofów greckich jest Platon. Do dziś jest on jednym z najważniejszych filozofów w Europie. Twierdził on, że świat jest marną kopią bytów idealnych, możliwych do poznania tylko rozumem. Jego poglądy noszą nazwy idealizmu i racjonalizmu. Nie był on zwolennikiem demokracji i pragnął, by państwem rządzili filozofowie, a społeczeństwo było uporządkowane w sposób hierarchiczny. Napisał trzydzieści pięć dialogów między innymi; ,,Obrona Sokratesa” i ,,Uczta przedstawiająca koncepcję miłości”.

Ciekawostki o starożytności:
– W starożytnej Grecji panowały dziwne przesądy dotyczące jedzenia. Niektórzy bali się jeść fasole, mówiąc, że zawiera ona dusze zmarłych.
– Demokracja Ateńska dawała prawo głosowania tylko dorosłym mężczyznom. Kobiety i niewolnicy nie mogli głosować.
– Jedną czwartą ludzi pracujących w Grecji stanowili niewolnicy.
– Starożytni Sumerowie i Babilończycy używali systemu sześćdziesiątkowego w astronomii.
– Wyróżniamy siedem cudów świata starożytnego. Są to; Latarnia morska na Faros, Kolos z Rodos, Mauzoleum w Halikarnasie, Posąg Zeusa w Olimpii, Świątynia Artemidy w Efezie, Wiszące ogrody Semiramidy w Babilonie i Wielka Piramida Cheopsa w Gizie. Do naszych czasów przetrwała jedynie piramida Cheopsa. Reszta została spalona lub zniszczona w wyniku trzęsienia ziemi.

Za rozpoczęcie średniowiecza uznaje się wynalezienie pisma. Za najstarsze pismo na świecie uważane jest sumeryjskie pismo piktograficzne. Początkowy charakter piktograficzny pisma przekształcił się w pismo ideograficzne. W krótkim czasie skomplikowane rysunki zastąpiły odbijane w glinie kliny. Pismo klinowe było znacznie prostsze i mniej czasochłonne, dlatego przejęły je również inne ludy. Początkowo pismo używane było do zapisywania informacji handlowych, później przyczyniło się do rozwoju nauki i narodzenia się literatury pięknej. W Egipcie wykształciły się trzy rodzaje pisma. Pismo hieroglificzne, wykuwane było w kamieniu na ścianach różnych budynków i pomników. Jego uproszczoną wersję stanowiło pismo hieratyczne, którym spisywano teksty literackie i ważne dokumenty. Najbardziej uproszczoną wersją pisma hieroglificznego było pismo demotyczne, którym posługiwali się na co dzień kapłani i urzędnicy. Jednak we wszystkich pismach znaki oznaczały sylaby i znaczenia trzeba było się domyślać. Fenicjanie zaczęli używać znaków jako spółgłosek i właśnie tak powstał 24-literowy alfabet fenicki. Z tego alfabetu wywodzą się wszystkie inne między innymi: grecki, arabski i łaciński.
Starożytność kończy data upadku cesarstwa zachodniorzymskiego. Różnice między wschodem a zachodem doprowadziły do podziału cesarstwa. Później w granicach cesarstwa osiedliły się plemiona Gotów, Wandalów, Swebów i Alanów, co przyczyniło się do jego rozpadu i upadku w 476 roku n.e.