Święta Kinga
Święta Kinga urodziła się 5 marca 1234 r. w Ostrzyhomiu. Była węgierską królewną z dynastii Apradów. Jej matką była Maria Laskarina, ojcem – Bela IV, król Węgier oraz Chorwacji. Miała także rodzeństwo: Konstancję (została ruską księżną), błogosławioną Jolentę oraz świętą Małgorzatę Węgierską. Szwagierką Kingi była bł. Salomea, ciotką święta Elżbieta Węgierska. Oprócz tego do jej rodziny należała święta Agnieszka z Pragi i święta Jadwiga Śląska.
W 1239 r. pięcioletnia królewna Kinga przybyła do Polski, aby ze względów politycznych zostać zaręczona z przyszłym polskim następcą tronu Bolesławem V, który później zyskał przydomek Wstydliwy. W wieku 12 lat została z nim zaślubiona według formy 'sponsalia de futuro’. Była to forma zaślubin stosowana w średniowiecznej oraz nowożytnej Europie. Pozwalała ona zaślubiać osoby niepełnoletnie. W owych czasach bardzo często zawierano związki małżeńskie między dziećmi.
Posag węgierskiej królewny wynosił czterdzieści tysięcy grzywien. Grzywna w tym czasie to jednostka masy, a także jednostka płatnicza. Przywieziono także węgierską sól. Co prawda sól była już znana w Polsce, ale nie była powszechnie stosowana. Dopiero za czasów Kingi była ona wydobywana na większą skalę, między innymi w kopalniach w Wieliczce oraz Bochni.
Kiedy królewna przebywała w Polsce najpierw była na książęcym dworze w Sandomierzu, potem w Krakowie. Niestety później z przyczyn politycznych musiała opuścić Polskę i udać się na Węgry, a następnie na Morawy. Tam przebywała w Welehradzie w klasztorze cystersów. Po odjechaniu wojsk tatarskich z ziem polskich oraz pokonania Konrada Mazowieckiego, Bolesław oraz Kinga w 1243 r. wrócili do Polski i zamieszkali w Nowym Korczynie. Właśnie tam Kinga zaproponowała mężowi, aby pozostali w całkowitej czystości. Prawdę mówiąc, Kinga już od dziecka pragnęła ją zachować. Ślubowali ją sobie w kościele franciszkanów, przed krakowskim biskupem Janem Pradontą. Jako że Bolesław zgodził się na propozycję żony Kingi, król cieszył
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!
Wystąpił błąd, spróbuj ponownie :(
Udało się! :) Na Twojej skrzynce mailowej znajduje się kod do aktywacji konta
";
się przydomkiem Wstydliwy.
Po ślubowaniu Kinga wstąpiła w szeregi tercjarek (członkiń stowarzyszenia religijnego) do III Zakonu Św. Franciszka. Nie oznaczało to jednak, że kompletnie nie obchodziły jej losy męża oraz kraju. Sumiennie wywiązywała się ze swoich obowiązków. Przykładami tych działań może być fakt, iż próbowała ona pomóc mężowi odbudować polskie ziemie po niszczycielskim, wręcz barbarzyńskim najeździe tatarów. Spłaciła wszystko swoim wysokim posagiem. Założyła kościoły w Nowym Korczynie i Bochni. Dodatkowo wsparła pod względem finansowym klasztory franciszkanów, benedyktynów i cystersów, a także katedrę krakowską. Za jej przekonywaniami Bolesław V Wstydliwy oraz krakowski biskup Jan Pradonta dwukrotnie wysyłali poselstwo do Stolicy Apostolskiej w sprawie kanonizacji św. Stanisława.
7 grudnia 1279 r. nadszedł dla Kingi smutny czas, ponieważ jej mąż Bolesław odszedł z tego świata. Jako wdowa postanowiła wstąpić do zakonu klarysek. Zanim jednak to zrobiła, 6 lipca 1280 r. wsparła finansowo właśnie ten klasztor, umiejscowiony w Nowym Sączu. Spędziła w tym zakonie 7 lat. Potem wraz ze swoimi siostrami oraz innymi zakonnicami zmuszona była uciec na Zamek Pieniński, ponieważ była zmuszona bronić się przed kolejnym tatarskim najazdem. 24 kwietnia 1289 r. postanowiła złożyć profesję zakonną, a co za tym idzie musiała przestrzegać trzech rad ewangelicznych: ubóstwa, czystości oraz posłuszeństwa.
We wrześniu 1291 r. 57-letnia Kinga zachorowała na bardzo poważną i śmiertelną chorobę. 24 lipca 1292 r. i dla niej nadszedł czas jej śmierci. Po kilku dniach od śmierci jej ciało zostało pochowane w klasztornej kaplicy.
Siostry klaryski, znając Kingę jako pobożną, uduchowioną oraz świątobliwą osobę, chciały podjąć próbę wynieść współtowarzyszkę na ołtarze.
Beatyfikacja księżnej krakowskiej miała miejsce 10 czerwca 1690 r., a finalnie w czerwcu 1999 r. poprzez papieża Jana Pawła II nastał proces kanonizacji.
Świętą Kingę wspominamy 24 lipca. Jest ona patronką górników oraz wielickiej kopalni soli.
Dodaj komentarz jako pierwszy!