Symeon Słupnik Starszy

Symeon Słupnik Starszy przyszedł na świat w 390 r. n.e. w Kozanie na obszarze Turcji. Miasto to znajduje się obecnie na terenie prowincji Adana. Symeon był ascetą, świętym Kościoła katolickiego i świętym mnichem prawosławnym. Gdy Symeon był młody, wszyscy jego bliscy ponieśli śmierć, tak więc był osamotniony. Wtedy to rozwijał się ruch eremicki, więc młodzieniec, długo się nie zastanawiając, ofiarował majątek biedocie, następnie zaś został eremitą. Symeon szybko zdecydował się odejść od eremitów. Został pustelnikiem, był być może pierwszym, który postanowił, w ten właśnie sposób spędzić żywot. Hagiografia określa Symeona antiocheńskim, by odróżnić go od Symeona Słupnika Młodszego. Mnich ten umartwiał się, nie oszczędzał swego ciała – wtedy uważano, że jest to skuteczny sposób na oddawanie czci Panu Bogu, że miła jest Mu takowa ofiara. Niedaleko Antiochii Syryjskiej Symeon postanowił zbudować słup. Zainstalował platformę, z której przez szereg lat wygłaszał swe płomienne przemowy. Modlitwa oraz kontemplacja były sensem życia Symeona. Okoliczna ludność go karmiła, uważała za człowieka świętego, z pewnością bliskiego Bogu. Arabowie, Persowie i Rzymianie przybywali pod jego słup, on natomiast zawsze był otwarty na rozmowę, dyskusję, dysputę. Symeon bronił wiary przed nestorianami. Cesarz, słuchając go, wsparł sobór w Chalcedonie. 28 sierpnia 459 r. n.e. Symeon zmarł. W pogrzebie udział wzięło wielu zasłużonych. Patriarcha Antiochii był jednym z tych, którzy szli za jego trumną. Stylici, którzy wiedli życie, przebywając na słupach byli jego kontynuatorami. Przebywanie na słupie oraz asceza budziły szacunek oraz uznanie wśród im współczesnych, tak więc już za życia uznani zostali za świętych, godnych najwyższej czci. Na ikonach Symeon jest przedstawiany na słupie, w ręku zwykle ma bicz, którym się okłada. Prawosławni chcą go widzieć jako sta