Tadeusz Kościuszko

Tadeusz Kościuszko
Pełne imię i nazwisko Tadeusza Kościuszki jest bardziej rozwinięte niż to głównie używane. Brzmi ono Andrzej Tadeusz Bonawentura Kościuszko. Urodził się on 3 lutego 1746 roku dokładnie w Mereczowszczyźnie, czyli na wsi, która znajduje się na Białorusi, natomiast zmarł 15 października 1817 roku w Solurze, czyli w mieście, które znajduje się w Szwajcarii a tak dokładnie w północno – zachodniej jego części. Pełnił on wiele ról w społeczeństwie, między innymi był inżynierem wojskowym, a także zajął ważne miejsce podczas insurekcji kościuszkowskiej, ponieważ był on Najwyższym Naczelnikiem Siły Zbrojnej Narodowej. Był on także generałem lejtnantem, co było stopniem wojskowym w wojsku Rzeczypospolitej. W 1792 roku posiadał on także kolejną ważną funkcję, którą był generał major komenderujący w Dywizji Wielkopolskiej, czyli w dywizji Armii Koronnej. Podczas gdy toczyła się tak zwana wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych pełnił on funkcję generała brygady Armii Kontynentalnej.
Rodzicami Tadeusza Kościuszki byli Ludwik Tadeusz Kościuszko oraz Tekla Ratomska.
Tadeusz Kościuszko swoją edukację rozpoczął w 1755 roku, lecz nie był w tym sam tylko z bratem, który był starszy od niego, był nim Józef. Szkoła do której uczęszczali mieściła się w Lubieszowie w tak zwanym Kolegium pijarów. Mimo że mieli tam zdobywać wiedzę dłużej to już po pięciu latach w 1760 roku obaj zakończyli pobyt tam. Powodem były kłopoty w ich rodzinie. Wtedy właśnie Tadeusz Kościuszko skierował swoją życiową drogę w kierunku wojska, natomiast jego brat wracał, ponieważ został dziedzicem rodzinnego majątku. Pięć lat po powrocie braci otworzono Szkołę Rycerską, dzięki Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu. To właśnie do niej zaczął uczęszczać Tadeusz Kościuszko już 18 grudnia 1765 roku a tak dokładnie do Korpusu Kadetów Szkoły Rycerskiej. Studiował tam wiele kierunków między innymi: prawo, historię powszechną, historię Polski, a także język polski czy także język francuski. Był wyróżniającym się uczniem, dlatego właśnie pobierał on także inżynierski kurs specjalny. Szkołę Rycerską zakończył on w stopniu kapitana. Podczas swojej nauki odbył wyjazd jako stypendysta wraz z Józefem Orłowskim do Paryża, gdzie mógł uczyć się między innymi w Akademii Wojskowej szwoleżerów gwardii królewskiej, która mieściła się w Wersalu. Ich stypendium rozpoczęło się w październiku 1769 roku, natomiast wrócili latem 1775 roku. Mimo powrotu i chęci wstąpienia do wojska Rzeczypospolitej jego plany nie zostały zrealizowane, gdyż w tamtym czasie miała miejsce mocna redukcja wojska do aż 10 tysięcy żołnierzy. Następny jego wyjazd odbył się do Drezna, w 1775 roku a dokładnie Jesienią. Chciał on wstąpić do armii elektora bądź do służby mieszczącej się na dworze saskim. Jednak tam nie odniósł sukcesu i dlatego jego kolejnym miejscem, do którego się udał był Paryż. Gdy tam przebywał głośno było o wojnie, która miała miejsce w Ameryce. Dlatego właśnie podjął się wyjazdu do Ameryki Północnej. Tam został między innymi wysyłany na północ gdzie mieściła się granica kanadyjska, a jego pobyt tam odbył się pod wodzą generała Horatio Gatesa. Skierowano go także do armii południowej, ponieważ sam wyraził taką chęć. Dzięki jego umiejętnością, które nabywał przez wiele lat na temat inżynierii pomógł on Amerykanom w odniesieniu wielu zwycięstw. Dzięki swoim zasługom 13 października 1783 roku Tadeusz Kościuszko zyskał awans na stanowisko generała brygady armii amerykańskiej. Wtedy także otrzymał znaczne wyróżnienie, ponieważ był jedynie jednym z trzech osób obcego pochodzenia, cudzoziemców którzy zostali członkami towarzystwa Cyncynatów. Było to tak duże wyróżnienie, gdyż jego założycielami byli oficerowie, których było trzech, ale ich zasługi znacznie się wyróżniały na tle innych. W roku 1784 Tadeusz Kościuszko wrócił do Polski gdzie spędził około pięciu lat. Wrócił on do Siechanowicz, czyli do rodzinnego miasta. Na czas swojej nieobecności jego majątkiem rządził szwagier Estko. Obawiał się zadłużenia, ale po powrocie okazało się, że jednak zamiast zadłużenia jego majątek przyniósł dochód. Po swoim powrocie wprowadził także bardzo istotne zmiany, które nie spodobały się części społeczeństwa na przykład szlachcie. Dotyczyły one między innymi zwolnienia kobiet z pracy, a także ograniczenia, którego chłopi skorzystali, gdyż pańszczyzna została zmniejszona z czterech dni w tygodniu na dwa dni w tygodniu. Były to zdecydowanie kontrowersyjne decyzje. Podjął się on także ustanowienia uchwały, która dotyczyła liczby wojska. Po wejściu jej w życie wojska liczyły do 100 tysięcy. Otrzymał on także nominację na generała majora wojsk koronnych, dzięki czemu otrzymywał wysoką pensję, której wysokość wynosiła dwanaście tysięcy złotych rocznie. Tadeusz Kościuszko złożył także uroczystą przysięgę, która była kierowana do narodu 24 marca 1794 roku. Jej złożenie odbyło się na krakowskim rynku. Po jej złożeniu objął przywództwo insurekcji kościuszkowskiej już formalnie na stanowisku Najwyższego N