Thomas Woodrow Wilson

Thomas Woodrow Wilson żył w okresie od 28 grudnia 1856 roku do 3 lutego 1924 roku, przeżył więc on 67 lat i 2 miesiące. Był on amerykańskim politykiem i naukowcem. W latach 1913-1921 był on 28. prezydentem Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Przed jego wyborem na prezydenta USA Wilson należał do Partii Demokratycznej. Pełnił on również funkcję rektora Uniwersytetu Princeton oraz był gubernatorem stanu New Jersey. Zostając prezydentem Stanów Zjednoczonych Wilson chciał coś zmienić w kraju na lepsze. Przede wszystkim zmienił on politykę gospodarczą kraju. W 1917 roku poprowadził on również Stany Zjednoczone do I wojny światowej. Był on jednym z głównych twórców Ligi Narodów. Co ciekawe jego postępowe stanowisko na temat polityki zagranicznej USA szybko zyskało miano wilsonianizmu. Nazwa ta jest znana do dziś.
Wilson dorastał w południowej części Stanów Zjednoczonych. Głównie było to Augusta w Georgii. Przebywał tam również w trakcie wojny secesyjnej i odbudowy kraju po niej. Po uzyskaniu tytułu doktora nauk politycznych na Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa, Wilson wykładał na różnych uczelniach. Następnie zaś został rektorem Uniwersytetu Princeton i rzecznikiem postępu w szkolnictwie wyższym. W latach 1911-1913 był on gubernatorem New Jersey. Wtedy to Wilson zerwał z partyjnymi bossami i wywalczył uchwalenie kilku postępowych reform. W celu zdobycia nominacji prezydenckiej w 1912 roku zmobilizował postępowców i południowców do swojej sprawy na Konwencji Narodowej Demokratów. Wilson pokonał urzędującego wówczas republikanina Williama Howarda Tafta oraz kandydata trzeciej partii- Theodore’a Roosevelta, by z łatwością wygrać wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1912 roku. Tym samym został pierwszym południowcem, któremu udało się to od 1848 roku.
Wilson jako Prezydent Stanów Zjednoczonych zezwolił na dalsze narzucanie segregacji rasowej wewnątrz federalnej biurokracji. Jego pierwsza kadencja prezydencka w znacznej mierze była poświęcona realizacji jego postępowego programu krajowego New Freedom. Program ten opierał się na trzech rodzajach reform: obniżeniu taryf celnych, biznesowych polegająca na powstrzymaniu i zaprzestaniu nielegalnych i nieuczciwych praktyk biznesowych oraz reformie bankowej i stworzeniu między innymi Systemu Rezerwy Federalnej. Jego pierwszym priorytetem była Ustawa o dochodach z 1913 roku. Ustawa ta obniżała cła oraz zapoczątkowała nowoczesny podatek dochodowy. Wilson wynegocjował również uchwalenie Ustawy o Rezerwie Federalnej, który stworzył System Rezerwy Federalnej w bankowości centralnej USA. Dwie ważne ustawy, tj. Ustawa o Federalnej Komisji Handlu i Ustawa antymonopolowa Claytona, zostały uchwalone w celu promowania konkurencji w biznesie oraz zwalczania skrajnej władzy korporacji. Były one nowością w gospodarce Stanów Zjednoczonych oraz całego