Utworzenie Legionów Polskich we Włoszech

Opiekun merytoryczny: Sebastian Pawełczyk

Informacje
Legiony Polskie we Włoszech – były to polskie formacje wojskowe, utworzone na terenie współczesnych Włoch. Ich celem była walka o niepodległość Polski. Oprócz walk o swój kraj, walczyły także u boku wojsk francuskich i włoskich w latach 1797–1807. Ich pomysłodawcą był Jan Henryk Dąbrowski. Jednak założycielami pozostali Francuzi w północnych Włochach. Te formacje wojskowe zostały utworzone 9 stycznia 1797 roku, a ich głównym przywódcą nie był kto inny jak gen. Dąbrowski. Czego pewnie nikt się nie spodziewał, napisana pieśń dla Legionów przez Józefa Wybickiego, w roku ich założenia, 130 lat później stała się hymnem narodowym Polski (Mazurek Dąbrowskiego – na cześć przywódcy Legionów). Likwidacja Polskich Legionów miała miejsce w 1807 roku (łącznie działały przez 10 lat), gdy w Legionach zostało bardzo mało ludzi, a inicjatywa z nimi związana upadła. W czasie całego działania tej organizacji, uczestniczyło w niej ok. 35 tys. żołnierzy, a zmarło z nich aż ok. 20 tys. walczących.

Włochy
Włochy (inaczej Republika Włoska) – obecnie niepodległe państwo położone w Europie Południowej, na Półwyspie Apenińskim. W 1861 roku nastąpiło tzw. zjednoczenie Włoch, czyli działanie polegające na jednoczeniu państw Półwyspu Apenińskiego pod władzą dawnego Królestwa Sardynii. Podczas II wojny światowej krajem tym rządził jeden z okrutniejszych dyktatorów – Benito Mussolini, który współpracował z Hitlerem, siejąc zniszczenie i zagładę. Spowodował wielki głód w kraju i duże represje na ludziach. Obecnie Włochy są członkiem UE (Unii Europejskiej), a także wielu innych organizacji, m.in. Nato i G7. Stolicą tego kraju jest Rzym. Prezydentem natomiast jest Sergio Mattarella. Kraj ten dysponuje powierzchnią o wielkości 302 072,84 km2, co daje mu 71. pozycję na świecie pod względem wielkości państwa. Liczba ludności natomiast wynosi 60 483 973, co powoduje, że gęstość zaludnienia wynosi 200,23 osób na km2.

Historia
Gdy nastąpił III rozbiór Polski, wtedy żołnierze i oficerowie zaczęli emigrować z Polski do Włoch i Francji. To tam, dzięki wpływom Napoleona, Jan Henryk Dąbrowski podpisał 9 stycznia 1797 roku umowę z rządem Republiki Lombardzkiej o powstaniu Legionów Polskich. Współtwórcami tego pomysłu byli także: Karol Kniaziewicz (po powstaniu Legionów został drugim głównodowodzącym oddziałami Legionów), Józef Wybicki (napisał pieśń dla Legionów, która obecnie jest hymnem III Rzeczypospolitej Polskiej – Mazurka Dąbrowskiego) i Antoni Amilkar Kosiński (przyszły dowódca jednego z oddziałów Legionów). Mundury i sztandary, które otrzymywali żołnierze były podobne do polskich, tak samo jak wydawane komendy i stopnie wojskowe, które były polskie. Na szlifach widniał włoski napis: Ludzie wolni są braćmi. Na mundurach Polacy mieli przypięte trójkolorowe kokardy, które nawiązywały do rewolucji francuskiej. Wszystkich, którzy należeli do Legionów Polskich, Dąbrowski zapewnił, że kto będzie chciał, będzie miał obywatelstwo lombardzkie, razem z prawem powrotu do kraju, gdy Lombardia zostanie wyzwolona. Już w maju tego samego roku do Legionów zgłosiło się ok. 7 tysięcy żołnierzy, którymi byli przeważnie Polacy przebywający na emigracji, a także polscy dezerterzy i jeńcy z armii austriackiej (6 tys. Polaków), wcielonych do niej uprzednio i zmuszanych do walki z Francuzami, pod karą śmierci. Legiony Polskie podzielono na dwie legie po trzy bataliony każda. W każdym batalionie było 10 kompanii, a w tym: 8 fizylierskich, 1 grenadierska, 1 strzelecka. W każdej z nich było po 125 żołnierzy. Pierwszą legią dowodził gen. Józef Wielhorski, natomiast drugą gen. Franciszek Rymkiewicz. Dąbrowski chcąc jak najlepiej wyszkolić swoich żołnierzy, wprowadził nowoczesny system dowodzenia, wzorując się na francuskim dowództwie. Zmiany były dość duże: zniesienie kar cielesnych, możliwość awansu również dla żołnierzy bez szlacheckiego pochodzenia, obowiązkowa nauka czytania i pisania, a także pogłębianie wiedzy z historii Polski.

Polski korpus posiłkowy Republiki Cisalpińskiej
Niedługo po rozpoczęciu działalności, Legiony zaczęły walczyć u boku Napoleona. Ich pierwszą walką była Bitwa pod Rimini, Weroną i nad jeziorem Garda w 1797 roku, przeciwko zbuntowanemu ludowi włoskiemu. Tego samego roku, gdy zostaje zawarty pokój z Austrią, Legiony zostają przistoczone w Korpus Posiłkowy Republiki Cisalpińskiej. Wtedy część żołnierzy zostaje wysłana do Rzymu, gdzie niedługo później Francji udaje się obali rządy papieskie. Rok później (listopad 1798) te same wojska zostały użyte do obrony Republiki Rzymskiej. Niecały miesiąc później oddziały dowodzone przez Karola Kniaziewicza przyczyniają się
do zwycięstwa Francuzów pod Civita Castellana. Niedługo potem biorą udział w ofensywie republikanów na Królestwo Nea

W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania

by czytać dalej, podaj adres e-mail!

Wystąpił błąd, spróbuj ponownie :(

Udało się! :) Na Twojej skrzynce mailowej znajduje się kod do aktywacji konta

Dołącz do Panda Genius i czytaj bez limitu!

Podaj poniżej swój adres e-mail

Wyrażam zgodę na otrzymywanie od EDU Games S.A., ul. Nowopogońska 98, 41-250 Czeladź, NIP: 6252475036, KRS: 0000861152, REGON: 387109330 (dalej jako "Administrator") newslettera, czyli informacji o tematyce związanej z edukacją i szkolnictwem oraz ofert handlowych lub/ i reklamowych za pośrednictwem komunikacji e-mail i telefonicznej. Podanie danych jest dobrowolne, ale niezbędne do otrzymywania newslettera lub/i ofert. Podstawa prawna przetwarzania danych to wyrażenie zgody, zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. a. RODO. Twoje dane będą przechowywane o momentu wycofania zgody. Masz prawo do dostępu do swoich danych, ich sprostowania, usunięcia, ograniczenia przetwarzania, prawo do przenoszenia danych, prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania, a także prawo do wniesienia skargi do organu nadzorczego. Masz prawo wycofać swoją zgodę w dowolnym momencie, bez wpływu na zgodność z prawem przetwarzania, którego dokonano na podstawie zgody przed jej wycofaniem. Wycofanie zgody jest możliwe poprzez kontakt z Administratorem na adres e-mail: [email protected] lub naciśniecie przycisku "wypisz się" znajdującego się w wiadomościach e-mail od nas.

Rozwiń

"; polu, która okazuje się sukcesem. Ich kolejną akcją było tłumienie antyfrancuskiego powstania chłopskiego w Republice Patrenopejskiej, utworzonej w południowych Włoszech. Niecały rok później, biorąc udział w walkach z wojskami II koalicji antyfrancuskiej polscy legioniści (było ich ok. 8 tys.) ponoszą duże straty i ciężkie porażki. Były to bitwy, takie jak: Bitwa pod Weroną, Magnano, w oblężonej Mantui, bitwach nad Trebbią i pod Novi. W pierwszej legii straty sięgały ok. 2 tys. zabitych i rannych, natomiast w drugiej legii, pod dowództwem Dąbrowskiego, z kilku tysięcy zostało tylko 800 żołnierzy gotowych do walki.
Po tych walkach powstał nowy legion nazwany naddunajskim, którego dowódcą został gen. Kniaziewicz. Wtedy także udało się Dąbrowskiemu odbudować legion, który liczył już ponad 6 tysięcy żołnierzy. Nazwał go Pierwszą Polską Legią. W tym samym czasie Francuzi nadal parli naprzód i udawało im się odnosić kolejne zwycięstwa na wielu frontach, m.in.: pod Zurychem (Szwajcaria), Castricum (Holandia) w 1799 oraz pod Marengo (Włochy) i Hohenlinden (Bawaria) w 1800. Niedługo później, niektóre legie, które miały inne plany niż Napoleon, zostały wysłane na wyspę Hispaniola/San Doming (obecnie Haiti) do tłumienia powstania antyfrancuskiego, powstałego przez niewolników murzyńskich. Po tym wydarzeniu do Europy powróciło zaledwie tylko kilkuset legionistów, którzy nie zostali zabici przez tubylców, nie osiedlili się w Ameryce i nie zmarli na skutek chorób tropikalnych. Krążą także historie, że niektórzy z legionistów widząc, jak walczą niewolnicy, odnosząc się do historii swojego narodu, przyłączyli się do walk przeciwko Francuzom. Wtedy we Włoszech pozostała tylko 1 półbrygada piechoty dawnych legionistów, która niedługo potem została przeformowana w polski pułk piechoty oraz regiment jazdy (ułani nadwiślańscy). 21 grudnia 1801 roku, po zawarciu kolejnego pokoju w Lunéville, Legia polska została przekształcana w dwie półbrygady, które w 1802 roku wcielono do armii włoskiej jako oddziały posiłkowe, nazwano je: Polacchi al soldo della Republica Italiana. Dwa lata później (w 1803 r.) legioniści polscy walczyli jako najemnicy z Anglikami w miejscowości Apula, a kolejne dwa lata później (w 1805 r.) pomogli wojskom napoleońskim we Włoszech pod Castelfranco, co spowodowało, że wygrali. W 1806 roku walczyli przeciwko siłom brytyjskim, a w 1807 r., gdy Legiony Polskie dotarły do Polski, gdzie trwała walka z Prusami, większość z żołnierzy została tam, by bronić swojego kraju. W późniejszych czasach Napoleon korzystał z polskich legionistów, jednak były to już inne oddziały. Polacy walczyli z Napoleonem, nawet gdy poniósł klęskę w 1812 roku i odwrocie z Rosji. Łącznie w Legionach walczyło ok. 35 tys. żołnierzy, a zginęło ponad 20 tys. ludzi. Ci, którzy przetrwali, zostali w przyszłości znakomitymi oficerami wojsk. Oprócz tego mogli szerzyć informacje o tym, jak walczyli – dzielili się patriotyzmem. Po stu trzydziestu latach od napisania Mazurka Dąbrowskiego przez Józefa Wybickiego, symbol, który dawał Polakom nadzieję i wiarę w niepodległą Rzeczpospolitą, został polskim hymnem narodowym.

Ważniejsze bitwy, w których brały udział Legiony
– 01.12.1798 r. – Bitwa pod Magliano. Brygada pod dowództwem Kniaziewicza zwycięża korpus wojsk Królestwa Neapolu.

– 05.12.1798 r. – Bitwa pod Falari (Civita Castellana). Legioniści odpierają atak wojsk Neapolu.

– 17-19.06.1799r. – Bitwa nad Trebbią. Legioniści wraz z Francuzami walczyli z armią Aleksandra Suworowa (rosyjski dowódca i strateg). Ponieśli znaczne straty żołnierskie, ale powstrzymały wojska rosyjsko-austriackie, a potem osłaniały i pomagały w odwrocie Francuzów.

– 14.06.1800 r. – Bitwa pod Marengo – jedna z decydujących bitew wygrana przez drugą kampanię włoską Napoleona, stoczona z armią austriacką, którą dowodził generał Michael von Melasa.

– 03.12.1800 r. – Bitwa pod Hohenlinden. Legia Naddunajska, którą przewodził Kniaziewicz, w dużym stopniu pomogła rozgromić wojska austriackie.

– 24.12.1805 r. – Bitwa pod Castelfranco. Piechota lądowa, której dowódcą był płk. Grabińskiego i jazda gen. Rożnieckiego uczestniczyła i pomagała w rozbiciu, i wzięciu do niewoli austriackiego korpusu ks. De Rohana.

Najważniejsze informacje – podsumowanie
– Data powstania Legionów Polskich: 9 stycznia 1797 r.
– Liczba stoczonych walk: sześć (nie licząc mniejszych potyczek).
– Liczba żołnierzy należących do Legionów: ok. 35 tys.
– Data zamknięcia Legionów Polskich: 1807 r.
– Straty w ludności: ok. 20 tys. walczących.
– Ciekawostka: pieśń legionistów napisana przez Józefa Wybickiego w 1797 roku, sto trzydzieści lat później (26 lutego 1927 r.) stała się hymnem narodowym Polski – Mazurek Dąbrowskiego.

Sprawdź również:

Utworzenie Legionów Polskich we Włoszech

W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania

Dodaj komentarz jako pierwszy!