Wasilij Stalin
Stalin jest niewątpliwie jedna z najbardziej kontrowersyjnych, wzbudzających ogromne emocje postaci w historii świata. pradziad Stalina Zaza Dżugaszwili był chłopem pańszczyźnianym i najprawdopodobniej jednym z uczestników powstań chłopskich, które miały miejsce na Zakaukaziu. Jego syn odziedziczył po ojcu gospodarstwo we wsi Didi – Milo. Urodził się jako Józef Dżugaszwili 21 grudnia 1879 roku. W 1885 roku ojciec Józefa pozostawił rodzinę w Gori, a sam przeniósł się do fabryki w Tyfilisie. Matka Stalina była opisywana jako kobieta pobożna i gospodarna, której zależało na wykształceniu dzieci. Przez wiele lat sama zarabiała na utrzymanie rodziny i kształcenie syna. Józef rozpoczął naukę w 1888 roku w szkole cerkiewnej w Gorii. Nie należał jednak do najlepszych uczniów – szczególnie dużo problemów sprawiała mu nauka języka rosyjskiego. Sam pisze, że kiedy język rosyjski wprowadzono jako obowiązkowy w szkole, stanowiło to przyczynę urażonej dumy uczniów. Józef zorganizował akcję buntowniczą. Postanowił, że wraz z grupą chłopców podczas lekcji zaczną krzyczeć, że ich językiem narodowym jest gruziński. Został za to ukarany, jednak ze szkoły go nie wyrzucono. Nie najlepiej Stalin wyraża się o swoim ojcu. Nie szanuje ani jego, ani zawodu, który wykonuje. Nie chciał być szewcem tak jak ojciec i życzył sobie, żeby ojciec umarł. Wspomina także, że sam podjął próbę zabicia ojca, po jednej z kłótni z jego matką. Szkołę ukończył w 1894 roku i wstąpił do Seminarium Duchownego w Tyflisie. W seminarium jako piętnastoletni chłopak przystąpił do ruchu rewolucyjnego. Nawiązał kontakty z nielegalnymi grupami marksistów rosyjskich, którzy przebywali wówczas w kraju Zakaukaskim. Tłumaczono to niechęcią do panującego w seminarium reżimu. Józef buntował się przeciw niemu. Także podczas pobytu w seminarium drukował swoje pierwsze utwory poetyckie. Niestety, redaktor A. Wołski stwierdził, że ma niewielkie szanse na karierę poetycką. Po tym werdykcie Dżugaszwili zamknął się w sobie – boleśnie przeżywał porażkę. Później jednak stwierdził, że nie chce zostać poetą. Z karierą seminaryjną wiąże się także rozpoczęcie działalności o charakterze przestępczym. Wspólnie z grupą innych chłopaków dokonywał włamani i kradzieży. W latach 1896 – 1898 nawiązał kontakty z socjaldemokratami i chciał je wykorzystać do samokształcenia. W sierpniu 1898 roku Soso został członkiem grupy Mesame – Dasji – organizacji, która rozpowszechniała idee socjalistyczne. W 1898 otrzymał swój pierwszy rewolucyjny pseudonim. Było to imię Koba – bohatera jednej z jego ulubionych książek. Później wielokrotnie zmieniał pseudonimy. Były to między innymi: Dawid, bars, Besoszwili, Wartanowicz, Cziczikow, Iwanowicz Kato, Solin.
29 maja 1899 roku Józef został wydalony z seminarium. Przyczyną była nielegalna działalność. Po usunięciu z seminarium początkowo zajmował się udzielaniem korepetycji. W grudniu 1899 roku podjął pierwszą pracę w charakterze obserwatora w Tyfliskim Obserwatorium Astronomicznym. W tym okresie Józef znalazł się pod wpływem Wiktora Kurnatowskiego i Michała Kalinina. Prowadzili oni masową agitację polityczną wśród robotników. W 1901 roku z inicjatywy Dżugaszwilego i Kecchoweliego ukazał się w Baku pierwszy numer nielegalnego pisma „Walka”. Dżugaszwili był autorem artykułu wstępnego. W listopadzie 1901 roku w Tyflisie powstał pierwszy komitet SDPRR, który wysłał Dżugaszwilego do Batumi. Miał tam utworzyć organizację socjaldemokratyczną. Nawiązał tam kontakty z robotnikami, organizował kółka rewolucyjne, powołał także grupę kierowniczą dla kółek socjaldemokratycznych, uczestniczył w manifestacji. W okresie od stycznia 1902 do kwietnia tegoż roku prowadził agitację w zakładach robotniczych w Batumi. Jak sam wspinał w swojej autobiografii, musiał wyjechać, ponieważ zabił kozaka. Nie mógł też udać się do Tyflisu, gdyż był oskarżany przez niektórych działaczy partyjnych o tworzenie grup rozłamowych i impertynencje w sporach. W marcu zorganizował jedną z największych demonstracji politycznych. 5 kwietnia został aresztowany i osadzony w batumskim wiezieniu. W listopadzie 1903 został zesłany na 3 lata do Wschodniej Syberii, do wsi Nowa Uda. Na początku 1903 roku Dżugaszwili został zaocznie wybrany w skład Kaukaskiego Komitetu Związkowego ADPRR. Najprawdopodobniej w 1903 roku otrzymał list od Lenina. Prawdop
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!