Wiosna Ludów
CZYM BYŁA WIOSNA LUDÓW I Z JAKICH PRZYCZYN DO NIEJ DOSZŁO?Pomimo zawarcia przez większość krajów europejskich Świętego Przymierza, którego celem było między innymi tłumienie wszelkich zrywów niepodległościowych i wystąpień społecznych, w wielu państwach kontynentu europejskiego wzmagały się nastroje rewolucyjne. Postulaty zwolenników reform dotyczyły rozszerzenia praw obywatelskich (na przykład praw wyborczych), przysługujących do tej pory wyłącznie osobom zamożnym. W miejscach, gdzie wciąż obowiązywał porządek feudalny (kraje Europy Środkowej), lud chłopski domagał się zniesienia pańszczyzny. Z kolei na terenach Europy Zachodniej robotnicy, których liczba stale wzrastała, dążyli do poprawy warunków życia i pracy. Dodatkowo wśród społeczeństw zaczęły się pojawiać również idee wolnościowe (na przykład Polacy i Węgrzy) i zjednoczeniowe (między innymi Niemcy i Włosi). Stopień masowego niezadowolenia zwiększył się na skutek ogromnej fali nieurodzaju, która miała miejsce w Europie w latach od 1845 do 1847. Związana była z zarazą, która dotknęła ziemniaków, co przyniosło znaczny wzrost cen, głód oraz rozwój przestępczości. Rozpoczęła się w Irlandii, a następnie dotknęła również inne państwa europejskie. Pomimo tragedii, jaka spotkała ludność zamieszkującą Irlandię, nie otrzymała ona pomocy ze strony rządu brytyjskiego. Dodatkowo pozwolił on na wywóz z tego kraju, który został dotknięty klęską głodu, zboża oraz na bezwzględne pobieranie podatków. Spowodowało to śmierć około półtora miliona mieszkańców. Ponadto w związku z nasileniem nędzy na wyspie mnóstwo rodzin chłopskich zostało wypędzonych z zadłużonych gospodarstw swoich panów. Szacuje się, że około milion osób było zmuszonych wyemigrować w tym czasie z Irlandii.Na początku 1848 roku doszło do niepokojów społecznych na dużą skalę. Wydarzenia te zyskały później miano Wiosny Ludów, która była pierwszą w dziejach kontynentu europejskiego powszechną rewolucją, dotykającą znaczną jego część.PRZEBIEG WIOSNY LUDÓW WE FRANCJIWprowadzona we Francji w 1830 monarchia lipcowa stała się dla jej mieszkańców nadzieją na poprawę dotychczasowej sytuacji wewnętrznej. Jednakże działania ówczesnego władcy (Ludwika Filipa) skupiały się głównie na interesach nielicznych członków elity finansowej, co stało się przyczyną wysokiego poziomu bezrobocia. Dodatkowo członkowie rządu coraz częściej byli zamieszani w różne skandale finansowe. Wywoływało to duże zgorszenie społeczne.Przedstawiciele wszystkich warstw społecznych (nawet biedota) chcieli mieć wpływ na politykę państwa. W tym celu w tysiąc osiemset czterdziestym siódmym roku zaczęto organizować tak zwane bankiety (legalne spotkania publiczne), na których domagano się zmian, krytykując ówczesną władzę. W lutym 1848 roku, aby zaniechać dalszej działalności antyrządowej, król zabronił aranżowania kolejnego spotkania. W konsekwencji 22 lutego tegoż roku na paryskich ulicach odbył się protest przeciwko tej decyzji. Szybko zamienił się on w rewolucję. Doszło tam do walk. Na głównych ulicach zostały wzniesione barykady. 24 lutego 1848 roku paryscy rewolucjoniści zajęli salę francuskiego Zgromadzenia Narodowego. Ludwik Filip, będąc świadkiem tych scen, spanikował: zrzekł się tronu i uciekł z kraju. Władzę przejął Rząd Tymczasowy. Dwudziestego piątego lutego ogłosił państwo francuskie II Republiką. Zostały wprowadzone również liczne reformy. Od tej pory wszyscy mieszkańcy mieli posiadać prawo wyborcze. Obowiązująca dotychczas cenzura została zlikwidowana. Zmiany gwarantowały także wolność zgromadzeń. Podjęto działania mające na celu poprawę sytuacji najuboższych obywateli. Zorganizowano warsztaty narodowe, finansowane z budżetu państwa, dzięki którym stopa bezrobocia miała zostać zminimalizowana.Francuskie społeczeństwo było podzielone na dwa stronnictwa:1. socjalistów, do których należeli robotnicy, domagających się poprawy warunków życia, w czym miało im pomóc rozszerzenie praw wyborczych;
2. republikanów, liberałów, w skład których wchodziła burżuazja, dążących do rozszerzenia praw wyborczych i wprowadzenia republiki.Zorganizowane w kwietniu wybory do Zgromadzenia Konstytucyjnego zakończyły się sukcesem republikanów. Reprezentowali oni głównie interesy burżuazji, w związku z czym doszło do napięć pomiędzy robotnikami, którzy pragnęli dalszych korzystnych dla nich reform, oraz rządem, dla którego najistotniejsze było teraz utrzymanie władzy, a także zachowanie wpływów gospodarczych burżuazji. Zawarty wcześniej pomiędzy nimi sojusz został zerwany. Władze, które uważały teraz członków uboższej klasy społecznej za podstawowy czynnik zamieszania i zamętu, zlikwidował warsztaty narodowe. Było to przyczyną wybuchu powstania paryskiego proletariatu w czerwcu 1848 roku. Poniosło ono klęskę na rzecz rządu, który był przygotowany na to wystąpienie. Podczas niego zginęło blisko czterech tysięcy osób.W listopadzie tego samego roku została uchwalona nowa konstytucja. Według niej najważniejszą funkcję w państwie miały pełnić: jednoizbowy parlament oraz prezydent. Organy te miały być wyłaniane podczas powszechnych wyborów. Decyzja ta była początkiem zmian ustroju Francji.W grudniu prezydentem został Ludwik Napoleon Bonaparte (bratanek Napoleona I). Zamierzał on, tak jak jego stryj, zdobyć nieograniczoną władzę. W trakcie swoich rządów ograniczył prawa wyborcze – pozostawił je wyłącznie najbogatszym mieszkańcom. W 1851 roku, w wyniku dokonanego zamachu stanu, przejął rządy. Niedługo po tym ogłosił się cesarzem Napoleonem III.Wieści o tych wydarzeniach w szybkim tempie uzyskały rozgłos na arenie międzynarodowej.PRZEBIEG WIOSNY LUDÓW W CESARSTWIE AUSTRIACKIMW niedługim czasie Wiosna Ludów rozpoczęła się również w Austrii. Trzynastego marca 1848 roku doszło do demonstracji, w której brali udział głównie studenci. Postulowali oni o wprowadzenie przez ówczesnego cesarza Ferdynanda I Habsburga reform, a także usunięcie ze stanowiska kanclerza Klemensa von Metternicha, którego wyjątkowo nienawidzili ze względu na sposób sprawowania przez niego rządów. Władca, pod naciskiem społeczeństwa, zgodził się spełnić ich żądania. Kanclerz został odwołany. Ponadto utworzono gwardię obywatelską. W kwietniu natomiast została ogłoszona konstytucja. Zatwierdzała ona wolność zgromadzeń oraz prasy, a także trójpodział władzy. Żądanie powszechnego prawa wyborczego nie zostało jednak zaakceptowane przez władcę. W lipcu odbyło się posiedzenie parlamentu, podczas którego podjęto decyzję o uwłaszczeniu chłopów.W październiku 1848 roku, na skutek podjętej przez władze decyzji o zbrojnym stłumieniu rewolucji węgierskiej, doszło do nasilenia nastrojów rewolucyjnych. Na wiedeńskich ulicach po raz kolejny zostały postawione barykady. Tym razem siły rewolucjonistów okazały się jednak zbyt słabe i poniosły klęskę. Jeszcze w grudniu tego samego roku cesarz Ferdynand I dokonał aktu abdykacji. Jego miejsce zajął Franciszek Józef I – bratanek byłego władcy. Nowy rządzący dążył do ponownego wprowadzenia rządów absolutnych w państwie.PRZEBIEG WIOSNY LUDÓW NA WĘGRZECHRewolucja marcowa w Wiedniu pociągnęła za sobą kolejne wystąpienia w rozległej monarchii habsburskiej. Wiele naro
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!