Władysław IV Waza
Zamień czytanie na oglądanie!
Władysław IV Waza
Władysław IV Waza urodził się 9 czerwca 1595 roku jako syn Polskiego i Szweckiego króla Zygmunta III Wazy i jego żony Anny Habsburżanki. Jego narodziny były wielkim szczęściem nie tylko dla rodziców, ale dla całego narodu szlacheckiego. Przez to, że Zygmunt był synem Katarzyny Jagiellonki szlachta polska liczyła na powrót ciągłości władzy. Młody królewicz dostał dwa imiona – Władysław Zygmunt, Władysław od pierwszego władcy z rodu Jagiełłów i Zygmunt od pierwszego króla z dynastii Wazów. Chciano w ten sposób zagwarantować, że kolejna elekcja będzie jedynie formalnością i nie pociągnie za sobą żadnych wojen i sporów. Na elekcję przyszło mu jednak czekać bardzo długo, gdyż jego ojciec był jednym z najdłużej zasiadających na tronie Polski władców.
Kiedy Władysław miał 3 lata, po ciężkim porodzie zmarła jego matka. Od tej pory wychowaniem chłopca zajmowały się dwórki, w tym zaufana jego ojca Urszula Meierin. Szlachta pamiętając jak zgubny wpływ wywarło na ostatniego Jagiellona wychowanie przez matkę i jej dwórki, przejawiała wielką troskę o młodego królewicza. Dlatego też Zygmunt zadbał o to aby w otoczeniu jego syna coraz większą rolę odgrywali mężczyźni. Władysław uzyskał wysokiej jakości wykształcenie, obok języka polskiego posługiwał się także niemieckim, włoskim i łaciną.
Władysław aktywnie brał udział w życiu dworu. Jako młody człowiek miał też możliwość zostać najpierw królem Szwecji a później carem Rosji. Jednak warunkami korony, poza pobytem młodego królewicza za granicą były: w pierwszym przypadku przyjęcie luteranizmu a w drugim przejście na protestantyzm. Zagorzały katolik Zygmunt nie przystał na te warunki zaprzepaszczając szanse jakie postawił los na drodze jego syna. W 1618 roku Zygmunt próbował odzyskać szansę uzyskania carskiej korony przez Władysława, miał jednak za małe poparcie nawet wśród polskiej szlachty. Podpisano więc rozejm z Rosją, w której akceptowano zdobyte przez wojska polskie ziemie, ich zarządcą został właśnie Władysław.
W roku 1620 król postanowił wysłać swojego syna na wojnę z Turcją. Władysław nie miał jednak militarnego doświadczenia, dlatego tez na czele wojsk został postawiony hetman Jan Karol Chodkiewicz. Władysław pojechał jako symbol obecności królewskiej. W czasie oblężenia Chocimia królewicz nie brał udziału w walce, gdyż był złożony chorobą. Po tym jak zginął Jan Karol Chodkiewicz udało się Władysławowi przekonać wojsko, aby nie przekazywali dowództwa jemu tylko doświadczonemu hetmanowi koronnemu Lubomirskiemu. Ostatecznie Polacy bitwę wygrali a Turcy zrezygnowali z dalszego prowadzenia wojny dzięki czemu Władysław na długo został niesłusznie zapamiętany jako pogromca armii sułtana.
Władysław utrzymywał osobny dwór, nie szczędził wydatków na podkreślenie swojej godności. Miał niskie dochody, zaciągał więc długi. Był też kiepskim administratorem powierzonych mu ziem wschodnich. W 1624 roku Władysław został wysłany przez króla w podróż po Europie. Zważywszy, że wyprawa ta była pozbawiona celów politycznych, była precedensem wśród panującej rodziny. Pilnie skupował oraz przyjmował jako podarki dzieła sztuki, zapoznał się tez z najlepszymi wzorami sztuki wojskowej. W czasie podróży przyzwyczai�
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!