Tekst ten chciałbym napisać o słynnym Zulusie Czaka, który doprowadził do zjednoczenia plemion zuluskich. Władca ten przyszedł na świat w 1787 r., na terenie dzisiejszej Republiki Południowej Afryki. Ojcem był Senzangakhona, matką Nandi. Rodzice naszego bohatera pochodzili z plemienia Langeni, związek rodziców był niezgodny z regułami, które panowały wśród plemion afrykańskich, dlatego też nie przetrwał zbyt długo. W 1802 r. doszło do wypędzenia chłopca przez swego ojca. Chłopak przedostał się do plemienia Mtetwa, gdzie dorastał, ucząc się wojskowego fachu, stawał się mężczyzną. Ojciec chłopca umarł w 1816 r., dla 29-letniego wówczas mężczyzny był to sygnał, by wrócić oraz sięgnąć po ster rządów. Zulus Czaka zajął się tworzeniem administracji, samemu będąc wojownikiem, stanął na czele plemienia.
Sekretem sukcesów Czaki było doskonałe uzbrojenie, które podobnie jak jego styl walki sprawiały, że w toczonych pojedynkach był tak naprawdę nie do pokonania. Na terenie południowej Afryki nie było oddziału, który mógłby się równać z siłami Czaki.
W 1817 r. kiedy zmarł Dingiswayo, który był dla Czaki mentorem i nauczycielem, sięgnął po schedę po nim. W stosunku do plemion, które zamieszkiwały płaskowyż Natal, Czaka wykazywał się okrucieństwem, stosując taktykę spalonej ziemi.
Czaka sprawił, że armia którą dyrygował była w stanie skutecznie przeciwstawiać się Brytyjczykom oraz Burom. Teren, który wódz potrafił opanować, sięgał aż po Tanzanię.
W 1827 r. zmarła matka Czaki, Nandi, co sprawiło, że władca wpadł w paranoję. Król w przypływie złości zaczął bez opamiętania wydawać kary śmierci. Mzilikazi, który był jednym z największych sojuszników Czaki, w pewnym momencie został uznany za wroga. Zulus wytoczył przeciwko niemu swe siły, okazało się jednak, że przeliczył się w swoich zamiarach, tak więc poniósł klęskę. Mzilikazi powołał do istnienia nowe plemię, które nazwał Matabele. Mhalangane oraz Dingane, przyrodni bracia Zulusa, 22 września 1828 roku zamordowali go. Teraz to Dingane przejął ster rządów, zostając nowym królem. Czaka został pochowany w nieoznakowanym miejscu, które mieściło się blisko wsi Stanger w Natalu, na terenie dzisiejszej Republiki Południowej Afryki.
Dingane sprawował władzę w latach 1828- 1840. Dingane musiał rozpocząć swe rządy od zrobienia krwawej czystki na wszystkich stronnikach swego zamordowanego brata. Dingana handlował z Portugalczykami, kość słoniowa oraz niewolnicy były dla niego tym najważniejszym towarem. Stolicą uczynił Mgungundlov
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!
Wystąpił błąd, spróbuj ponownie :(
Udało się! :) Na Twojej skrzynce mailowej znajduje się kod do aktywacji konta
";
vu. W początkowym okresie swych rządów, Dingane dbał o to, żeby stosunki z Europejczykami były bardzo dobre. Pięter Retief, przywódca Burów, otrzymał propozycję otrzymania wielkiej ilości ziem od Dingane. Następca Zulusa Czaki potrzebował Burów, żeby pomogli mu odzyskać ukradzione bydło, kiedy to się już stało, nie wykazał się lojalnością, zamiast tego wydał im wojnę. Burowie, którzy nie mogli się pogodzić z tym w jaki sposób zostali potraktowani, wydali wojnę Zulusom. Przełomowym momentem była bitwa nad Krwawą Rzeką, gdzie Zulusi ponieśli bolesną porażkę, która przyczyniła się do ich rychłego upadku. Korzystając z sytuacji, że Dingane został pobity, sięgnąć po władzę postanowił teraz Mpande, który zawarł sojusz z Burami. Dingane musiał salwować się ucieczką, uciekł więc do Suazi/Eswatini, gdzie poniósł śmierć. Mpande był synem Senzangakhona, w początkowym etapie panowania Zulusa Czaki należał do jego sprzymierzeńców. Mpande z racji, że potrafił układać się politycznie, sprawował władzę przez najdłuższy okres ze wszystkich zuluskich królów. W bitwie pod Magongo, Mpande wraz z Burami zdecydowanie pokonał Dingane. Mpande postanowił odstąpić Burom wszystkie ziemie, które znajdowały się na południe od rzeki Tugela. Mbulazi i Cetshwayo, którzy byli synami władcy pod koniec jego rządów stoczyli krwawy bój o to, kto ostatecznie sięgnie po władzę. Cetshwayo wygrał tę rywalizację, był to ostatni przywódca niepodległych Zulusów. Ojciec Dinuzulu oraz bratanek Czaki u steru rządów był w latach 1872- 1879. Można o nim powiedzieć, że był świetnym, mężnym, odważnym władcą, który doskonale sobie radził. Król ten potrafił przez długi czas opierać się skutecznie Transwalczykom oraz Brytyjczykom. W 1877 r. Brytyjczycy przejęli Transwal, podjęli też starania, by opanować plemię Zulusów. Skuteczny odpór przeciwko Brytyjczykom, pomimo początkowych sukcesów, był tak naprawdę niemożliwy. Cetshwayo został wysłany do Kapsztadu, natomiast jego państwo rozbito teraz na trzynaście niezależnych wodzostw. Cetshwayo potrafił przekonać Brytyjczyków, że jest im przychylny, co spowodowało, że w 1883 r. został przywrócony na tron. Arbitralna decyzja liberałów zasiadających w Westminsterze nie spodobała się Brytyjczykom z południa Afryki co doprowadziło do krwawej wojny domowej. Cetshwayo, przeciwko któremu walczyli również niezależni wodzowie zuluscy, został pokonany i zmuszony do ucieczki do Natalu. Właśnie tam Cetshwayo poniósł śmierć, której przyczyną był zawał serca. Śmierć Cetshwayo nastąpiła 8 lutego 1884 r.
Dodaj komentarz jako pierwszy!