Angielski gramatyka
Gramatyka języka to przede wszystkim uporządkowany zbiór reguł, który odnosi się do określonych części zdania, mowy, czasów itp. Gramatykę języka angielskiego można podzielić na trzy główne działy i są to: gramatyka normatywna, gramatyka opisowa oraz gramatyka odmian języka angielskiego. Porównując gramatykę dwóch lub więcej języków możemy mówić, że zajmujemy się gramatyką kontrastywną danych języków.
Gramatyka jest to po, by ujednolicić użycie danego języka (w tym wypadku języka angielskiego) w krajach anglojęzycznych w formie kolokwialnej i oficjalnej. Taka gramatyka pełni funkcję grafolektu, czyli ustabilizowanego standardu piśmienniczego.
Gramatyka normatywna / preskryptywna
Gramatyka ta ma do czynienia z takimi aspektami języka, którymi użytkownik powinien się kierować w praktycznym posługiwaniu się danym językiem. Jak sama nazwa wskazuje 'gramatyka normatywna’, określa pewne normy względem użytkowania języka. Z taką gramatyką najwięcej do czynienia mają uczniowie szkół, ponieważ to właśnie w książkach do nauki języka angielskiego znajdują się formuły wyznaczane przez gramatykę normatywną. Niekiedy przeciwstawia się ona zasadom gramatyki opisowej.
To właśnie dzięki tej gramatyce mamy określone zasady co do:
– stosowania określników czasowych: Present Simple, Present Continuous, Present Perfect, Present Perfect Continuous, Past Simple, Past Continuous, Past Perfect, Past Perfect Continuous, Future Simple, Future Continuous, Future Perfect, Future Perfect Continuous;
– używania części zdania: przymiotników (adjectives), przysłówków (adverbs), rzeczowników (nouns), zaimków (pronouns), przedimków (articles), przyimków (prepositions), czasowników (verbs), spójników (conjunctions), liczebników (numerals);
– określania wyjątków od zasad dotyczących części zdania;
– rozróżniania, kiedy dany określnik czasu (przeszłego, teraźniejszego lub przyszłego) lub część zdania ma być użyty, a kiedy nie; służy również do określania różnic i podobieństw pomiędzy danymi określnikami czasu i częściami zdania;
– stosowania określania kolejności części mowy celem stworzenia jak najbardziej poprawnej wersji zdania;
– definiowania i używania stronny biernej (Passive Voice) i strony czynnej (Active Voice) czasownika;
– określania zasad mowy zależnej (reported speech) i niezależnej (indirect speech);
– ujednolicania zasad względem okresów warunkowych (Conditionals);
– warunkowania zasad co do określania zdań nadrzędnych (main clause) i podrzędnych (relative clause) i co do szyku tych zdań;
– określania które łączniki (linking words), mogą występować w danej kolejności w zdaniu;
– określania zasad interpunkcji oraz zasad piśmiennictwa;
– określania zasad poprawnej wymowy słówek występujących osobno, jak i w całym zdaniu oraz zasad intonacji zdań twierdzących, przeczących i pytających.
Gramatyka opisowa / deskryptywna
Gramatyka opisowa ustala zestaw reguł dotyczących języka, opartych według tego jak jest on faktycznie używany, a nie według twardych reguł używanych w gramatyce normatywnej. Co oznacza, że w gramatyce opisowej nie ma dobrego lub złego języka. Oznacza to również, że gramatyka opisowa to zbiór zasad nie tylko określających poprawne użycie języka, lecz także kolokwialne. Dlatego też, gramatyka deskryptywna to szerszy dział gramatyki niż gramatyka normatywna.
Jednocześnie gramatyka opisowa nie nakłania do używania nieformalnych określeń lub zwrotów lecz akceptuje zmienność języka pod każdym względem. Nie określa ścisłych zasad jego użytkowania. Tłumaczy, dlaczego danych nieoficjalnych wyrażeń można użyć i zaznacza jednocześnie, że dana forma nie jest oficjalna. Innymi, słowy zawiera w sobie wszystkie powyżej wymienione elementy względem gramatyki normatywnej i jeszcze wiele innych. Gramatyka odmian języka angielskiego
Należy mieć na uwadze fakt, że tyle ile jest użytkowników języka angielskiego, tyle tak naprawdę istnieje odmian tego języka. Dla uproszczenia odniosę się głównie do tego, że nie tylko w Wielkiej Brytanii i Ameryce Stanów Zjednoczonych używa się języka angielskiego jako oficjalnego. Określa się, że w tym języku umie posługiwać się około 20% populacji kuli ziemskiej a w co najmniej 60 krajach jest to powszechnie znany język. Krajami, w których język angielski jest językiem urzędowym to: Anguilla, Antigua i Barbuda, Bahamy, Barbados, Belize, Kajmany, Dominika, Grenada, Gujana, Jamajka, Puerto Rico, Saint Kitts i Nevis, Saint Lucia, Trynidad i Tobago czy Wyspy Dziewicze. Dlatego można zaobserwować rozrastającą się przemianę tego języka i można wyodrębnić główne grupy, które nazywa się odmianami, jest to na przykład odmiana języka angielskiego: amerykańska (American English), irlandzka (Irish English), walijska (Welsh English), australijska (Australian English), południowoafrykańska (South African English), kanadyjska (Canadian English), nowozelandzka (New Zealand English).
Gramatyka kontrastywna języka polskiego i języka angielskiego
Gramatyka kontrastywna języka polskiego i języka angielskiego (w uogólnieniu) zajmuje się wyszukiwaniem różnic i podobieństw pomiędzy tymi językami, celem sprawnego określenia tego jak powinno się tłumaczyć oba języki, jak powinno się ich uczyć oraz używać. Od nowa definiuje zasady gramatyki normatywnej z uwzględnieniem gramatyki opisowej. Tutaj szuka się sposobów dzięki, którym łatwiej można zrozumieć język obcy oraz stawia pod znakiem zapytania aspekty 'z góry określone’.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!