Angielski gramatyka
Zamień czytanie na oglądanie!
Gramatyka języka to przede wszystkim uporządkowany zbiór reguł, który odnosi się do określonych części zdania, mowy, czasów itp. Gramatykę języka angielskiego można podzielić na trzy główne działy i są to: gramatyka normatywna, gramatyka opisowa oraz gramatyka odmian języka angielskiego. Porównując gramatykę dwóch lub więcej języków możemy mówić, że zajmujemy się gramatyką kontrastywną danych języków.
Gramatyka jest to po, by ujednolicić użycie danego języka (w tym wypadku języka angielskiego) w krajach anglojęzycznych w formie kolokwialnej i oficjalnej. Taka gramatyka pełni funkcję grafolektu, czyli ustabilizowanego standardu piśmienniczego.
Gramatyka normatywna / preskryptywna
Gramatyka ta ma do czynienia z takimi aspektami języka, którymi użytkownik powinien się kierować w praktycznym posługiwaniu się danym językiem. Jak sama nazwa wskazuje 'gramatyka normatywna’, określa pewne normy względem użytkowania języka. Z taką gramatyką najwięcej do czynienia mają uczniowie szkół, ponieważ to właśnie w książkach do nauki języka angielskiego znajdują się formuły wyznaczane przez gramatykę normatywną. Niekiedy przeciwstawia się ona zasadom gramatyki opisowej.
To właśnie dzięki tej gramatyce mamy określone zasady co do:
– stosowania określników czasowych: Present Simple, Present Continuous, Present Perfect, Present Perfect Continuous, Past Simple, Past Continuous, Past Perfect, Past Perfect Continuous, Future Simple, Future Continuous, Future Perfect, Future Perfect Continuous;
– używania części zdania: przymiotników (adjectives), przysłówków (adverbs), rzeczowników (nouns), zaimków (pronouns), przedimków (articles), przyimków (prepositions), czasowników (verbs), spójników (conjunctions), liczebników (numerals);
– określania wyjątków od zasad dotyczących części zdania;
– rozróżniania, kiedy dany określnik czasu (przeszłego, teraźniejszego lub przyszłego) lub część zdania ma być użyty, a kiedy nie; służy również do określania różnic i podobieństw pomiędzy danymi określnikami czasu i częściami zdania;
– stosowania określania kolejności części mowy celem stworzenia jak najbardziej poprawnej wersji zdania;
– definiowania i używania stronny biernej (Passive Voice) i strony czynnej (Active Voice) czasownika;
– określania zasad mowy zależnej (reported speech) i niezależnej (indirect speech);
– ujednolicania zasad względem okresów warunkowych (Conditionals);
– warunkowania zasad co do określania zdań nadrzędnych (main clause) i podrzędnych (relative clause) i co do szyku tych zdań;
– określania które łączniki (linking words), mogą występować w danej kolejności w zdaniu;
– określania zasad interpunkcji oraz zas
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!