Clause
Clause (zdanie składowe)
1. Użycie:
kiedy łączymy dwa zdania pojedyncze, ponieważ chcemy dokładnie określić np. podmiot w zdaniu;
W zdaniach względnych definiujących używamy zaimków względnych: who (w odniesieniu do osoby), that (w odniesieniu do rzeczy lub osoby), which (w odniesieniu do rzeczy), where, (w odniesieniu do miejsca) when (w odniesieniu do czasu), why (w odniesieniu do powodu) i whose (w odniesieniu do przynależności).
np. The woman, who lives in my neighbourhood, is divorced. (Kobieta mieszkająca w mojej okolicy jest rozwiedziona).
The reason why I live here is that I love mountains. (Powodem, dla którego tu mieszkam, jest to, że kocham góry).
This is the girl whose father is policeman. (To jest dziewczyna, której ojciec jest policjantem).
3. Możemy wyróżnić dwa podstawowe rodzaje zdań składowych:
Zdania niedefiniujące (non-defining relative clauses) – używamy, gdy chcemy dodać do wypowiedzi dodatkowe informacje lub szczegóły.
np. My sister, who lives in Canada, speaks English fluently. (Moja siostra, która mieszka w Kanadzie, mówi płynnie po angielsku).
zdania definiujące (defining relative clauses) – definiują ludzi lub przedmioty, ich użycie jest niezbędne do zrozumienia kontekstu wypowiedzi.
np. I know the man who broke into your house. (Znam człowieka, który włamał się do twojego domu).
4. Gdy zaimek względny jest podmiotem następującego po nim zdania, nie można go pominąć.
– The girl who lives here is my classmate. (Dziewczyna, która tu mieszka, to moja koleżanka z klasy).
Jeżeli zaimek względny jest dopełnieniem w zdaniu po nim następującym, może zostać pominięty.
– This is my boyfriend I told you about. (To mój chłopak, o którym ci opowiadałam).
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!