Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Zdania względne przydawkowe definiujące (odpowiadające na pytania „jaki?” „który?”) to zdania składowe, w których jest zawarta istotna informacja o rzeczowniku w zdaniu głównym, bez której zdanie to nie byłoby logiczne i spójne.W zdaniach przydawkowych używamy następujących zaimków względnych:- who/that – w odniesieniu do osób:
I met a man who writes novels. – Spotkałam mężczyznę, KTÓRY pisze powieści.
– which/that – w odniesieniu do rzeczy:
I have got an old camera which still takes very good photos. – Mam stary aparat, KTÓRY nadal robi świetne zdjęcia.
– where – w odniesieniu do miejsc:
That is the house where I was born. – To jest dom, W KTÓRYM się urodziłam.
– whose – aby określić, do kogo należy jakaś rzecz:
I saw a TV programme about a woman whose reasearch may become very important soon. – Obejrzałam program telewizyjny o kobiecie, KTÓREJ badania mogą się okazać bardzo ważne w najbliższym czasie.
– whom – używamy go w odniesieniu do osób, oznacza „którego”, „kogo”.W zdanich przydawkowych definiujących możliwe jest pominięcie spójników who/which/what, jeśli zaraz po nich nie występuje czasownik. Wtedy też te spójniki tłumaczymy jako „który” a jeśli po nim pojawia się osoba lub rzecz, to wtedy tłumaczymy to jako „którego”, „któremu”, „którym” i wtedy właśnie pominięcie spójników jest dozwolone.
Pamiętać należy jednak, że spójniki można pominąć tylko w mowie potocznej.The police officer brought a woman who stole my purse. (nie możemy pominąć „who” ponieważ zaraz po nim jest czasownik)
A nurse has spoken to my dad who came to see me.The film (which) I watched yesterday was fantastic.
This is the actor (whom) I met last week – whom można pominąć ponieważ nie jest podmiotem zdania podrzędnego.- with whomSpójrzmy na zdania, w których łącznikiem nie jest samo słówko „który”, ale towarzyszy mu przyimek, np. „z którym”, „dla której”, „o których”.The student with whom I am sharing a room is German.
The man with whom you were talking to is the manager of the company.W języku formalnym użyjemy słowa „whom” natomiast w potocznej mowie możemy użyć „who” oraz przenieść „with” na koniec zdania:
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!
Wystąpił błąd, spróbuj ponownie :(
Udało się! :) Na Twojej skrzynce mailowej znajduje się kod do aktywacji konta
";
:The student who I am sharing a room with is German.
The man who you were talking to with is the manager of the company.Dozwolone jest także całkowite pominięcie „who” w mowie potocznej:The student I am sharing a room with is German.
The man you were talking to is the manager of the company.Zazwyczaj w zdaniach przydawkowych nie są potrzebne przecinki, natomiast są sytuacje, kiedy są one potrzebne. Na przykład, kiedy część zdania rozpoczynająca się od „who” lub „which” jest informacją dodatkową, bez której na spokojnie jesteśmy w stanie zrozumieć sens zdania:His brother, who never got married, lives in London. – Jego brat, który nigdy się nie ożenił, mieszka w Londynie.Przecinki w tym zdaniu „odcinają” nam niezbyt ważną informację o stanie cywilnym brata pewnego mężczyzny. Natomiast ta „odcięta” część zdania mówi nam, że owy mężczyzna ma tylko jednego brata. Gdyby natomiast miał ich kilku i tylko ten jeden mieszkałby w Londynie, to już nie byłaby to niewiele znacząca rzecz tudzież ciekawostka, tylko ważna informacja, dzięki której wiedzielibyśmy, o którego brata chodzi. W podanej sytuacji to zdanie wyglądałoby następująco:His brother who never got married lives in London. – tutaj tłumaczenie zdania na język polski nie ulega zmianie, dlatego czasem przecinki w zdaniu angielskim mogą być mylące.The painting, which I got from my grandfather, was painted in 1945. – Obraz, który dostałam od mojego dziadka, został namalowany w 1945 roku.Fakt, że owy obraz dostałam od mojego dziadka jest informacją dodatkową.The painting which I got from my grandfather was painted in 1945.Tutaj już informacja mówiąca o tym, że obraz jest od dziadka jest ważna; jeżeli tego nie dopowiemy, nasz rozmówca nie będzie wiedzieć, o który obraz nam dokładnie chodzi.Drugi przypadek, kiedy przecinek jest niezbędny w zdaniu to taki, gdy używamy słówka „which” w znaczeniu „co” oraz gdy odnosi się to do faktu lub sytuacji a nie do przedmiotu:Rose has won a painting in a competition which made her very happy. – Róża wygrała obraz w konkursie, który bardzo ją ucieszył. Rose has won a painting in a competition, which made her very happy – Róża wygrała obraz w konkursie co ją bardzo ucieszyło.Porównajmy dwa powyższe zdania – w pierwszym Róża ucieszyła się z obrazu, w drugim natomiast cieszy ją zdobycie tego obrazu, czyli fakt wygranej konkursu.
i ucz się szybciej!
Dodaj komentarz jako pierwszy!