Demand

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij Player materiału wideo na temat: Demand, kliknij aby zobaczyć materiał i ucz się szybciej!
Opiekun merytoryczny: Karolina Stypułkowska
Czytaj więcej

‘Demand’ /dɪˈmɑːnd/ to jednocześnie czasownik i rzeczownik. Słowo to zostało użyte po raz pierwszy w późnym XIII wieku i pochodzi od języka starofrancuskiego ‘demaunde’ oznaczającego ‘pytanie’ i od ‘demande’ oznaczającego ‘żądać; domagać się’. Znaczenie ‘prośba, roszczenie, żądanie na mocy prawa lub domniemanego prawa do poszukiwanej rzeczy’, także ‘to, co jest żądane lub wymagane, egzekwowanie jako daniny lub koncesji’, bez odniesienia do prawa, pochodzi z około 1300 roku. Znaczenie ‘stan bycia poszukiwanym’ (zwłaszcza przez konsumentów) pochodzi z 1711 roku. W znaczeniu ekonomii politycznej ‘pragnienie zakupu i posiadania, połączone ze środkami do tego’ (korelujące z podażą) jest w użytku od 1776 roku. Czasownik ‘to demand’ pochodzi z późnego XIV wieku od ‘demaunden’ oznaczającego ‘zadawać pytania, robić dochodzenie’, od starofrancuskiego ‘demander’ oznaczającego ‘prosić; żądać’, od łac. ‘demandare’ czyli ‘powierzać, obarczać zleceniem’. Znaczenie 'prosić o z naciskiem lub pilnie’ pochodzi z początku XV w. Znaczenie 'wymagać jako konieczne lub użyteczne’ pochodzi z 1748 roku.‘Demand’ jako czasownik‘Demand’ jako czasownik oznacza:‘Pytać autorytatywnie lub brutalnie ‘ czyli ‘żądać / zażądać’, do czego synonimami są ‘request / call / command / order / ultimatum /stipulation’, czego bezpośrednio tłumaczeniami są: ‘zapytanie / wezwanie / polecenie / zamówienie / ultimatum / zastrzeżenie’. Przykładem użycia tego czasownika w zdaniu jest:- He demanded a hundred thousand zlotys in exchange for the release of the prosecutor’s son from the chains. (On żądał stu tysięcy złotych w zamian za wypuszczenie z kajdan syna prokuratora.).Podstawową formą czasownika ‘to demand’ jest ‘to demand’. Czasownik ten jest czasownikiem mocnym, czyli w przypadku odmiany względem czasu przeszłego posiada własne, nieregularne formy odmiany. Najlepiej zobrazować odmianę czasownika na podstawie osoby i czasu:1. Odmiana ‘to demand’ względem czasu teraźniejszego prostego Present Simple:- I demand
– You demand
– He / She / It demands
– We demand
– You demand
– They demandNa załączonych przykładach widać, że w tym przypadku jedynym odchyleniem od normy jest trzecia osoba liczby pojedynczej do czasownika ‘to demand’, ponieważ zamiast w bezokoliczniku należy do czasownika dodać końcówkę ‘-s’.2. Odmiana ‘to demand’ względem czasu teraźniejszego ciągłego Present Continuous:- I am demanding
– You are demanding
– He / She / It is demanding
– We are demanding
– You are demanding
– They are demandingJak widać w tym czasie odmienia się względem czasu czasownik posiłkowy ‘to be’, natomiast ‘to demand’ występuje w swojej ‘ciągłej’ formie ‘demanding’, które zostało utworzone przez dodanie do rdzenia ‘to demand’ końcówki ‘-ing’. Czasownik z końcówką ‘-ing’ jest określany mianem ‘gerund’, czyli ‘imiesłowu czasownika’, który bez dodania przed

Sprawdź również:

Dodaj komentarz jako pierwszy!