Formy czasownika angielski
Formy czasownika angielski to pięć podstawowych postaci: bezokolicznik (go), 3. os. l.poj. z -s (goes), czas przeszły (went), imiesłów bierny/III forma (gone) i imiesłów czynny/-ing (going); znajomość tych form pozwala poprawnie tworzyć czasy (Perfect, Continuous), stronę bierną i konstrukcje z do-support oraz modalnymi.
- Rozpoznać formę podstawową czasownika
- Ustalić formy: -s, Past Simple, Past Participle, -ing
- Zastosować odpowiednią formę w czasie, stronie lub konstrukcji
- Sprawdzić reguły pisowni (-ed, -ing, y→i)
- Zweryfikować użycie w kontekście zdania
Formy czasownika angielski rozpisuję na pięć postaci z praktycznymi regułami -ed/-ing, listą 120 nieregularnych i różnicami BrE/AmE (learned/learnt, got/gotten); eliminuję typowe błędy Polaków jak brak -s w 3. osobie i podwójne did.
Pięć filarów odmiany: o co naprawdę chodzi?
W języku angielskim każdemu pełnowartościowemu czasownikowi można przypisać pięć kluczowych postaci: formę podstawową (go), formę z -s dla 3. osoby liczby pojedynczej (goes), formę czasu przeszłego (went), imiesłów bierny/III formę (gone) oraz imiesłów czynny z -ing (going). To nie „czasy” same w sobie, lecz cegiełki, z których buduje się wszystkie konstrukcje: pytania i przeczenia z operatorem do, aspekty Continuous i Perfect, stronę bierną oraz zdania z czasownikami modalnymi.
Co oznacza forma podstawowa (bare infinitive)?
Forma podstawowa to słownikowa postać czasownika bez „to” (go, work, see). Występuje w trybie rozkazującym (Go home!), po modalnych (can go), w konstrukcjach bezokolicznika bez to po czasownikach percepcji (see somebody do) oraz po make/let (let me know). Po operatorze do/does/did w pytaniach i przeczeniach wraca właśnie postać podstawowa (Did you see?).
Kiedy dodać -s w 3. osobie liczby pojedynczej?
W czasie Present Simple z podmiotem he/she/it do formy podstawowej dodaje się -s lub -es: works, finishes, goes. Zmiany pisowni: po spółgłosce + y następuje y→ies (studies), po s, sh, ch, x, z dodajemy -es (washes). Modalne nie przyjmują -s (He can, nie: He cans), a czasownik be tworzy własne formy (is/are/am).
Jak tworzyć formę Past Simple i kiedy jej używać?
Regularne czasowniki otrzymują końcówkę -ed (work→worked, play→played), z zasadami pisowni opisanymi niżej. Nieregularne mają własne kształty (go→went, buy→bought). Past Simple opisuje zakończone zdarzenia w konkretnym momencie przeszłości (Yesterday I watched a film). W pytaniach i przeczeniach używamy did, a czasownik wraca do formy podstawowej (Did you watch?, I didn’t watch).
Czym jest Past Participle (III forma) i do czego służy?
Imiesłów bierny (V3) to trzecia forma w tabeli nieregularnych (written, taken, gone) lub regularne -ed. V3 potrzebny jest do tworzenia aspektu Perfect (have written), strony biernej (is written), konstrukcji z get w stronie biernej (got promoted) oraz struktury „have/get something done” (I had my car repaired). Nie używa się V3 samodzielnie do opisu przeszłości bez operatora.
Kiedy sięgać po -ing i czego unikać?
Imiesłów czynny (-ing) buduje aspekt Continuous (is reading), działa jak rzeczownik (Reading is fun), pełni funkcję przymiotnika (a boring lecture) oraz pojawia się po wybranych czasownikach i przyimkach (enjoy reading, good at swimming). Czasowniki stanowe (know, like, believe) zwykle nie przyjmują -ing w znaczeniu stałego stanu (I know, nie: I am knowing).
Pisownia i wymowa: reguły, które chronią przed wpadkami
Jak poprawnie dodać -ed i -ing?
Poniższa tabela porządkuje najczęstsze reguły zapisu form regularnych.
Reguła | Przykład |
---|---|
Końcowe -e: dodaj -d (dla -ed) lub usuń -e i dodaj -ing | live→lived, live→living; make→made, make→making |
Spółgłoska + y: y→i + -ed; dla -ing y zostaje | study→studied, study→studying; try→tried, trying |
Krótki akcentowany rdzeń CVC: podwój spółgłoskę | stop→stopped, stopping; plan→planned, planning |
Wyjątki brytyjskie: czasem podwajanie w BrE | travel→travelled (BrE) / traveled (AmE) |
Jak wymawiać końcówkę -ed: /t/, /d/, czy /ɪd/?
Końcówka -ed ma trzy realizacje: /t/ po bezdźwięcznych (watched), /d/ po dźwięcznych (played), /ɪd/ po /t/ i /d/ (wanted, needed). Zmiana dotyczy tylko wymowy; pisownia pozostaje -ed.
Uwaga na odmiany: Brytyjski i amerykański wariant różnią się w kilku V3 i pisowni: got/gotten (AmE), dreamed/dreamt, learned/learnt, burned/burnt. Wybierz jedną normę i bądź konsekwentny.
Budowanie zdań z użyciem form: najważniejsze mechanizmy
Jak do-support wpływa na pytania i przeczenia?
W Present i Past Simple operatorem jest do/does/did. To operator przyjmuje negację i tworzy pytanie, a czasownik główny zostaje w formie podstawowej: She doesn’t like coffee; Did they arrive on time? Wyjątkiem jest be, które samo tworzy pytania i przeczenia (Are you ready?).
Jak modalne zmieniają dobór form?
Po modalnych (can, should, must, may, might, will, would, could, shall, ought to) występuje forma podstawowa bez -s: He must leave. Czas przeszły lub warunek obsługuje się innym modalnym lub konstrukcją Perfect: He should have called, She might have forgotten. Po ought używamy to-infinitive (ought to go).
Jak krok po kroku zbudować stronę bierną?
Strona bierna = forma be + V3. Dobieramy odpowiedni czas/aspekt operatora be: The report is written (Present Simple), was written (Past Simple), is being written (Present Continuous), has been written (Present Perfect). W mowie potocznej częsta jest też konstrukcja z get: He got fired.
Kiedy użyć aspektów Perfect i Continuous?
Perfect łączy doświadczalny skutek z teraźniejszością lub relacją z innym punktem w czasie (have/has + V3). Continuous podkreśla trwanie (be + -ing). Połączenie Perfect Continuous (have been + -ing) łączy oba odcienie: I have been working since 8.
Nieregularne: jak je ujarzmić bez wkuwania na sucho?
Jakie wzorce pomagają zapamiętać nieregularne?
Wiele nieregularnych układa się w schematy: AAA (cut–cut–cut), ABA (come–came–come), ABC (sing–sang–sung), zmiana spółgłoski końcowej (build–built–built), dodanie -t (feel–felt–felt), wymiana -ow/-ew (grow–grew–grown). Grupuj według wzorca i wprowadzaj w zdaniach tematycznych zamiast izolowanej listy.
Czy wszystkie nieregularne mają trzy różne formy?
Nie. Część ma identyczne V2 i V3 (teach–taught–taught), a część wszystkie jednakowe (put–put–put). Uwaga na pary mylące się semantycznie: lie–lay–lain (leżeć) kontra lay–laid–laid (kłaść). Warto budować krótkie zdania rozróżniające znaczenie: The book lies on the table vs I lay the book on the table yesterday.
Najczęstsze błędy Polaków i szybkie poprawki
Dlaczego znika -s po he/she/it?
W pytaniach i przeczeniach Present Simple -s przenosi się na operator does: She doesn’t work, nie: She doesn’t works. W zdaniu twierdzącym -s zostaje przy czasowniku głównym: She works from home.
Dlaczego „didn’t went” jest niepoprawne?
Did już niesie znacznik przeszłości, więc czasownik główny nie może dublować czasu. Poprawnie: I didn’t go. Podobnie w pytaniach: Did you see? – a nie: Did you saw?
Czy „been” i „gone” znaczą to samo?
Nie. Been wskazuje doświadczenie lub powrót (She has been to Rome – była i już wróciła). Gone sugeruje, że osoba wciąż jest w drodze lub tam przebywa (She has gone to Rome – wyjechała i jeszcze jej nie ma).
Dlaczego „I am agree” brzmi źle?
Agree to czasownik treści, nie przymiotnik. Mówimy I agree (forma podstawowa w Present Simple), a nie konstrukcja z be.
Praktyczne minićwiczenia i szybka checklista
Jak przećwiczyć formy w 5 minut dziennie?
Wybierz 3–4 czasowniki i przeprowadź je przez pięć postaci oraz trzy konstrukcje (pytanie, przeczenie, strona bierna).
Model: write → writes → wrote → written → writing
- Present Simple: She writes reports. / Does she write reports? / She doesn’t write reports
- Passive: Reports are written every week
- Perfect: She has written three reports today
- Continuous: She is writing a report now
Jak wygląda szybka kontrola poprawności?
- Czy podmiot he/she/it ma -s w Present Simple?
- Czy w pytaniu/przeczeniu użyłem operatora (do/does/did/be/have/modal)?
- Czy V3 pojawia się tylko z have/be/get, a nie samodzielnie?
- Czy -ed/-ing zostało zapisane zgodnie z regułami pisowni?
- Czy modalny stoi przed formą podstawową bez -s?
Mała mapa form: trzy przykładowe pary w tabeli
Zestawienie kilku często używanych czasowników pokazuje, jak rozkładają się pięć postaci.
Base | 3rd sg. | Past (V2) | Past Participle (V3) | -ing |
---|---|---|---|---|
work | works | worked | worked | working |
study | studies | studied | studied | studying |
take | takes | took | taken | taking |
Mity i fakty o odmianie czasowników
Wystarczy znać czasy, a formy „same się ułożą”.
Czasy są kombinacją operatorów i form. Bez opanowania pięciu postaci nie zbudujesz poprawnych konstrukcji.
Modalne mają „przeszłość” przez dodanie -ed.
Zmiana czasu/modalności odbywa się przez inny modal lub Perfect (could, would; should have done), nie przez -ed.
Słowniczek pojęć
Najczęściej zadawane pytania
Czy „to” jest częścią bezokolicznika?
Czy po „help” używa się „to”?
Kiedy -ing po czasowniku stanowym jest poprawne?
Czy „fit” ma Past Simple „fit” czy „fitted”?
Kompas odmiany: najważniejsze wnioski i pytania na drogę
- Pięć postaci czasownika zasila wszystkie czasy i konstrukcje: base, -s, V2, V3, -ing
- V3 istnieje w stronie biernej i Perfect, a -ing w Continuous i jako rzeczownik/przymiotnik
- Do-support przenosi czas/negację na operator; czasownik wraca do base
- Modalne łączą się wyłącznie z formą podstawową (z wyjątkiem ought to)
- Pisownię -ed/-ing regulują proste reguły: końcowe -e, y→i, podwajanie spółgłoski
- Nieregularne warto grupować według wzorców fonetycznych zamiast uczyć się alfabetycznie
Pytania do przemyślenia:
- Jakie trzy nieregularne dziś utrwalisz w zdaniach z Perfect i w stronie biernej?
- Które czasowniki w twojej branży wymagają częściej -ing niż to-infinitive i jakich kolokacji z nimi użyjesz?
- W których zdaniach z twoich maili biznesowych możesz zamienić nadmiar strony biernej na stronę czynną bez utraty formalności?
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!