Co to jest ‘gap year’?‘Gap year’ /ˈɡæp ˌjɪər/ to wyrażenie, któremu najbliżej jest do rzeczownika, co więcej do rzeczownika policzalnego, gdyż w tłumaczeniu na język polski to ’rok pomiędzy ukończeniem szkoły a rozpoczęciem studiów, który zazwyczaj spędza się podróżując lub pracując’, lata zaś da się policzyć, stąd to rzeczownik policzalny. Jeśli to rzeczownik, to można od niego utworzyć liczbę mnogą; ponieważ ‘gap year’ reprezentuje rzeczownik policzalny w liczbie pojedynczej, czasownikiem policzalnym w liczbie mnogiej jest zatem ‘gap years’, który powstaje przez dodanie do członu wyrazu ‘year’ końcówki ‘-s’. Synonimem do ‘gap year’ jest ‘a year’s break’. Gap wraz z wyrażeniem ‘gap year’ można połączyć z czasownikiem ‘to take’, tworząc tym samym następującą kolokację językową:- to take a gap year -> co oznacza ‘zrobić sobie rok przerwy przed pójściem na studia’, do czego synonimem może być ‘to take a year out’.Przykład wyrażenia ‘gap year’ w zdaniu:- Before the chaos of her doctoral studies begins, she will go on a tour of Macedonia and Turkey, taking a gap year from her studies. (Zanim zacznie się harmider w jej życiu związany ze studiami doktorskimi, ona pojedzie na wyprawę po Macedonii i Turcji, robiąc sobie roczną przerwę od nauki.).Historia wyrażenia ‘gap year’Już w XVII i XVIII wieku zamożni młodzi ludzie podejmowali się wyruszenia w tak zwaną „The Grand Tour”, wielką wyprawę, czyli roczną podróż po głównych ośrodkach kulturalnych Europy. Było to uważane za niezbędną część edukacji dżentelmena. W czasach współczesnych korzenie ruchu 'Gap Year’ można odnaleźć w Wielkiej Brytanii. Po II wojnie światowej wszyscy młodzi mężczyźni w wieku 18 la
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!
Wystąpił błąd, spróbuj ponownie :(
Udało się! :) Na Twojej skrzynce mailowej znajduje się kod do aktywacji konta
";
t byli powoływani do dwuletniej służby narodowi w wojsku w jednym z oddziałów sił zbrojnych, chyba że otrzymali odroczenie w celu kontynuowania nauki i zaciągnęli się po ukończeniu studiów. Patrząc wstecz, można to postrzegać jako rodzaj wymuszonej dwuletniej luki, niezależnie od tego, czy chodziło o dalszą naukę, czy o podjęcie pracy. Był to okres, który przyspieszył 'dorastanie’. Był to również czas, w którym większość osób, które nigdy nie były z dala od mamy i taty oraz wygód domu, mogły nauczyć się radzić sobie na własną rękę. Powodowało to również dysonans pomiędzy studentami i profesorami na uczelniach, ponieważ ci, którzy zamierzali kontynuować naukę, docierali na uniwersytety, byli już pod wieloma względami dojrzali, a ich profesorowie korzystnie kontrastowali z młodszymi studentami, którzy przychodzili prosto ze szkoły średniej. Służba wojskowa zaczęła być stopniowo wycofywana w 1957 roku, a ostatni poborowi zostali zdemobilizowani w 1963 roku. To ujawniło problem unikalny dla osobliwego systemu edukacyjnego w Wielkiej Brytanii. Wszystkie uniwersytety w Anglii i Walii, z wyjątkiem Oxfordu i Cambridge, opierały selekcję kandydatów na podstawie ocen uzyskanych przez nich na egzaminach końcowych zdawanych co roku w lipcu, znanych wówczas jako 'A levels’. Zaczęliby oni naukę jako pierwszoroczniacy w tym samym roku we wrześniu. Jednak kandydaci na dwa najstarsze uniwersytety, mimo że zdawali egzaminy typu 'A levels’ i znali ich wyniki, musieli pozostać w szkole przez kolejny trymestr, aby w grudniu przystąpić do egzaminu wstępnego na Oxbridge. Zdając lub nie, grupa ta znajdowała się na straconej pozycji aż do następnego września/października. Te dziewięć miesięcy można było zmarnować lub dobrze wykorzystać.
Dodaj komentarz jako pierwszy!