Indirect questions
INDIRECT QUESTIONS
Indirect questions to po polsku pytania pośrednie. Używamy ich, gdy chcemy w uprzejmy sposób zadać drugiej osobie pytanie. Mówimy tak zwykle do kogoś kogo nie znamy, znamy słabo lub jesteśmy w relacjach oficjalnych (np. uczeń-nauczyciel). Spójrzmy na tę sytuację:
Me: Excuse me. Could you tell me where the nearest cinema is?
(Przepraszam. Mógłby mi Pan powiedzieć, gdzie znajduje się najbliższe kino?)
Someone: Certainly. It’s along that road on the left.
(Oczywiście. Jest wzdłuż tej drogi po lewej.)
Me: Thank you. And do you know if there’s a bookstore near here?
(Dziękuję. A czy wie Pan, czy w pobliżu jest księgarnia?)
Someone: Yes, there’s one next to the cinema.
(Tak, jest obok kina.)
Me: Thank you very much. (Bardzo dziękuję.)Pytania pośrednie zazwyczaj zaczynają się od sformułowań, takich jak:
Could you tell me…? – Czy mogłaby mi Pani powiedzieć…
Do you know…? – Czy wie Pan…
Do you have any idea…? – Czy ma Pani może pojęcie…
Do you know…? – Czy wie Pan…?
I can’t remember… – Nie mogę sobie przypomnieć…
I was wondering… – Zastanawiałem/am się…
I wonder… – Zastanawiam się…
I’d like to know… – Chciał(a)bym wiedzieć…
I’d love to know… – Bardzo chciał(a)bym wiedzieć…
I’m not sure… – Nie jestem pewny/a…
Is there any chance…? – Czy jest szansa…?
Let me ask you…. – Pozwoli Pan, że zapytam…
Would it be possible…? – Czy byłoby możliwe…?
Would you mind…? – Czy miałby Pan coś przeciwko…?Na przykład:-> Zdanie bezpośrednie: Where is the cinema? (Gdzie jest kino?)
-> Zdanie pośrednie: Could you tell me where the cinema is? (Czy możesz mi powiedzieć, gdzie jest kino?)
W powyższych pytaniach możemy zauważyć, że w pytaniu pośrednim czasownik („is”) znajduje się po wyrazie „cinema”. Natomiast w pytaniu bezpośrednim czasownik „is” występuje przed wyrazem „cinema”. Jest to nazywane inwersją.
Inwersja to odwrócenie szyku w zdaniu. Gdy uczymy się czasów w języku angielskim, aby stworzyć pytanie należy przesunąć czasownik przed podmiot. To jest właśnie inwersja. W pytaniach pośrednich NIE używamy inwersji. Stosujemy po prostu szyk zwykłego zdania twierdzącego. Czyli czasownik występuje po podmiocie, a nie przed.Pytania pośrednie to bardzo dobry sposób na bycie uprzejmym i otrzymanie jakiejś informacji. Są one często stosowane w języku angielskim (w polskim również), zwłaszcza, gdy rozmawia się z kimś, kogo się nie zna. Dlatego właśnie tłumacząc takie pytania na język polski, używamy zwykle formy „Pan/Pani”, mimo, że w języku angielskim używamy w nich po prostu formy „you”. Gdybyśmy użyli „ty”, efekt uprzejmości w pytaniu nie byłby tak widoczny.Po zwrocie grzecznościowym (Can you tell me…) postawimy wyraz pytający (np. where), a reszta zdania ma postać zdania twierdzącego z zastosowaną inwersją (the cinema is).
Wygląda to tak:
Do you have a dog? (direct question – pytanie bezpośrednie)
(Czy masz psa?)
Can you tell me if you have a dog? (indirect question – pytanie pośrednie)
(Czy możesz mi powiedzieć czy masz psa?)When did you learn to speak English? (direct question)
(Kiedy nauczyłeś się mówić po angielsku?)
I’d like to know when you learned to speak English. (indirect question)
(Chciałbym wiedzieć, kiedy nauczyłeś się mówić po angielsku.)ZNAK ZAPYTANIA W PYTANIACH POŚREDNICH
W zdaniach pośrednich nie trzeba stosować znaku zapytania, jeżeli zwrot grzecznościowy jest częścią zdania oznajmującego.
What is your name?
I’d like to know what your name is.W powyższym zdaniu pytanie stało się częścią zdania oznajmującego, więc nie stawiamy znaku zapytania.
How old is he?
Do you know how old he is?
W tym przykładzie pytanie pośrednie nie jest częścią zdania oznajmującego tylko częścią pytania. Dlatego na końcu zdania postawimy znak zapytania.Pytania bezpośrednie to po angielsku direct questions. To po prostu najzwyklejsze w świecie pytania, które zazwyczaj tworzymy używając inwersji bądź czasownika „do”. Na przykład:
You are Polish. – Are you Polish?
She remembers. – Does she remember?
He is her brother. – Is he her brother?
She bought a dress. – What did she buy?
This is a car. – What is it?RODZAJE PYTAŃ POŚREDNICH
Można stwierdzić, że są tylko dwa rodzaje pytań pośrednich, a także trzeci, który się łączy z pierwszym lub drugim rodzajem.Pierwszy rodzaj, to pytania, które wymagają odpowiedzi opisowej. Zaczynają się od słówek:
what? – kiedy?
where? – gdzie?
when? – kiedy?
which? – który?
who? – kto?
why? – dlaczego
how? – jak?
Na początku pytania dajemy zwrot grzecznościowy (Can you tell me…), a potem dopiero resztę zdania ze słówkami powyżej.
Can you tell me where the park is? – Czy możesz mi powiedzieć, gdzie jest park?
Do you know when the bus leaves? – Czy wiesz kiedy autobus odjeżdża?Kolejnym rodzajem są pytania, na które możemy odpowiedzieć tak albo nie. Stosujemy w nich słówka „if” oraz „whether”, które oznaczają jeśli/czy. Na przykład:
I wonder if he is happy to see her. – Zastanawiam się, czy cieszy się, że ją zobaczy.
Albo:
I wonder whether he is happy to see her.I’d love to know if you come. – Chętnie dowiedziałabym się czy przyjdziesz.
Albo:
I’d love to know whether you come.Ostatnim rodzajem są pytania pośrednie zawierające do/does/did.
Czyli na przykład:
You liked it. – Podobało ci się. Natomiast w pytaniu możemy już zauważyć did:
How did you like it? – Jak ci się podobało?
Z kolei pytanie pośrednie będzie wyglądało tak:
I wonder how you liked it. – Zastanawiam się jak ci się podobało.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!