Infinitive
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Infinitive (bezokolicznik)1. Formy bezokolicznika (Forms of the infinitive):
W języku angielskim bezokolicznika używamy inaczej niż w języku polskim. Może on, w zależności od kontekstu, przybierać różne formy:
a) Active:
– Present Infinitive: odnosi się do teraźniejszości i przyszłości:
np. He hopes to be a doctor. (Ma nadzieję zostać lekarzem.)
– Present Continuous Infinitive: odnosi się do akcji, która trwa w chwili mówienia:
np. He seems to be doing his homework now. (Wydaje się, że teraz odrabia pracę domową.)
– Perfect Infinitive: odnosi się do przeszłości:
np. He claims to have travelled around the world. (Twierdzi, że podróżował po całym świecie.)
– Present Perfect Continuous Infinitive: dotyczy wydarzeń, które trwały w przeszłości:
np. He seems to have been running all day. (Wydaje się, on że biegał cały dzień.)
b) Passive:
– Present Infinitive:
np. He agreed to be photographed. (Zgodził się, żeby go sfotografowano.)
– Perfect infinitive:
np. He expected to have been appreciated. ( Spodziewał się, że zostanie doceniony.). Forma to –infinitive (The to – infinitive form):
a) użycie:
– kiedy wyrażamy cel:
np. I went to church to pray. (Poszłam do Kościoła, żeby się pomodlić.);
– po czasownikach takich jak: afford, agree, appear, claim, decide, expect, hope, plan, promise, refuse etc.
np. He refused to help us with the project. (On odmówił nam pomocy w projekcie.)
– z wyrażeniami too/enough:
np. She isn’t tall enough to sit on this rollercoaster. (Nie jest wystarczająco wysoka, by usiąść na tej kolejce górskiej.)
– po w
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!