Menu po angielsku

Menu po angielsku to czytelna karta z właściwą strukturą (starters/appetizers, mains/entrées, sides, desserts), spójnym zapisem cen (£/$/PLN z kropką dziesiętną), krótkimi opisami potraw, oznaczeniami diet (V, VG, GF) i alergenów oraz doborem wariantu brytyjskiego lub amerykańskiego. Aby je przygotować, nazwij sekcje, opisuj dania konkretnie bez dosłownych kalk, dodaj jednostki (g i oz) oraz ikony ostrości i dodatków.

Wybrać wariant UK lub USA i trzymać się go konsekwentnie
Ustalić logiczną strukturę sekcji i kolejność dań
Napisać zwięzłe, konkretne opisy potraw w jednym stylu
Ujednolicić zapis cen, walut i separatora dziesiętnego
Oznaczyć alergeny, diety oraz ostrość i dodatki
Zweryfikować tłumaczenia z native speakerem lub korektorem

Menu po angielsku zwiększa czytelność i skraca czas wyboru; zapisuj ceny £12.50 i $12.50, dopisz 14 alergenów, różnicuj napoje jako still/sparkling, piwo jako draught/on tap, a w nocie dodaj service charge 10% lub informację no service included.

Jak zaprojektować kartę, która działa po angielsku?

Dobry projekt zaczyna się od spójności: jeden wariant języka (brytyjski lub amerykański), stały styl zapisu i powtarzalna logika. Gość ma znaleźć danie w kilka sekund, a opis ma rozwiać wątpliwości, nie je mnożyć. Priorytetem jest prosty język i brak dosłownych kalk z polskiego.

UK czy USA — który wariant słownictwa wybrać?

Wariant dobieraj do grupy docelowej. W dużych miastach turystycznych i online często sprawdza się angielski międzynarodowy z lekkim przechyłem ku brytyjskiemu (UK). Różnice kluczowe:

przystawki: UK — starters; USA — appetizers
dania główne: UK — mains; USA — entrées
frytki: UK — chips; USA — fries
napoje gazowane: UK — fizzy drinks; USA — soda/soft drinks
piwo z beczki: UK — draught; USA — on tap

💡 Ciekawostka: W USA entrée oznacza danie główne, nie przystawkę (jak we francuskim). Błędne użycie w karcie bywa dla gości mylące.

Jak nazwać sekcje karty, by były intuicyjne?

Stosuj standardowe nazwy, które skracają czas decyzji. Proponowana kolejność: Starters/Appetizers → Soups → Salads → Mains/Entrées → Sides → Desserts → Kids → Drinks → Wines/Beers/Cocktails. Unikaj kreatywnych etykiet w miejsce podstawowych sekcji — mogą bawić, ale utrudniają orientację.

Sekcja PL	UK English	US English
Przystawki	Starters	Appetizers
Dania główne	Mains	Entrées
Dodatki	Sides	Sides
Zupy	Soups	Soups
Desery	Desserts	Desserts
Napoje bezalkoholowe	Soft drinks	Sodas/Soft drinks

Jak opisywać polskie dania, by brzmiały naturalnie?

Zostaw nazwę własną i dodaj krótką, konkretną glosę. Opis ma wskazać główne składniki i technikę, nie być tłumaczeniem słowo w słowo. Używaj rzeczowników i przymiotników jakościowych zamiast marketingowych przymiotników bez treści.

– Pierogi ruskie — dumplings filled with potato, farmer’s cheese and onion, served with sour cream

– Żurek — sour rye soup with smoked sausage and egg

– Kotlet schabowy — breaded pork cutlet with mashed potatoes and warm slaw

– Placki ziemniaczane — crispy potato pancakes with sour cream or mushroom sauce

– Bigos — slow-braised sauerkraut and cabbage stew with pork and smoked sausage

🧠 Zapamiętaj: Unikaj nieprzejrzystych kalk: “russian dumplings” (myli), “devolay” (nie istnieje), “shabowy” (błąd). Zamiast tego opisuj zawartość i technikę.

Jak długie powinny być opisy i jakim stylem pisać?

1 linia do 12–20 słów w zupełności wystarczy. Stosuj punkt widzenia “co dostaniesz na talerzu”: główny składnik + kluczowa technika + sos/dodatki + opcjonalnie pochodzenie. Wystrzegaj się emfatycznych przymiotników bez konkretu (amazing, delicious) i nie nadużywaj przecinków.

Jak zapisać ceny, waluty i podatki, by nie wprowadzać w błąd?

Dostosuj zapis do standardu anglojęzycznego: separator dziesiętny to kropka (12.50), symbol waluty przed kwotą: £12.50, $12.50. Dla złotych używaj PLN 32 lub 32 PLN, konsekwentnie w całej karcie. Jeśli doliczasz opłatę serwisową, podaj to jasno.

– VAT included / VAT not included

– Service charge 10% included / Service not included

Jak oznaczać alergeny i diety zgodnie z dobrymi praktykami?

W Europie standardem jest lista 14 alergenów. Stosuj czytelne skróty i legendę na dole karty. Nie mieszaj kodów — trzymaj jeden system w całym dokumencie.

V — vegetarian, VG — vegan, GF — gluten-free, DF — dairy-free
N — contains nuts, G — gluten, E — eggs, M — milk, S — soy
🌶/🔥 — poziom ostrości (opisany w legendzie)

Czy podawać gramatury i jakie jednostki wybrać?

Jeśli w Polsce podajesz gramaturę, zachowaj ją i dodaj przelicznik na uncje dla wygody gości anglojęzycznych. Nie zmieniaj gramatur tylko po to, by ładnie wyglądały po konwersji.

Beef sirloin 200 g / 7 oz; Salmon fillet 180 g / 6.3 oz; Fries 150 g / 5.3 oz

Wielkie czy małe litery — jaka kapitalizacja jest właściwa?

W USA dominuje Title Case w nazwach pozycji (Grilled Salmon with Lemon Butter), w UK częściej spotkasz sentence case (Grilled salmon with lemon butter). Najważniejsza jest konsekwencja: wybierz styl i nie mieszaj go w obrębie karty.

Jak nazwać napoje, kawy i alkohole bez potknięć?

W napojach zadbaj o jasne kontrasty i standardowe określenia. W kawie trzymaj branżową normę, w winie unikaj mylących dosłowności, a przy piwie używaj terminów znanych turystom.

Woda: still (niegazowana), sparkling (gazowana)
Piwo: draught/draft (z beczki), on tap (z kranu), bottle/can
Kawa: espresso, double espresso, americano, cappuccino, flat white, latte
Wino: dry, off-dry/medium-dry, semi-sweet/medium-sweet, sweet; still vs sparkling
ABV — alcohol by volume (zawartość alkoholu)

Jak unikać fałszywych przyjaciół i ryzykownych kalk?

Unikaj pułapek brzmieniowych i dosłownych tłumaczeń, które zmieniają sens. Zamiast “pork fat with cracklings” użyj “pork lard spread with cracklings”; zamiast “dumplings with meat” napisz “dumplings filled with seasoned minced meat”. “Home-made” zapisuj jako homemade lub house-made (US).

Czy i jak tłumaczyć nazwy regionalne?

Zachowaj nazwę własną i dodaj krótki opis po angielsku. Dzięki temu zachowujesz autentyczność i rozumienie. Dodatkowo, przy produktach chronionych (oscypek), możesz dodać skrót PDO/PGI, ale bez zbędnego formalizmu w opisie.

Oscypek (PDO) — smoked sheep’s cheese from the Tatra Mountains, grilled, cranberry preserve

Jak może wyglądać przykładowa sekcja lunchowa?

Poniżej minimalny, spójny układ z jasną komunikacją składników, techniki i dodatków; styl zwięzły, bez marketingu, z ikonami diet i alergenów.

Starters

Beef tartare — hand-chopped beef, pickles, onion, egg yolk, sourdough (G, E) | PLN 42

Potato pancakes — crispy, sour cream or mushroom sauce (V, G, M) | PLN 34

Mains

Grilled salmon — lemon butter, baby potatoes, seasonal greens (F, M) | PLN 76

Pierogi — potato, farmer’s cheese and onion filling, sour cream (V, G, M) | PLN 39

Sides

Fries — sea salt (V, VG) | PLN 16; Mixed salad — vinaigrette (V, VG, M-free) | PLN 18

Jak rozwiązać kwestie serwisu, napiwków i dopłat?

Jeśli doliczasz service charge, napisz to jednoznacznie i konsekwentnie. Nie mieszaj service charge z gratutity; w USA gratuity to dobrowolny napiwek. W Polsce informacja o serwisie jest mile widziana po angielsku, by uniknąć nieporozumień.

Service charge 10% added to tables of 6+; Tips are appreciated

Jak przygotować wersję cyfrową i druk?

Wersja drukowana wymaga większego kontrastu i krótkich linii; online możesz dodać rozwijane opisy i filtry (VG, GF). Zawsze eksportuj tekst do korekty przed składem, by uniknąć wdrożenia błędów typograficznych i językowych w PDF.

Mity i fakty o tłumaczeniu kart dań

MIT:

Wystarczy wrzucić tekst do tłumacza maszynowego.

FAKT:

Tłumaczenie maszynowe myli terminy kulinarne i rejestr. Potrzebna jest redakcja językowa, by uniknąć nieporozumień i śmieszności.

MIT:

“Entrée” to eleganckie słowo na przystawkę.

FAKT:

W USA entrée to danie główne. Użyte na przystawki wprowadzi gości w błąd i zwiększy liczbę pytań do obsługi.

Najczęściej zadawane pytania

Czy tłumaczyć nazwy typu pierogi, żurek, bigos?

Nie tłumacz ich na siłę. Zostaw polską nazwę i dodaj zwięzły opis po angielsku, np. “Pierogi — dumplings filled with…”. Zachowasz autentyczność i zrozumiałość.

Czy zdjęcia w karcie angielskiej są konieczne?

Nie są konieczne, ale pomagają przy mniej znanych potrawach. Jeśli je dodajesz, zadbaj o spójny styl i podpisy z kluczowymi składnikami oraz ikonami diet.

Jak zapisać promocje i zestawy dnia?

Użyj prostych formuł: “Lunch set”, “Two-course set”, “Chef’s special”. Podaj, co obejmuje i w jakiej cenie: “Soup + main, weekdays 12:00–16:00, PLN 39”.

Czy pisać o pochodzeniu składników?

Tak, jeśli to realna wartość: “free-range eggs”, “line-caught cod”, “locally sourced vegetables”. Unikaj ogólników bez weryfikowalnych podstaw.

Krótkie scenariusze wdrożenia w polskich realiach

Dla bistro w centrum miasta najlepszy jest wariant UK z “starters/mains”, ceny w PLN i ewentualne przeliczenie na EUR dla strefy przygranicznej. W restauracji hotelowej przy turystach z USA rozważ nazewnictwo US (appetizers/entrées), jednostki w g/oz i jasną notę o serwisie w języku angielskim. W barze rzemieślniczym skup się na piwach “on tap / bottle”, stylach (IPA, stout), ABV i IBU, a w koktajlach na składnikach i bazie alkoholu.

Jak szybko odświeżyć istniejącą kartę bez chaosu?

Ustal słownik wewnętrzny (UK vs US), zrób audyt sekcji i eliminuj kalki, skróć opisy do jednej linii, ujednolić zapis cen i waluty, zbuduj legendę alergenów i diet, a na końcu oddaj tekst do korekty native’a. Zmiany wprowadzaj jednocześnie w druku i online.

Na koniec: karta, która sprzedaje i nie myli

Największą przewagą dobrze przygotowanej wersji angielskiej jest mniejsza liczba pytań do obsługi i wyższe poczucie komfortu gościa. Poniżej esencja do wdrożenia od ręki:

Wybierz i trzymaj jeden wariant: UK (starters/mains) lub US (appetizers/entrées)
Układaj sekcje w standardowej kolejności i nazywaj je prosto
Opisuj dania w 1 linii: składnik + technika + dodatek; bez kalek
Zostaw polskie nazwy tradycyjnych potraw i dodaj klarowną glosę
Ujednolić ceny: symbol waluty przed kwotą, kropka dziesiętna
Dodaj gramatury w g i przeliczniki na oz przy daniach mięsnych/rybach
Wprowadź legendę diet i alergenów, nie mieszaj skrótów
Zadbaj o konsekwentną kapitalizację (Title Case lub sentence case)
Wyjaśnij serwis i napiwki w prostej nocie
Zakończ korektą native speakera lub tłumacza kulinarnego

Pytania do przemyślenia:

Które dania w Twojej karcie wymagają glosy, by gość intuicyjnie wiedział, co zamawia?
Jakie dwa skróty dietetyczne i które alergeny warto dodać w pierwszej kolejności, by pomóc większości gości?
Jaki wariant językowy (UK czy USA) najlepiej pasuje do Twoich klientów i kanałów sprzedaży?

Sprawdź również: