Odmiana have

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij Player materiału wideo na temat: Odmiana have, kliknij aby zobaczyć materiał i ucz się szybciej!
Opiekun merytoryczny: Karolina Stypułkowska
Czytaj więcej

Głównym znaczeniem angielskiego czasownika 'have’ jest „mieć”, „posiadać. „Have” bywa także czasownikiem posiłkowym przy tworzeniu niektórych czasów gramatycznych, a także pomaga wyrazić pewne czynności, niekoniecznie oznaczając stan posiadania czegokolwiek. Zacznijmy więc od początku.
„Have” jest czasownikiem nieregularnym. Oznacza to, że jego odmiana w Past Simple i Past Participle (po naszemu: druga i trzecia forma) nie odbywa się poprzez dodanie końcówki „-ed”. Jak zatem go odmieniamy? Bardzo prosto.
W kolejności infinitive – past simple – past participle, odmiana wygląda następująco: have – had – had. Druga i trzecia forma są takie same, więc łatwo jest je zapamiętać.
Czasownika „have” używamy także w przypadkach, gdy nie mamy styczności z posiadaniem, a z określaniem konkretnych czynności. Takie wyrażenia nie mają sensu w języku polskim, ale w takiej formie funkcjonują w języku angielskim. Oto kilka przykładów:
– have a shower – brać prysznic,- have an argument – kłócić się,- have a rest – odpocząć,- have breakfast – jeść śniadanie. „Have”, odmienia się również przez osoby oraz w różny sposób w zależności od czasu użytego w zdaniu. Omówimy najważniejsze i najbardziej charakterystyczne z czasów, które wpływają na formę „have”.
W czasie teraźniejszym Present Simple, have zmienia się jedynie w trzeciej osobie liczby pojedynczej.
Liczba pojedyncza: I have, You have, He/she/it has;
Liczba mnoga: We have, You have, They have
Jeśli tworzymy pytanie lub przeczenie, to również dla trzeciej osoby liczby pojedynczej użyjemy 'has’, np. Has she got any cats? Has he ever been to England?, a dla pozostałych osób forma czasownika nie zmienia się, np. Have they called you?Forma „have” nie zmienia się (używamy bezokolicznika) kiedy zdanie zaczynamy od czasownika pomocniczego „do”, który zmieniamy na „does” dla trzeciej osoby liczby pojedynczej, np. Does she have any plants at home? Do they know about our relationship?Czasami „have” zastępowane jest wyrażeniem „have got”, co dzieje się najczęściej w brytyjskiej odm

Sprawdź również:

Dodaj komentarz jako pierwszy!