Past continuous

Czas przeszły ciągły Past ContinuousCzas przeszły ciągły Past Continuous to tak naprawdę określnik czasu przeszłego, który wskazuje na to, że czynność wyrażona czasownikiem głównym, podpartym czasownikiem posiłkowym była wykonana w przeszłości i miała ona skutek ciągły. Innymi słowy, dana czynność nie była zakończona przez pewien czas. Mamy ogółem trzy czasy: czas przeszły, czas teraźniejszy i czas przyszły. Określenie ‘past’ wskazuje na to, że czas Past Continuous należy do czasu przeszłego a ‘continuous’ określa, że dana czynność była wykonywana stale przez pewien okres w przeszłości. Przykładowe zdanie w czasie Past Continuous to:- I was feeling ill all day. (Czułam się marnie przez cały wczorajszy dzień.) -> nie można czuć się źle tylko przez chwilkę, jest to proces, który trwa. W dodatku, jeśli trwa on na przykład cały określony dzień to nie był jednorazową, szybką czynnością, lecz czynnością trwającą w sposób ciągły.
Nazwą wymienną z określeniem ‘czas przeszły ciągły’, ‘czas Past Continuous’ jest ‘czas progresywny ciągły’. Zdania w takim czasie tworzy się z wykorzystaniem podmiotu (subject) w liczbie mnogiej lub pojedynczej, odmienionego względem czasu i osoby czasownika posiłkowego ‘to be’, czasownika głównego w formie ciągłej, czyli z końcówką ‘-ing’, ewentualnie ‘przedmiotu’ zdania (object); reszta komponentów zależy od kreatywności mówcy. Czyli podstawowym schematem uporządkowującym poprzednie zdanie jest:
– osoba + czasownik ‘to be’ + czasownik główny z ‘-ing’ + reszta zdania, czego przykładem jest zaprezentowane już ‘I was feeling ill all day.’, gdzie w skład zdania wchodzą: ‘I’ = osoba + ‘was’ = czasownik ‘to be’ + ‘feeling’ = czasownik główny z ‘-ing’ + ‘all day’ = okolicznik czasu.
–  Należy pamiętać, że kiedy tworzymy zdanie w języku polskim, odpowiadające czasowi przeszłemu ciągłemu, nie zaznaczamy niekiedy osoby wykonującej czynność, ponieważ o tym informuje odpowiednio użyty czasownik. ‘Czułam się’ pokazuje, że osobą byłam ‘ja’ i jestem w formie żeńskiej; nie można tak samo postąpić kreując zdanie w języku angielskim, ponieważ pisząc ‘Was feeling ill all day’ po pierwsze formułujemy zdanie niepoprawne gramatycznie, a po drugie dajemy mnóstwo osób które pasują do czasownika posiłkowego ‘to be’ w odmienionej formie ‘was’ bo w tym przypadku czuć źle mógł się on, ona, ono lub ja.
Skoro mowa już o odmianie czasownika posiłkowego ‘to be’ względem czasu przeszłego i osoby to koniugacja w uproszczonym schemacie wygląda tak:- I was -> co oznacza ‘ja byłam/byłem’, co w formie przeczącej wygląda I WAS NOT, czego formą skróconą jest: I wasn’t. – You were -> co oznacza ‘ty byłaś/byłeś’, co w formie przeczącej wygląda YOU WERE NOT, czego formą skróconą jest: You weren’t. – He was -> co oznacza ‘on był’, co w formie przeczącej wygląda HE WAS NOT, czego formą skróconą jest: He wasn’t. – She was -> co oznacza ‘ona była’, co w formie przeczącej wygląda SHE WAS NOT, czego formą skróconą jest: She wasn’t. – It was -> co oznacza ‘ono było’, co w formie przeczącej wygląda IT WAS NOT, czego formą skróconą jest: It wasn’t. – We were -> co oznacza ‘my byliśmy/byłyśmy’, co w formie przeczącej wygląda WE WERE NOT, czego formą skróconą jest: We weren’t.- You were -> co oznacza ‘wy byliście/byłyście’, co w formie przeczącej wygląda YOU WERE NOT, czego formą skróconą jest: You weren’t. They were -> co oznacza ‘oni byli / one były’, co w formie przeczącej wygląda THEY WERE NOT, czego formą skróconą jest: They weren’t. W powyższych przykładach celowo ominęłam zapis odmian czasownika ‘to be’ jako na przykład ‘She was’ = 'She’s’, ponieważ użycie takiego skrócenia mogłoby wskazywać na użycie czasu teraźniejszego ciągłego Present Continuous, gdyż forma skrócona „She’s” to tak naprawdę skrót od ‘she is’. Sprawa miewa się tak samo w przypadku innych osób w liczbie pojedynczej i mnogiej. Innymi słowy, zapamiętaj, że w przypadku odmiany czasownika ‘to be’ w czasie przeszłym forma skrócona od tego czasownika nie występuje.
Pamiętaj, że w pierwszej osobie w liczbie pojedynczej, czasownik posiłkowy ‘to be’ odmienia się zawsze jako ‘was’, tak jak ma to miejsce w trzeciej osobie liczby pojedynczej. Jedynym przypadkiem kiedy można powiedzieć 'I were’ jest, gdy zdanie jest wypowiadane w TRYBIE PRZYPUSZCZAJĄCYM (subjunctive mood).
Ciekawski obserwator mógłby także zapytać: czemu, jeśli np. ‘they were’ oznacza ‘oni byli’, zdanie ‘They were studying French.’ nie oznacza ‘Oni byli studiowali filologię romańską.’. Dzieję się tak, ponieważ czasownik posiłkowy jest elementem niezbędnym do poprawnego skonstruowania zdania w czasie przeszłym ciągłym i pełni on funkcję operatora, czyli zawiera informację o liczbie odnoszącej się do osoby w zdaniu, do samej osoby, do czasu i rodzaju zdania. Pomimo że taki czasownik posiada własne znaczenie, tutaj nie pełni on funkcji czasownika głównego, który wyraża czynność.Innymi słowy, czasowniki posiłkowe to takie altruistyczne pomocnice, które są w zdaniu, ponieważ bez nich nie miałoby ono sensu, lecz jednocześnie nie tłumaczy się ich bezpośrednio. To oznacza, że zdanie ‘They were studying French.’ tłumaczy się jako ‘Oni studiowali filologię romańską.’ (wykreśla się w tym przypadku znaczenie słowa ‘to be’ jako ‘byli’).
Uwaga! Czasownik z końcówką ‘-ing’ nie ulega odmianie przez osobę i czas ze względu na to, że koniugacji podlega czasownik posiłkowy ‘to be’, więc niezależenie czy w zdaniu będzie występować on, ona, my czy ty, czasownik w formie ciągłej zawsze będzie taki w sam. Pokazując to na przykładzie: jak jest ‘cleaning’, to będzie to forma zarówno dla niego, jak i dla nas, dla was, dla ciebie, itd.
Czasownik w formie ciągłej również należy używać w zdaniach skonstruowanych w czasie teraźniejszym ciągłym Present Continuous. To właśnie w trakcie poznawania tego czasu powinniśmy nauczyć się zasad określających tworzenie takich czasowników, czyli na przykład tego że: są czasowniki, do których wystarczy tylko dopisać końcówkę ‘-ing’ i czasownik ten już wyraża ciągłość tak jak w przypadku ‘to do’ (robić) -> ‘doing’. Są jednak takie czasowniki, których ostatnią literę należy podwoić w przypadku, kiedy czasownik kończy się kolejno na spółgłoskę, samogłoskę i spółgłoskę, jak w przypadku czasownika ‘to swim’ (pływać) -> ‘swimming’.Zdanie twierdzące, przeczące i pytające w Past Continuous1. Zdanie twierdzące ma taką samą konstrukcję, jak wspomniane wcześniej przykładowe zdanie bazowe w czasie przeszłym ciągłym Past Continuous.To oznacza, że zdanie takie składa się z podmiotu (subject) w liczbie mnogiej lub pojedynczej, odmienionego względem czasu i osoby czasownika posiłkowego ‘to be’, czasownika głównego w formie ciągłej, czyli z końcówką ‘-ing’, ewentualnie ‘przedmiotu’ zdania (object) i reszty zdania zależnego od kontekstu, czego uproszczoną formą jest zapis:- osoba + was/were + czasownik z końcówką ‘-ing’ + reszta zdania, tak jak w przypadku zdania: ‘I was cleaning the windows all afternoon.’ (‘Całe popołudnie myłem okna.’ lub ‘Myłem okna całe popołudnie.’).2. Zdanie przeczące również ma bardzo podobną konstrukcję względem konstrukcji bazowej zdania w czasie przeszłym ciągłym Past Continuous z takim wyjątkiem, że występuje w nim to, co nadaje zdaniu znaczenie negatywne, czyli przysłówek NOT. Dlatego konstruując zdanie przeczące w czasie ciągłym przeszłym należy umieścić w nim z podmiot (subject) w liczbie mnogiej lub pojedynczej, odmieniony względem czasu i osoby czasownik posiłkowy ‘to be’, przysłówek ‘not’, czasownik główny w formie ciągłej, czyli z końcówką ‘-ing’, ewentualnie ‘przedmiot’ zdania (object) i reszty zdania zależnego od kontekstu, co można łatwo zawrzeć w schemacie:- osoba + was/were + NOT + czasownik z końcówką ‘-ing’ + reszta zdania, tak jak w przypadku zdania: ‘I was not cleaning the windows all afternoon.’ (Nie myłem okien przez całe popołudnie.), co również można zapisać jako ‘I wasn’t cleaning the windows all afternoon’. Oznacza ono to samo, co ‘I was not cleaning the windows all afternoon.’.3. Zdania pytające są bardziej złożone od zdań twierdzących i przeczących, lecz nie dlatego, że są trudniejsze do skonstruowania, lecz dlatego, że można stworzyć więcej konstrukcji zdania pytającego w czasie przeszłym ciągłym. Pytania takie mają następujące formy:- najprostszą z nich udaje się stworzyć poprzez zastosowanie inwersji, czyli zmiany miejsca podmiotu i czasownika posiłkowego ‘to be’ z zachowaniem czasownika głównego w formie ciągłej, czyli z końcówką ‘-ing’ w tym samym miejscu. Zobrazuję to zdaniem: ‘Were you sleeping last night?’ (Czy spałeś wczoraj w nocy?); równocześnie jest to zdanie pytające rozstrzygające (Yes/No-question), ponieważ można na nie odpowiedzieć zdaniem twierdzącym: ‘Yes, I was sleeping last night.’ (Tak, wczorajszej nocy spałem.) lub zdaniem przeczącym: ‘No, I wasn’t sleeping last night.’ (Nie, nie spałem wczorajszej nocy.); na pytanie to można również odpowiedzieć twierdząco krótko ‘Yes, I was.’ lub krótko przecząco ‘No, I wasn’t’.
– następnym przykładem zdania pytającego jest pytanie z zaprzeczeniem, które również należy do typu pytania rozstrzygającego, ponieważ można odpowiedzieć na nie ‘Yes’ lub ‘No’. Zdanie takie tworzy się również za pomocą inwersji, ale tym razem zamiast czasownika posiłkowego w formie ‘was/were’ używa się jego formy przeczącej „wasn’t/weren’t”, przy czym należy pamiętać, że nie używa się konstrukcji w formie pełnej ‘was not/were not’ ponieważ brzmi to nienaturalnie; w następnej kolejności należy umieścić podmiot, czasownik główny w formie ciągłej, czyli z końcówką ‘-ing’ i resztę zdania, co wygląda: wasn’t/weren’t + osoba + czasownika z ‘-ing’ + reszta zdania i prezentuje się następująco: ‘Weren’t I looking for that postcard yesterday?’ (Czy nie szukałam tej pocztówki wczoraj?);
– ostatnią formą jest pytanie szczegółowe (Wh-question), czyli takie, w którym na początku zdania występuje zaimek pytający (interrogative pronoun), po którym następuje odmieniony względem czasu i osoby czasownik posiłkowy ‘to be’, podmiot w liczbie mnogiej lub pojedynczej, czasownik w formie ciągłej z końcówką ‘-ing’ i reszta zdania zależna od kontekstu, czego uproszczeniem jest zapis: WH… + was/were + osoba + czasownik z ‘-ing’ + reszta zdania. Prezentuje się to następująco: ‘Where was Anna going when we were talking about gardens?’ (Gdzie szła Anna, kiedy rozmawialiśmy o ogrodach?); zaimkami pytającymi mogącymi występować w takim pytaniu są: who (kto), what (co), which (który), why (dlaczego), when (gdzie), whose (czyj), how (jak).Użycie czasu przeszłego ciągłego Past Continuous1. Podobnie jak czasu teraźniejszego ciągłego Present Continuous, czasu przeszłego ciągłego Past Continuous używa się celem wyrażenia akcji tymczasowej, jednakże w porównaniu z czasem teraźniejszym, akcja ta działa się w przeszłości, tak jak w przypadku zdania:- I was living in Los Angeles at the times when Barack Obama was the President of the United States of America. (Mieszkałem w Los Angeles w czasach, gdy Barack Obama był prezydentem Stanów Zjednoczonych Ameryki.) -> ‘ja’ mieszkałam w Stanach Zjednoczonych przez pewien okres, akurat wtedy, gdy Barack Obama był prezydentem. Wiemy jednak, że nie pełni on teraz tej funkcji administracyjnej, a ‘ja’ nie mieszkam tam teraz; Trzeba tu zaznaczyć, że zdanie takie daje dwie informacje o podmiocie: jedną odnoszącą się do przeszłości, czyli czynność mieszkania w przeszłości w danym miejscu; jedną odnoszącą się do teraźniejszości, czyli taką która wskazuje, że ‘ja’ już nie mieszkam w Los Angeles, tylko przeprowadziłam się.2. Drugą, podobną sytuacją, w której używa się czasu przeszłego ciągłego Past Continuous tak jak teraźniejszego ciągłego Present Continuous jest krytykowanie czynności wykonanych przez inne osoby. W takim przypadku należy tę irytację lub krytykę wyrazić przysłówkiem ‘always’, pomimo że kojarzone jest ono raczej z czasem prostym Past Simple. Zdanie tanie wygląda następująco:- He was always repairing already repaired devices and he would say that he is our handyman. (Zawsze naprawiał już naprawione urządzenia i mówił, że jest naszą złotą rączką.) -> w takim zdaniu niewiele elementów z podstawowego szyku dla zdania w czasie przeszłym ciągłym Past Continuous ulega zmianie; do całej konstrukcji należy jedynie dodać przysłówek, a uproszczony schemat takiego zdania wygląda tak: podmiot + odmieniony czasownik posiłkowy ‘to be’ + always + forma ciągła czasownika + reszta zdania.3. Należy także używać czasu przeszłego ciągłego Past Continuous w przypadku, kiedy dwie czynności następują jedna po drugiej, zamiast stricte czynności może też ta reguła odn