Past continuous
Czas przeszły ciągły Past ContinuousCzas przeszły ciągły Past Continuous to tak naprawdę określnik czasu przeszłego, który wskazuje na to, że czynność wyrażona czasownikiem głównym, podpartym czasownikiem posiłkowym była wykonana w przeszłości i miała ona skutek ciągły. Innymi słowy, dana czynność nie była zakończona przez pewien czas. Mamy ogółem trzy czasy: czas przeszły, czas teraźniejszy i czas przyszły. Określenie ‘past’ wskazuje na to, że czas Past Continuous należy do czasu przeszłego a ‘continuous’ określa, że dana czynność była wykonywana stale przez pewien okres w przeszłości. Przykładowe zdanie w czasie Past Continuous to:- I was feeling ill all day. (Czułam się marnie przez cały wczorajszy dzień.) -> nie można czuć się źle tylko przez chwilkę, jest to proces, który trwa. W dodatku, jeśli trwa on na przykład cały określony dzień to nie był jednorazową, szybką czynnością, lecz czynnością trwającą w sposób ciągły.
Nazwą wymienną z określeniem ‘czas przeszły ciągły’, ‘czas Past Continuous’ jest ‘czas progresywny ciągły’. Zdania w takim czasie tworzy się z wykorzystaniem podmiotu (subject) w liczbie mnogiej lub pojedynczej, odmienionego względem czasu i osoby czasownika posiłkowego ‘to be’, czasownika głównego w formie ciągłej, czyli z końcówką ‘-ing’, ewentualnie ‘przedmiotu’ zdania (object); reszta komponentów zależy od kreatywności mówcy. Czyli podstawowym schematem uporządkowującym poprzednie zdanie jest:
– osoba + czasownik ‘to be’ + czasownik główny z ‘-ing’ + reszta zdania, czego przykładem jest zaprezentowane już ‘I was feeling ill all day.’, gdzie w skład zdania wchodzą: ‘I’ = osoba + ‘was’ = czasownik ‘to be’ + ‘feeling’ = czasownik główny z ‘-ing’ + ‘all day’ = okolicznik czasu.
– Należy pamiętać, że kiedy tworzymy zdanie w języku polskim, odpowiadające czasowi przeszłemu ciągłemu, nie zaznaczamy niekiedy osoby wykonującej czynność, ponieważ o tym informuje odpowiednio użyty czasownik. ‘Czułam się’ pokazuje, że osobą byłam ‘ja’ i jestem w formie żeńskiej; nie można tak samo postąpić kreując zdanie w języku angielskim, ponieważ pisząc ‘Was feeling ill all day’ po pierwsze formułujemy zdanie niepoprawne gramatycznie, a po drugie dajemy mnóstwo osób które pasują do czasownika posiłkowego ‘to be’ w odmienionej formie ‘was’ bo w tym przypadku czuć źle mógł się on, ona, ono lub ja.
Skoro mowa już o odmianie czasownika posiłkowego ‘to be’ względem czasu przeszłego i osoby to koniugacja w uproszczonym schemacie wygląda tak:- I was -> co oznacza ‘ja byłam/byłem’, co w formie przeczącej wygląda I WAS NOT, czego formą skróconą jest: I wasn’t. – You were -> co oznacza ‘ty byłaś/byłeś’, co w formie przeczącej wygląda YOU WERE NOT, czego formą skróconą jest: You weren’t. – He was -> co oznacza ‘on był’, co w formie przeczącej wygląda HE WAS NOT, czego formą skróconą jest: He wasn’t. – She was -> co oznacza ‘ona była’, co w formie przeczącej wygląda SHE WAS NOT, czego formą skróconą jest: She wasn’t. – It was -> co oznacza ‘ono było’, co w formie przeczącej wygląda IT WAS NOT, czego formą skróconą jest: It wasn’t. – We were -> co oznacza ‘my byliśmy/byłyśmy’, co w formie przeczącej wygląda WE WERE NOT, czego formą skróconą jest: We weren’t.- You were -> co oznacza ‘wy byliście/byłyście’, co w formie przeczącej wygląda YOU WERE NOT, czego formą skróconą jest: You weren’t. They were -> co oznacza ‘oni byli / one były’, co w formie przeczącej wygląda THEY WERE NOT, czego formą skróconą jest: They weren’t. W powyższych przykładach celowo ominęłam zapis odmian czasownika ‘to be’ jako na przykład ‘She was’ = 'She’s’, ponieważ użycie takiego skrócenia mogłoby wskazywać na użycie czasu teraźniejszego ciągłego Present Continuous, gdyż forma skrócona „She’s” to tak naprawdę skrót od ‘she is’. Sprawa miewa się tak samo w przypadku innych osób w liczbie pojedynczej i mnogiej. Innymi słowy, zapamiętaj, że w przypadku odmiany czasownika ‘to be’ w czasie przeszłym forma skrócona od tego czasownika nie występuje.
Pamiętaj, że w pierwszej osobie w liczbie pojedynczej, czasownik posiłkowy ‘to be’ odmienia się zawsze jako ‘was’, tak jak ma to miejsce w trzeciej osobie liczby pojedynczej. Jedynym przypadkiem kiedy można powiedzieć 'I were’ jest, gdy zdanie jest wypowiadane w TRYBIE PRZYPUSZCZAJĄCYM (subjunctive mood).
Ciekawski obserwator mógłby także zapytać: czemu, jeśli np. ‘they were’ oznacza ‘oni byli’, zdanie ‘They were studying French.’ nie oznacza ‘Oni byli studiowali filologię romańską.’. Dzieję się tak, ponieważ czasownik posiłkowy jest elementem niezbędnym do poprawnego skonstruowania zdania w czasie przeszłym ciągłym i pełni on funkcję operatora, czyli zawiera informację o liczbie odnoszącej się do osoby w zdaniu, do samej osoby, do czasu i rodzaju zdania. Pomimo że taki czasownik posiada własne znaczenie, tutaj nie pełni on funkcji czasownika głównego, który wyraża czynność.Innymi słowy, czasowniki posiłkowe to takie altruistyczne pomocnice, które są w zdaniu, ponieważ bez nich nie miałoby ono sensu, lecz jednocześnie nie tłumaczy się ich bezpośrednio. To oznacza, że zdanie ‘They were studying French.’ tłumaczy się jako ‘Oni studiowali filologię romańską.’ (wykreśla się w tym przypadku znaczenie słowa ‘to be’ jako ‘byli’).
Uwaga! Czasownik z końcówką ‘-ing’ nie ulega odmianie przez osobę i czas ze względu na to, że koniugacji podlega czasownik posiłkowy ‘to be’, więc niezależenie czy w zdaniu będzie występować on, ona, my czy ty, czasownik w formie ciągłej zawsze będzie taki w sam. Pokazując to na przykładzie: jak jest ‘cleaning’, to będzie to forma zarówno dla niego, jak i dla nas, dla was, dla ciebie, itd.
Czasownik w formie ciągłej również należy używać w zdaniach skonstruowanych w czasie teraźniejszym ciągłym Present Continuous. To właśnie w trakcie poznawania tego czasu powinniśmy nauczyć się zasad określających tworzenie takich czasowników, czyli na przykład tego że: są czasowniki, do których wystarczy tylko dopisać końcówkę ‘-ing’ i czasownik ten już wyraża ciągłość tak jak w przypadku ‘to do’ (robić) -> ‘doing’. Są jednak takie czasowniki, których ostatnią literę należy podwoić w przypadku, kiedy czasownik kończy się kolejno na spółgłoskę, samogłoskę i spółgłoskę, jak w przypadku czasownika ‘to swim’ (pływać) -> ‘swimming’.Zdanie twierdzące, przeczące i pytające w Past Continuous1. Zdanie twierdzące ma taką samą konstrukcję, jak wspomniane wcześniej przykładowe zdanie bazowe w czasie przeszłym ciągłym Past Continuous.To oznacza, że zdanie takie składa się z podmiotu (subject) w liczbie mnogiej lub pojedynczej, odmienionego względem czasu i osoby czasownika posiłkowego ‘to be’, czasownika głównego w formie ciągłej, czyli z końcówką ‘-ing’, ewentualnie ‘przedmiotu’ zdania (object) i reszty zdania zależnego od kontekstu, czego uproszczoną formą jest zapis:- osoba + was/were + czasownik z końcówką ‘-ing’ + reszta zdania, tak jak w przypadku zdania: ‘I was cleaning the windows all afternoon.’ (‘Całe popołudnie myłem okna.’ lub ‘Myłem okna całe popołudnie.’).2. Zdanie przeczące również ma bardzo podobną konstrukcję względem konstrukcji bazowej zdania w czasie przeszłym ciągłym Past Continuous z takim wyjątkiem, że występuje w nim to, co nadaje zdaniu znaczenie negatywne, czyli przysłówek NOT. Dlatego konstruując zdanie przeczące w czasie ciągłym przeszłym należy umieścić w nim z podmiot (subject) w liczbie mnogiej lub pojedynczej, odmieniony względem czasu i osoby czasownik posiłkowy ‘to be’, przysłówek ‘not’, czasownik główny w formie ciągłej, czyli z końcówką ‘-ing’, ewentualnie ‘przedmiot’ zdania (object) i reszty zdania zależnego od kontekstu, co można łatwo zawrzeć w schemacie:- osoba + was/were + NOT + czasownik z końcówką ‘-ing’ + reszta zdania, tak jak w przypadku zdania: ‘I was not cleaning the windows all afternoon.’ (Nie myłem okien przez całe popołudnie.), co również można zapisać jako ‘I wasn’t cleaning the windows all afternoon’. Oznacza ono to samo, co ‘I was not cleaning the windows all afternoon.’.3. Zdania pytające są bardziej złożone od zdań twierdzących i przeczących, lecz nie dlatego, że są trudniejsze do skonstruowania, lecz dlatego, że można stworzyć więcej konstrukcji zdania pytającego w czasie przeszłym ciągłym. Pytania takie mają następujące formy:- najprostszą z nich udaje się stworzyć poprzez zastosowanie inwersji, czyli zmiany miejsca podmiotu i czasownika posiłkowego ‘to be’ z zachowaniem czasownika głównego w formie ciągłej, czyli z końcówką ‘-ing’ w tym samym miejscu. Zobrazuję to zdaniem: ‘Were you sleeping last night?’ (Czy spałeś wczoraj w nocy?); równocześnie jest to zdanie pytające rozstrzygające (Yes/No-question), ponieważ można na nie odpowiedzieć zdaniem twierdzącym: ‘Yes, I was sleeping last night.’ (Tak, wczorajszej nocy spałem.) lub zdaniem przeczącym: ‘No, I wasn’t sleeping last night.’ (Nie, nie spałem wczorajszej nocy.); na pytanie to można również odpowiedzieć twierdząco krótko ‘Yes, I was.’ lub krótko przecząco ‘No, I wasn’t’.
– następnym przykładem zdania pytającego jest pytanie z zaprzeczeniem, które również należy do typu pytania rozstrzygającego, ponieważ można odpowiedzieć na nie ‘Yes’ lub ‘No’. Zdanie takie tworzy się również za pomocą inwersji, ale tym razem zamiast czasownika posiłkowego w formie ‘was/were’ używa się jego formy przeczącej „wasn’t/weren’t”, przy czym należy pamiętać, że nie używa się konstrukcji w formie pełnej ‘was not/were not’ ponieważ brzmi to nienaturalnie; w następnej kolejności należy umieścić podmiot, czasownik główny w formie ciągłej, czyli z końcówką ‘-ing’ i resztę zdania, co wygląda: wasn’t/weren’t + osoba + czasownika z ‘-ing’ + reszta zdania i prezentuje się następująco: ‘Weren’t I looking for that postcard yesterday?’ (Czy nie szukałam tej pocztówki wczoraj?);
– ostatnią formą jest pytanie szczegółowe (Wh-question), czyli takie, w którym na początku zdania występuje zaimek pytający (interrogative pronoun), po którym następuje odmieniony względem czasu i osoby czasownik posiłkowy ‘to be’, podmiot w liczbie mnogiej lub pojedynczej, czasownik w formie ciągłej z końcówką ‘-ing’ i reszta zdania zależna od kontekstu, czego uproszczeniem jest zapis: WH… + was/were + osoba + czasownik z ‘-ing’ + reszta zdania. Prezentuje się to następująco: ‘Where was Anna going when we were talking about gardens?’ (Gdzie szła Anna, kiedy rozmawialiśmy o ogrodach?); zaimkami pytającymi mogącymi występować w takim pytaniu są: who (kto), what (co), which (który), why (dlaczego), when (gdzie), whose (czyj), how (jak).Użycie czasu przeszłego ciągłego Past Continuous1. Podobnie jak czasu teraźniejszego ciągłego Present Continuous, czasu przeszłego ciągłego Past Continuous używa się celem wyrażenia akcji tymczasowej, jednakże w porównaniu z czasem teraźniejszym, akcja ta działa się w przeszłości, tak jak w przypadku zdania:- I was living in Los Angeles at the times when Barack Obama was the President of the United States of America. (Mieszkałem w Los Angeles w czasach, gdy Barack Obama był prezydentem Stanów Zjednoczonych Ameryki.) -> ‘ja’ mieszkałam w Stanach Zjednoczonych przez pewien okres, akurat wtedy, gdy Barack Obama był prezydentem. Wiemy jednak, że nie pełni on teraz tej funkcji administracyjnej, a ‘ja’ nie mieszkam tam teraz; Trzeba tu zaznaczyć, że zdanie takie daje dwie informacje o podmiocie: jedną odnoszącą się do przeszłości, czyli czynność mieszkania w przeszłości w danym miejscu; jedną odnoszącą się do teraźniejszości, czyli taką która wskazuje, że ‘ja’ już nie mieszkam w Los Angeles, tylko przeprowadziłam się.2. Drugą, podobną sytuacją, w której używa się czasu przeszłego ciągłego Past Continuous tak jak teraźniejszego ciągłego Present Continuous jest krytykowanie czynności wykonanych przez inne osoby. W takim przypadku należy tę irytację lub krytykę wyrazić przysłówkiem ‘always’, pomimo że kojarzone jest ono raczej z czasem prostym Past Simple. Zdanie tanie wygląda następująco:- He was always repairing already repaired devices and he would say that he is our handyman. (Zawsze naprawiał już naprawione urządzenia i mówił, że jest naszą złotą rączką.) -> w takim zdaniu niewiele elementów z podstawowego szyku dla zdania w czasie przeszłym ciągłym Past Continuous ulega zmianie; do całej konstrukcji należy jedynie dodać przysłówek, a uproszczony schemat takiego zdania wygląda tak: podmiot + odmieniony czasownik posiłkowy ‘to be’ + always + forma ciągła czasownika + reszta zdania.3. Należy także używać czasu przeszłego ciągłego Past Continuous w przypadku, kiedy dwie czynności następują jedna po drugiej, zamiast stricte czynności może też ta reguła odnosić się do określonej sytuacji. W takim zdaniu często występuje określnik czasu/przyimek ‘while’, który należy stawiać albo na początku zdania, albo w środku zdania. ‘While’ w takim wypadku tłumaczy się na ‘w trakcie gdy’ lub ‘kiedy’ i nie należy mylić go z innym określnikiem czasu/przyimkiem ‘when’, które tłumaczy się jako ‘podczas gdy’ lub zwyczajnie ‘kiedy’, którego używa się zazwyczaj z czasem przeszłym prostym Past Simple po to, by wyrazić czynność krótką / skończoną, która przerwała inną czynność długą / nieskończoną, która z kolei zapisywana jest w czasie przeszłym ciągłym Past Continuous. Proszę przyjrzeć się następującym przykładom:- While I was jogging, Tom was waiting outside the station. (Kiedy ja biegałam, Tomek czekał przed stadionem.) -> w zdaniu tym zaprezentowane są dwie czynności czyli bieganie i czekanie, które były czynnościami nieskończonymi trwającymi w tym samym czasie’; zdanie to można zapisać również jako ‘Tom was waiting outside the station while I was jogging.’, które oznacza ‘Tomek czekał przed stadionem podczas gdy ja biegałam.’ – żadna z czynności nie uległa tu zmianie, to znaczy, że obie czynności dalej były ciągłe i sposób, w jaki zostały przedstawione również na to nie wpłynął, Tomek dalej tak czy siak czekał przed stadionem a ‘ja’ dalej tak czy siak biegałam.
– Iza was watching after her baby-boy when Robert called. (Iza pilnowała swojego synka, kiedy zadzwonił Robert.) -> tutaj również można odnaleźć dwie czynności, czyli ‘pilnowanie syna’ i ‘zadzwonienie’ telefonu, jednakże jedna czynność jest ciągła, druga zaś skończona. Łatwo domyślić się, że czynność zadzwonienia zdarzyła się raz – Robert zadzwonił i nie dzwonił już więcej, podczas gdy Iza zajmowała się synkiem zanim zadzwonił telefon. Zajmowała się synkiem, gdy telefon zadzwonił i prawdopodobnie zajmowała się nim również gdy telefon przestał dzwonić.4. Dobrze, skoro kwestia ciągłości lub dokonania czasownika została wyjaśniona, zwróćmy uwagę teraz na akcję tak zwaną ‘przerwaną’. W takiej sytuacji łączy się ze sobą dwa czasy, którymi są czas przeszły prosty Past Simple do wykazania jednej, tej ‘szybszej’ do wykonania akcji, która przerywa czynność ciągłą wykazaną w drugim czasie – czasie przeszłym ciągłym Past Continuous. Tak dzieję się to w przykładzie:- He was driving the car too fast and too furious and he hit another car. (Jechał samochodem zbyt szybko i zbyt gwałtownie i uderzył w inny samochód.) – akcja ciągła czyli jechanie autem została natychmiastowo zatrzymana po tym, jak kierowca ‘on’ zderzył się z innym autem. On już nie jechał tym autem.5. Czasu przeszłego ciągłego Past Continuous używa się również w przypadku, gdy w przeszłości osoba mówiąca zdanie miała plany, lecz nie doszły one do skutku. Często w zdaniach takich można natknąć się na czasowniki główne takie jak ‘to plan’ (planować), ‘to hope’ (mieć nadzieję, ‘to intend’ (zamierzać), oczywiście z końcówką ‘-ing’. Przykładem takiego zdania jest:- I was hoping to get to know you better, but ever since you told me I was disgusting, I’ve developed an aversion to you. (Miałam nadzieję, że poznam Cię lepiej, ale odkąd powiedziałeś mi, że jestem obrzydliwa, nabrałam do Ciebie awersji.) – ‘ja’ chciałam poznać ‘Ciebie’ lepiej i wyraziłam to czasownikiem głównym ‘to hope’, ale nie było dane mi to zrobić ponieważ moje nastawienie w przeszłości uległo zmianie względem ‘Ciebie’, bo powiedziałeś że jestem obrzydliwa.6. Kolejnym wykorzystaniem czasu przeszłego ciągłego Past Continuous jest sytuacja, gdy występuje opisywanie tła, czyli wydarzeń towarzyszących, do głównej akcji czy też sytuacji, która zdarzyła się oczywiście w przeszłości, tak jak w:- The sun was shining bright when we kissed for the first time. (Słońce świeciło jasno, gdy pocałowaliśmy się po raz pierwszy.) -> Zastanówmy się, która czynność dla mówcy jest ważniejsza: to, że świeciło słońce, czy to, że mówca pocałował się z kimś? Oczywistym jest, że w tej sytuacji pocałunek odgrywa kluczową rolę w zdaniu a to, że słońce świeciło było tylko tłem. Pomimo, że czynność którą wykonywało słońce, czyli „świeciło” jest w zdaniu przedstawiona jako pierwsza, to właśnie ona jest czynnością dającą tło do danej sytuacji. Zdanie to mogłoby być zapisane również: ‘When we kissed for the first time, the sun was shining bright.’ które oznacza: ‘Kiedy pocałowaliśmy się po raz pierwszy, słońce mocno świeciło.’ – tutaj pocałunek dalej jest czynnością bardziej ważną a to, że świeciło słońce jest dalej tłem. Innym słowy, nadajemy zdaniu kontekst.7. Ta reguła jest jedną z tych, dzięki którym można się porządnie sparzyć, a mianowicie odnosi się do wyrażania CZYNNOŚCI, które weszły komuś w nawyk w przeszłości. Czemu jest to takie trudne? Ponieważ dużo osób pamięta o tej regule, lecz zapomina, że tak jak w przypadku wyrażania irytacji, w takiej sytuacji również należy do zdania wtrącić okolicznik czasu ‘always’. Dla początkującego użytkownika języka angielskiego jest to dość sprzeczne z tym co słyszy na kursach lub w szkole, ponieważ tam zawsze mówi się, że czynności które się powtarzają są wyrażane w czasie prostym Present lub Past Simple; w dodatku określnik ‘always’ wskazuje, że czas, którego należy użyć w zdaniu też jest prosty. Dlatego ta reguła jest okropna, ponieważ każe takiemu użytkownikowi wdrażać sprzeczne koncepcje odnośnie czasu i wtedy ‘wszystko się miesza’. Zdanie skonstruowane na takiej zasadzie ma wtedy konstrukcję:- osoba + czasownik ‘to be’ + always + czasownik główny z ‘-ing’ + reszta zdania tak jak w: ‘We were always laughing at our weird neighbour who turned out to be disabled.’ (Zawsze śmialiśmy się z naszego dziwnego sąsiada, który okazał się być niepełnosprawny.)
Należy pamiętać, że te ‘habitualne’ czynności wyraża się również za pomocą czasownika ‘used to’ i ‘would’, ale to już inna para kaloszy.Należy zapamiętać również, że tak jak w przypadku Present Continuous, czasu Past Continuous nie powinno używać się z czasownikami wyrażającymi stan (stative verbs) takie jak: to see (widzieć), to hear (słyszeć), to agree (zgadzać się), to believe (wierzyć), to like (lubić), itp.When i whilePrzyimki ‘when’ i ‘while’ oznaczają podobnie ‘podczas gdy’ lub ‘w momencie mówienia’, lecz należy pamiętać, że:1. WHEN używa się, kiedy osoba mówiąca chce wyrazić czynność krótką, która przerwała czynność długą; czynność krótka wyrażona jest w czasie Past Simple, długa zaś wyrażona jest w czasie Past Continuous jak w zdaniu:- I was cooking the dinner when Monika called. (Gotowałam kolacje kiedy zadzwoniła Monika).
WHEN oznacza w takim przypadku ‘kiedy’, ‘podczas gdy’ lub ‘w momencie mówienia’.2. WHILE należy używać, kiedy osoba mówiąca chce wyrazić długość czynności lub wtedy, gdy dwie czynności ‘długie’ dzieją się równocześnie tak jak w przypadku:- Ala was watching TV while Ela was doing laundry. (Ala oglądała telewizję, podczas gdy Ela robiła pranie.) – obie czynności są ‘długie’ i nie przerywają się nawzajem.
WHILE należy tłumaczyć tutaj jako ‘kiedy’, ‘podczas gdy’ lub ‘w trakcie, gdy’. Należy pamiętać, że zamiast przyimka WHILE można użyć przysłówka AS tak jak w zdaniu:
– As I was going home, I hit a reindeer. (Gdy wracałem do domu, potrąciłem renifera.), które można zapisać również jako:
– While I was going home, I hit a reindeer. (Kiedy wracałem do domu, potrąciłem renifera.) – jak widać zdania nie różnią się zbytnio pod względem tłumaczenia.Czasem jednak istnieją odstępstwa od reguły i przyimek WHEN może być użyty przed nieskończoną lub skończoną czynnością w przeszłości:- He died in 1939 when he was trying to repel the invasion of Poland by Nazi Germany. (Umarł w 1939 roku gdy próbował odeprzeć najazd nazistowskich Niemiec na Polskę.) -> należy jednak pamiętać, że w takiej konstrukcji po imiesłowie czasownika (formy z ‘-ing’) występuje określenie ‘to’, które jest kluczowe dla poprawnej gramatyki całego zdania, ponieważ po nim nadchodzi czasownik w formie prostej, odpowiedniej do przyimka WHEN. W takim wypadku ‘niby’ mamy zastosowanie czasu przeszłego ciągłego, lecz w zdaniu dalej musi występować taki czasownik, który nie ‘kłóciłby się’ z ogólną koncepcją zastosowania tego przyimka. Należy również brać pod uwagę, że czasownik ‘try’ występuje w kolokacji z ‘to’, więc ‘próbować coś zrobić’ oznacza ‘to try to’.Okoliczniki czasu wskazujące na użycie Past ContinuousTak jak bywa to z każdym czasem, w zdaniach występują pewne zwroty i określenia, które nakierowują na użycie danego czasu i na ogół łączą się tylko z tym danym czasem. W przypadku czasu przeszłego ciągłego Past Continuous są to:- wcześniej wspomniane WHEN = kiedy, jak w przytoczonym już przykładzie ‘He died in 1939 when he was trying to repel the invasion of Poland by Nazi Germany.’;
– wcześniej wspomniane WHILE = podczas gdy, jak w przytoczonym już przykładzie ‘While I was going home, I hit a reindeer.’;
– wcześniej wspomniane AS = podczas gdy, jak w zdaniu ‘As he was visiting his grandma, the burglar robbed his house.’ (Gdy był z wizytą u babci, włamywacz okradł jego dom.);
– STILL = wciąż, tak jak w ‘He was still sleeping when I left home.’ (On jeszcze spał, kiedy wyszłam z domu.); okolicznik ten zmienia szyk zdanie, nieznacznie tak jak w przypadku wspomnianego ‘always’; konstrukcja takiego zdania miewa się następująco: osoba + czasownik ‘to be’ + STILL + czasownik główny z ‘-ing’ + reszta zdania;
– ALL THE TIME = przez cały czas, którego przykładem jest: ‘I was feeling embarrassed all the time.’ (Cały czas czułam się zawstydzona.);
– ALL DAY lub ALL NIGHT lub ALL EVENING – gdzie kluczowym słowem nie jest wcale określenie konkretnego miejsca w czasie (tak jak ma to zastosowanie w czasie prostym Past Simple), lecz główną rolę odgrywa tu słówko ‘all’, którego nie tłumaczy się tu już jako ‘wszystko’ lub nie odnosi się do konkretnego całego zbioru, lecz to ciągłości danego momentu, czyli tłumaczy się ALL DAY lub ALL NIGHT lub ALL EVENING odpowiednio jako ‘przez cały dzień’, ‘przez całą noc’ i ‘przez cały wieczór’ i ma to przykład w zdaniu: ‘I was trying to solve this mathematical puzzle all evening.’ (Próbowałam rozwiązać tę zagadkę matematyczną przez cały wieczór.) -> w zdaniu tym chodzi o ciągłość akcji, czyli cały wieczór spędziłam nad wykonaniem zadania matematycznego, ale czy je rozwiązałam, czy nie to już jest niewiadome i zależne od kontekstu.
Zastosowanie ALL DAY lub ALL NIGHT lub ALL EVENING itp. może niekiedy okazać się mylące, ponieważ stosuje się te wyrażenia w innym czasie, na przykład w czasie Present Perfect Continuous i przytoczone zdanie mogłoby również wyglądać: ‘I have been trying to solve this mathematical puzzle all evening.’, które również się tłumaczy jako ‘Próbowałam rozwiązać tę zagadkę matematyczną przez cały wieczór.’, lecz należy pamiętać, że czas ten w porównaniu do czasu przeszłego ciągłego Past Continuous stosuje się gdy:- czynność występująca w zdaniu rozpoczęła się w przeszłości, trwała w przeszłości nieprzerwalnie i trwa w chwili mówienia (czyli ‘ja’ rozwiązywałam to zadanie matematyczne cały dotychczasowy czas wieczoru, dalej jest wieczór, a ja dalej mam problem, bo nie wiem jak je rozwiązać i dalej próbuję je rozwiązać);
– czynność dana miała swój początek w przeszłości, lecz dopiero co skończyła się i jej skutki są obecnie widoczne (czyli ‘ja’ rozwiązywałam to zadanie matematyczne cały wieczór, ale zdołałam je rozwiązać i skutkiem tego nie rozwiązuję go teraz).
Jeszcze raz przypominam, że należy posługiwać się odpowiednim kontekstem i obserwować kontekst, ponieważ nie zawsze użycie czasu Past Continuous byłoby poprawne w przypadku zdania z określnikiem czasu ‘all’.- AT + godzina = o (tej godzinie), czyli ‘At four o’clock I was sleeping in my bed.’ (O godzinie czwartej spałem w swoim łóżku.) -> w tym przypadku należy pamiętać, że taka konstrukcja odnosi się jedynie do czynności, które same z siebie są czynnościami ciągłymi; nie można spać przez minutę, ponieważ śpi się przez dłuższy czas (jest to czynność długa), podobnie jak z czynnościami ‘to play’ (grać) -> ‘playing’, ‘to swim’ (pływać) -> ‘swimming’, ‘to watch’ (oglądać) -> ‘watching’. Wszystkie te czynności zawsze wykonuje się długo; czynnościami krótkimi zaś są czynności, które tłumaczone są jako dokonane, jak na przykład ‘to hit’ (uderzyć), ‘to drink’ (wypić) lub ‘to call’ (zadzwonić). Należy jednak wiedzieć, że niektóre czynności, które zazwyczaj są dokonane, mogą być też niedokonane. Wówczas należy zaobserwować kontekst, w jakim zdania są wypowiadane, by zastosować odpowiednią formę czasownika.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!