Present ContinuousCzas teraźniejszy ciągły, czyli Present Continuous przez ekspertów tak naprawdę nazywany jest określnikiem czasu. Zważywszy, że czasy mamy trzy, czyli przeszły, teraźniejszy i przyszły, to czas teraźniejszy ciągły jest jedynie wyznacznikiem tego, że czynność który wyrażona czasownikiem jest w swojej ciągłej formie, czyli w takiej, która nie zaistniała przez krótki czas i nie trwa paru sekund, lecz jest przez pewien czas kontynuowana.
Czasu gramatycznego Present Continuous używa się to określania czynności dziejących się teraz, czyli odnoszących się do teraźniejszości, na przykład jak w zdaniu:- I am making breakfast. (Przygotowuję śniadanie.), lecz także do wyrażania akcji ciągłej dotyczącej przyszłości jak w:
– I am having a biology test next Monday. (W przyszły poniedziałek piszę test z biologii.)
Jak można zauważyć zdanie „I am having a biology test next Monday.” jest skonstruowane na zasadach tworzenia zdania twierdzącego – tutaj zdanie informuje, że ‘ja’ mam w poniedziałek egzamin do zdania. To samo zdanie można jednak zmienić w taki sposób, że będzie ono spełniało warunki zdania przeczącego i zdania pytającego. Zmiana na zdanie przeczące: I am NOT having a biology test next Monday. – czyli ‘W przyszły poniedziałek NIE piszę testu z biologii’. Zmiana na zdanie pytające, z wykorzystaniem inwersji: AM I having a biology test next Monday? – czyli ‘Czy w przyszły poniedziałek piszę test z biologii?’Budowa zdania w czasie gramatycznym Present ContinuousBudowa zdania w czasie gramatycznym Present Continuous nie jest wielce skomplikowana i podstawowa jej formuła składa się z osoby, odmienionego względem osoby występującej w zdaniu czasownika posiłkowego (operatora) ‘to be’, imiesłowu czasu teraźniejszego wyrażającego czynność ciągłą, który zawsze występuje z zakończeniem ‘-ing’. Podstawowy szyk zdania można przedstawić za pomogą uproszczonego schematu:
Podmiot + ‘to be’ + czasownik z ‘-ing’:1. I am talking to Anna. (Rozmawiam z Anną.). 2. You are watching tv. (Ty oglądasz telewizję.). 3. He is doing his homework. (On odrabia lekcje.).Odpowiednikami w języku polskim imiesłowu czasu teraźniejszego wyrażającego czynność ciągłą są czasowniki niedokonane, czyli takie które odpowiadają na pytanie ‘co robić?’. Jak ‘co robić?’ to jeść, sprzątać, spać, czytać. Różnią się one od czasowników dokonanych, które odpowiadają na pytanie ‘co ZROBIĆ?’, czyli zjeść, posprzątać, wyspać, przeczytać.
Jeśli chodzi zaś o operator ‘to be’ (być) ze zdań w powyższych przykładach można zauważyć, że odmienia się on względem podmiotu w zdaniu. Przypomnijmy sobie odmianę czasownika ‘to be’ z którym Sylwuś, syn Adama Miauczyńskiego z kultowej już sceny z „Dnia Świra” ma problem:
I am = ja jestem – ze skróconą formą I’M (w przeczeniu: I’M NOT); You are = ty jesteś – ze skróconą formą YOU’RE lub YOU AREN’T/YOU’RE NOT, jeśli wyrażamy przeczenie
He is = on jest – ze skróconą formą HE’S lub HE ISN’T/HE’S NOT, jeśli wyrażamy przeczenie
She is = ona jest – ze skróconą formą SHE’S lub SHE ISN’T/SHE’S NOT, jeśli wyrażamy przeczenie
It is = to jest – ze skróconą formą IT’S lub IT ISN’T/IT’S NOT, jeśli wyrażamy przeczenie
We are = my jesteśmy – ze skróconą formą WE’RE lub WE AREN’T/WE’RE NOT, jeśli wyrażamy przeczenie
You are = wy jesteście – ze skróconą formą YOU’RE lub YOU AREN’T/YOU’RE NOT, jeśli wyrażamy przeczenie
They are = oni są – ze skróconą formą THEY’RE lub THEY AREN’T/THEY’RE NOT, jeśli wyrażamy przeczenieCzasownik posiłkowy ‘to be’ w czasie Present Continuous stricte nie ma szczególnego znaczenia własnego, a spełnia jedynie pewne zadania gramatyczne, takie jak: współtworzenie negacji, wzmocnienie znaczenia czasownika głównego (w tym wypadku imiesłowu czasu teraźniejszego).Jeśli chodzi o formę przeczącą zdania w czasie ciągłym Present Continuous to podobnie jak w zdaniach w formie oznajmującej wyrażają one wydarzenia mające miejsce w czasie teraźniejszym, lecz wyrażają one negację. Struktura zdania w formie przeczącej niewiele się różni od podstawowej struktury zdania w formie oznajmującej. Taki szyk zdania powinien w takiej kolejności zawierać odpowiednie komponenty, czyli zdanie powinno składać się z osoby, odmienionego względem osoby występującej w zdaniu czasownika posiłkowego (operatora) ‘to be’, słówka ‘not’ i imiesłowu czasu teraźniejszego wyrażającego czynność ciągłą, który zawsze występuje z zakończeniem ‘-ing’, czego formą skróconą jest schemat:- podmiot + czasownik posiłkowy ‘to be’ + NOT + czasownik główny z ‘ing’:1. I am not eating sweets right now.
2. You are not eating sweets right now.
3. She is not eating sweets right now.
4. He is not eating sweets right now.
5. It is not eating sweets right now.
6. We are not eating sweets right now.
7. You are not eating sweets right now.
8. They are not eating sweets right now.Czasem jeszcze można natknąć się na nieformalne przeczenie ‘ain’t’ /eɪnt/ używane głównie w języku angielskim amerykańskim, które pasuje do każdej osoby, czyli może zastąpić ‘am not’, ‘is not’, ‘are not’ jak w przykładach:- I ain’t doing that. (Nie zrobię tego.)
– She ain’t doing that. (Ona tego nie zrobi.)
– We ain’t doing that. (My tego nie zrobimy.)
‘Ain’t’ również wykorzystuje się także w czasie przeszłym zamiast ‘has not’ i ‘have not’.Jeśli umiemy już oznajmiać i zaprzeczać w czasie ciągłym Present Continuous, należy nauczyć się również zadawać pytania. Najprostszym szykiem zdania pytającego w tym wypadku jest takie, w którego skład wchodzą odmieniony względem osoby występującej w zdaniu czasownik posiłkowy (operator) ‘to be’, podmiot, czasownik główny -> imiesłów czasu teraźniejszego wyrażającego czynność ciągłą, który zawsze występuje z zakończeniem ‘-ing’, czyli:- czasownik ‘to be’ + podmiot + czasownik główny z ‘-ing’ jak w:1. Are you feeling well? (Czy dobrze się czujesz?). 2. Am I a creation of your imagination or am I real? (Czy jestem wytworem Twojej wyobraźni czy jestem prawdziwa?)
Na takie pytania można odpowiedzieć tak lub nie, dlatego nazywa się pytania tego typu pytaniami rozstrzygającymi (Yes/No-questions). Warto zauważyć, że pytania takie tworzy się przez inwersję zdania oznajmującego, poprzez przestawienie ze sobą pozycji czasownika posiłkowego ‘to be’ oraz podmiotu; czasownik główny w zdaniu pytającym tego typu nie ulega zmianie względem pozycji w zdaniu.
Pytania w czasie teraźniejszym ciągłym Present Continuous mogą też przyjąć formę pytań szczegółowych (Wh-questions). W tym wypadku na początku zdania występują określniki (determiners) jak: what, where, when, how lub why. Zdania pytające poniżej to przykłady takich pytań:. Where are you going son? (Gdzie idziesz synek?). What is your cat eating? (Co je Twój kot?)
Określniki te mogą przybrać skróconą formę, ale tylko wtedy gdy pytania skierowane są do osób wyrażonych w liczbie pojedynczej, czyli dla tych, dla których czasownik posiłkowy ‘to be’ odmienia się jako ‘is’. Wtedy określniki wyglądają następująco:- Who’s zamiast ‘who is’. – What’s zamiast ‘what is’.- Why’s zamiast ‘why is’.- How’s zamiast ‘how is’.- Where’s zamiast ‘where is’. – When is zamiast ‘when is’. Szyk zdania pytającego szczegółowego konstruuje się poprzez dodanie do konstrukcji zdania pytającego rozstrzygającego właśnie wcześniej wspomnianego określnika. Dzieje się to tak, że w zdaniu takim są: określnik, odmieniony względem osoby występującej w zdaniu czasownik posiłkowy (operator) ‘to be’, podmiot, czasownik główny -> imiesłów czasu teraźniejszego wyrażającego czynność ciągłą, który zawsze występuje z zakończeniem ‘-ing’, czego uproszczony schematem jest: określnik + czasownik ‘to be’ + podmiot + czasownik główny z ‘-ing’, czego przykładem są:Why are you being such a scrooge? (Czemu jesteś taką sknerą?). What are you doing next Tuesday? (Co robisz w następny wtorek?). W skład zdań pytających rozstrzygających może wchodzić ‘przedmiot zdania’ (object) tak jak w przypadku:- Why are we doing it to them? (Czemu my im to robimy?) lub też mogą te pytania dotyczyć czysto podmiotu zdania (subject) jak w przypadku:
– Who is standing in my garden? (Kto stoi w moim ogrodzie?).
– W przypadku pytań o podmiot (subject) zawsze używa się czasownika posiłkowego ‘to be’ w formie odmienionej jak dla trzeciej osoby w liczbie pojedynczej. Dzieje się tak, ponieważ jako osoba niepewna, zadająca pytanie, nie wiemy tak naprawdę czy podmiotów stojących w ‘moim ogrodzie’ jest więcej, czy jest to też indywidualny przypadek. Jeśli posiadalibyśmy taką wiedzę, nie zadawalibyśmy pytania o to, ‘kto stoi w moim ogrodzie’ w ogóle.Co to jest ta forma z ‘-ing’Formę czasownika z ‘-ing’ określa się jako formę ciągłą czasownika. Zanim czasownik główny zdania w czasie teraźniejszym ciągłym Present Continuous ulegnie przemianie z czasownika w formie bezokolicznika, należy pamiętać, że do takich przekształceń gramatyka opisowa również stworzyła pewne ramy, do których należy się stosować. Imiesłów czasu teraźniejszego, bo tak również się taki czasownik z końcówką ‘-ing’ nazywa, należy konstruować tak:- do czasownika dodać końcówkę ‘-ing’ bez większych zniekształceń, czyli do czasownika ‘to do’ (robić) dosłownie ‘przyczepia’ się lub jak kto woli dopisuje końcówkę ‘-ing’ i w ten sposób powstanie imiesłów czasu teraźniejszego ‘doing’ -> I am doing laundry. (Robię pranie.).
Są jednak pewne odstępstwa od reguły:
– w przypadku czasownika zakończonego na spółgłoskę (consonant) i literę ‘e’, litrę te należy usunąć z czasownika, tak jak w przypadku czasownika ‘to believe’ (wierzyć) -> ‘believing’; warto zwrócić uwagę, że łątwo rozpoznać takie czasowniki po tym, że litera ‘e’ na końcu słowa jest niema (powiedz na głos słowo believe lub przypatrz się na fonetyczny zapis słowa /bɪˈliːv/), pamiętaj, że jeśli dany czasownik kończy się na spółgłoskę, lecz możesz literę ‘e’ usłyszeć, gdy wymawiasz dane słowo lub gdy po spółgłosce występując dwie litery ‘e’ z czasownika nie usuwa się niczego, tak jak w przypadku ‘to see’ (widzieć-> ‘seeing’ lub ‘to be’ -> ‘being’;
– w przypadku czasowników modalnych zakończonych na spółgłoskę, samogłoskę i spółgłoskę (w takiej kolejności) przy dodawaniu końcówki ‘-ing’ należy podwoić spółgłoskę, która występuje jako ostatnia, tak jak w przykładach ‘to swim’ (pływać) -> ‘swimming’ czy ‘to stop’ (zatrzymać się) -> ’stopping’; taki czasownik w języku angielskim określa się jako czasownik z końcówką CVC – czyli zakończony na consonant, vowel, consonant, gdzie consonant to ‘spółgłoska’ a vowel to ‘samogłoska’;
Należy pamiętać, że w takim przypadku jeśli słowo jest jednosylabowe i kończy się na spółgłoskę, samogłoskę i spółgłoskę jak na przykład ‘to plan’ (planować) -> planning, sprawa zawsze miewa się tak samo. Różnie jednak może być, kiedy czasownik ma więcej niż jedną sylabę. Jeśli sylaba jest akcentowana (stressed), trzeba podwoić ostatnią spółgłoskę, czyli tak, jak dzieje się to w przypadku ‘to refer’ (odnosić się) -> ‘referring’. Jeśli zaś ostatnia sylaba nie jest akcentowana, czyli ‘not stressed’ to ostatniej spółgłoski się nie podwaja, tylko dodaje samo ‘-ing’ tak jak miewa się to w czasowniku ‘to open’ (otworzyć) -> ‘opening’.
– w przypadku gdy czasownik kończy się na spółgłoskę, samogłoskę i spółgłoskę, gdzie ostatnią spółgłoską jest litera ‘w’, ‘x’ lub ‘y’, NIE podwaja się ostatniej spółgłoski, tak jak w przykładach ‘to play’ (grać) -> ‘playing’, 'to fix’ (naprawiać) -> 'fixing’, lub ‘to show’ (pokazywać) -> ‘showing’;
– w przypadku gdy czasownik kończy się na końcówkę ‘-ie’ należy zmienić tę końcówkę na literę ‘-y’, tak jak w przykładach ‘to die’ (umierać) -> ‘dying’ lub ‘to tie’ (wiązać) -> ‘tying’;
– w przypadku czasowników zakończonych na literę ‘-c’ do czasownika tego za tą literą należy dodać literę ‘-k’ tak jak następuje to w ‘to panic’ (panikować) – ‘panicking’ lub ‘to mimic’ (naśladować) -> ‘mimicking’.Użycie czasu Present ContinuousCzasu teraźniejszego Present Continuous, zwanego również ‘czasem progresywnym teraźniejszym’ używa się w momencie określenia sytuacji, która ma miejsce w czasie mówienia. Jak można logicznie zauważyć, jeśli wyrażamy coś co trwa w czasie mówienia to wiemy, że ta czynność nie jest czynnością stałą; osoba wykonująca tę czynność kiedy zakończy ją wykonywać. Czasu tego też używa się by wyrazić trwanie jakiegoś stanu; czas ten nadaje tonu całemu zdaniu i energetyzuje bierność czynności lub stanu i dzięki temu pomaga zrozumieć, kiedy i jak dzieje się akcja. Tego czasu używamy jednak w wielu innych okolicznościach, które zostaną przedstawione poniżej.
Przykłady zdań w
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!
Wystąpił błąd, spróbuj ponownie :(
Udało się! :) Na Twojej skrzynce mailowej znajduje się kod do aktywacji konta
";
sytuacjach, w których należy użyć czasu Present Continuous:- do czynności, które dzieją się w czasie wypowiadania zdania: ‘Hurry up, the train is getting away from us.’ (Pośpiesz się, pociąg nam ucieka.);
– do sytuacji o charakterze tymczasowym: ‘I am living in Canada now.’ (Mieszkam teraz w Kanadzie.);
– do sytuacji, które nie są statyczne, czyli ulegają zmianom: ‘Sam is eating a lot of chocolate frequently. He is getting fatter and fatter.’ (Sam zjada dużo czekolady. Staje się coraz grubszy.); innymi słowy, czasu tego używa się do czynności, które nie są regularnie powtarzane, tak jak dzieje się to w przypadku użycia czasu teraźniejszego prostego Present Simple;
– do sytuacji, które zaczęły dziać się stosunkowo niedawno, jeśli chodzi o aspekt teraźniejszości, lecz coraz częściej się wydarzają (przy czym nie są to sytuacje systematyczne, takie które powtarzają się stale o tej samej porze, tego samego dnia; nie są one zaplanowane, lecz wynikają ze spontaniczności i przychylności losu): ‘She is seeing Monika a lot these days.’ (Ostatnimi czasy ona często widuje Monikę.);
– do informowania o przyszłych planach: ‘I am having lunch with my in-laws this Friday and I am afraid it is going to be a total disaster.’ (W piątek mam obiad z teściami i obawiam się, że będzie to całkowita katastrofa.);
– do wyrażania irytacji, krytykowania wręcz innej osoby (w takim wypadku należy pamiętać, że w takim zdaniu występuje przysłówek ALWAYS): ‘He is always eating sweets when I am not looking.’ (Ona zawsze je słodycze, kiedy ja nie patrzę.) -> takie zdanie może być wypowiedziane przez poirytowaną mamę dziecka, które ma tendencję do tycia; nie ma nic złego w sporadycznym jedzeniu słodyczy przez dzieci, lecz kiedy jedzą je one skrycie w zbyt dużych ilościach, a potem udają, że tak nie robią, jest to irytujące; dlatego w zdaniu tym to ‘always’ wskazuje na irytację osoby mówiącej, ponieważ zawsze dana czynność, w tym przypadku podjadania słodyczy, dzieje się, gdy mówca jej nie widzi; uproszczony szyk zdania z przysłówkiem ALWAYS wygląda następująco: podmiot + czasownik posiłkowy ‘to be’ + ALWAYS + czasownik główny z ‘-ing’ + reszta zdania wraz z ‘przedmiotem’ (object);
– czasem do mówienia o wyglądzie lub stanie danej osoby (w tym przypadku można na przemian używać czasu teraźniejszego prostego Present Simple): ‘How are you feeling?’ (Jak się czujesz?) -> Zdanie ‘How do you feel?’ można użyć zamiennie zamiast ‘How are you feeling?’, jednak należy pamiętać o tym, że dzieje się tak gdy nie ma podanego kontekstu. W obu wypadku zdania będą tłumaczone jako ‘Jak się czujesz?’. Inaczej dzieje się, czy POWÓD dla którego zdania zostały wypowiedziane jest inny. ‘How do you feel?’ może wszakże być pytaniem o opinię na jakiś temat (na przykład na temat obrazu, filmu, danej sytuacji), np. 'How do you feel about this movie?’. ‘How do you feel?’ to także generalne pytanie o zdrowie osoby pytanej. ‘How are you feeling?’ jednakże sugeruje, że osoba pytana ostatnio, czyli w przeszłości mogła mieć problemy zdrowotne, niezależnie od schorzenia, czuła się źle i wtedy ‘How are you feeling?’ wyraża zainteresowanie pytającego o obecny stan zdrowia osoby, która niedawno na coś chorowała; taką osobą jest zatroskana mama, przyjaciółka lub lekarz. ‘How are you feeling?’ odnosi się również bardziej do stanu fizycznego, czyli na przykład, gdy osoba pytana złamie nogę, skręci kostkę, dozna stłuczenia takie pytanie jest prawidłowe. 'How are you feeling?’ i ‘How do you feel?’ mogą też odnosić się do zdrowia w znaczeniu zdrowia psychicznego lub samopoczucia;
– wyrażanie zmian i trendów również powinno odbywać się za pomocą czasu Present Continuous: ‘Cushions with a printed face of Justin Bieber are being extremely popular nowadays.’ (Poduszki z nadrukowaną twarzą Justina Biebera cieszą się obecnie ogromną popularnością.) -> poduszki takie są ‘teraz’ w modzie, ponieważ Justin Bieber to znany celebryta i piosenkarz, który króluje wśród list przebojów; ale wiemy, że ten trend kiedyś minie i twarz Justina Biebera zastąpi zastąpi na przykład Abel Makkonen Tesfaye, wokalista zespołu The Weekend; jednak trendy nie muszą być tylko obecne w pop-kulturze, ponieważ czasu Present Continuous używa się również do wyrażenia trendów w pisaniu akademickim, na przykład jak w: The demand for electricity is increasing, as it is used to heat homes, charge electronic devices or for the proper functioning of the burglar alarm system. (Wzrasta zapotrzebowanie na prąd, gdyż jest on wykorzystywany do ogrzania domów, ładowania urządzeń elektronicznych lub do prawidłowego działania systemu antywłamaniowego.);
– Present Continuous to też język reklam telewizyjnych, w których prezenter/lektor opowiada to, co się zmienia w reklamie jak na przykład: They are now entering to the supermarket. They are starting to smell the sense of delicious food… (Wchodzą teraz do supermarketu. Zaczynają wyczuwać smak pysznego jedzenia…);
– ostatnim przykładem, kiedy używa się czasu ciągłego Present Continuous jest ‘katowane’ przez uczniów szkół podstawowych i ponadpodstawowych opisywanie zdjęć; czyli kiedy widzimy zdjęcie małych piesków przewracających się jedno o drugie mówimy ‘In the picture I can see puppies. Some puppies are sitting or lying and the others are falling over.’ (Na zdjęciu widzę szczeniaki. Niektóre siedzą lub leżą, a inne się przewracają.); w takim przypadku użycie czasu Present Simple jest nieprawidłowe, opisanie zatem zdjęcia ze szczeniaczkami lub jakiegokolwiek innego nie może brzmieć i wyglądać następująco: ‘In the picture I can see puppies. Puppies sit, lie down and others fall over.’ -> nie, nie, nie i jeszcze raz nie.
– Czas Present Continuous używany jest również do opowiadania anegdot i do ukazania tła fabuły w książce czy komiksie jak w: When the plays starts Hamlet is walking along the castle and he stops when he hears a strange noise. (Kiedy zaczyna się sztuka, Hamlet chodzi po zamku i zatrzymuje się, gdy słyszy dziwny hałas.). -> w zaprezentowanym zdaniu przeplatają się czasy teraźniejsze Present Simple i Present Continuous.Nie używa się czasu Present Continuous w zdaniach wraz z czasownikami stanu. Ponieważ wykazują one stan rzeczy a nie cechy określonej akcji nie można użyć ich jako czynności ciągłej. Czasowniki takie wyrażają emocje, posiadanie, opinię i łączą się z czasem teraźniejszym prostym Present Simple. Dlatego z czasem Present Continuous idą w parze czasowniki dynamiczne, czyli takie które wyrażają czynności (to learn, to run, to write, to drive), procesy (to become, to change, to mature, to grow), zmiany (to arrive, to lose, to leave, to die). W poprawnej mowie nie powiemy jednak (I’m hating; I’m loving), bo są to czasowniki określające emocje.Należy jednak pamiętać że niektóre czasowniki mogą spełniać funkcje czasowników statycznych lub dynamicznych w zależności od kontekstu:1. ‘to have’:- I have one older brother. (Mam jednego starszego brata) – tutaj ‘have’ odnosi się do posiadania jednego starszego brata, lecz w
– I am having smalk talk with my neighbour. (Rozmawiam z moim sąsiadem.) –‘have’ informuje o wykonywaniu czynności jaką jest ‘rozmowa z sąsiadem’;2. ‘to be’:- I am a lawyer. (Jestem prawnikiem.) – ktoś jest prawnikiem i raczej już nie przebranżowi się na lekarza czy piekarza, on/ona jest prawnikiem i jest to stan ‘stały’, stały zawód tej osoby, lecz w:
– He is being such a drama queen. (On jest takim strasznym ‘panikarzem’.) – jest to tymczasowy stan, ponieważ on dramatyzuje teraz, ale jutro może być w innym humorze.
Na przykładzie czasownika ‘to have’ i ‘to be’ analogicznie sprawa ma się z czasownikami ‘to think’, ‘to mind’, ‘to smell’, ‘to see’, ‘to taste’, ‘to weigh’, ‘to hear’, ‘to feel’, ‘to admire’.
Dodatkowo, wybrane czasowniki statyczne gdy wyrażają chwilowe przemyślenie i uczucie (względem obrazu, filmu, dnia w pracy, wycieczki) mogą również być użyte w czasie Present Continuous, jak na przykład w:3. ‘to enjoy’:- I am enjoying the oil painting next to the artwork of Wyspiański. (Z przyjemnością oglądam obraz olejny obok dzieła Wyspiańskiego.) -> ‘ja’ chwilowo jestem zachwycona obrazem I z przyjemnością się w niego wpatruję, ale już:
– I enjoy running. (Lubię biegać.) -> wskazuje, że ‘ja’ biegam regularnie, bo lubię, sprawia mi to przyjemność.4. ‘to hope’:- I am hoping that my mum will help me. (Liczę na to, że moja mama mi pomoże.) – tak jak poprzednio, teraz ‘ja’ liczę na to, że mama mi pomoże, bo teraz mam problem i teraz mam nadzieję, że dostanę tę pomoc od mamy, ale:
– I hope she will get better. (Mam nadzieję, że ona wyzdrowieje.) – odnosi się do nadziei i, co ważniejsze, 'hope’ odnosi się do czasu przyszłego.Czasowników statycznych w Present Continuous używa się do wyrażenia niezwykłości danego zjawiska, czegoś co jest dla mówcy niespodziewane, lecz dalej tymczasowe, jak podwyżka ceny chleba: ‘I went into the bakery to buy two loaves of bread and I was in shock when I saw the receipt. I have spent 20 PLN. The bread is costing me a fortune these days!’ (Weszłam do piekarni, żeby kupić dwa bochenki chleba i byłam w szoku, kiedy zobaczyłam paragon. Wydałam 20 zł. Chleb kosztuje mnie ostatnio fortunę!) -> użycie czasu Present Continuous jest w tym przypadku jak najbardziej trafne, ponieważ ‘ja’ pamiętam czasy, gdy chleb kosztował niecałe 3 złote, dawno nie jadałam chleba i poszłam sobie kupić dwa bochenki, bo miałam apetyt; nie zwykłam wydawać dwudziestu złotych na dwa bochenki chleba i jestem w szoku.Analogicznie, zdania przeczące i pytające w czasie Present Continuous używa się w tych samych sytuacjach.Po nauczeniu się już tego, że czasowniki stanu nie imają się czasu Present Continuous, a czasu Present Simple, łatwo rozpoznać gdzie i jak ich używać. Jednakże w tekstach muzycznych, reklamach i nawet codziennych rozmowach, głównie między pomiędzy Amerykanami można usłyszeć „nieprawidłowe” użycie czasu Present Continuous właśnie w połączeniu z czasownikami stanu. Najsłynniejszym takim przykładem jest zasłyszane ‘I’m Lovin’ It’ w reklamach sławnej sieci restauracji McDonald’s. Czasownik ‘to love’ jest przecież czasownikiem statycznym. Dzieje się tak dlatego, ponieważ ‘to love’ w czasie Present Continuous ma za zadanie wyolbrzymić uczucie którymi ktoś darzy kanapki z tej sieci restauracji. Innymi słowy, w nieoficjalnych rozmowach można natknąć się na takie gramatyczne pomieszanie z poplątaniem czasu Present Continuous z czasownikami stanu, które wchodzą w skład zdań w czasie Present Simple. Przez większość lingwistów takie pomieszanie nie jest uznawane za poprawne, czyli poprawność tego zależy od ram gramatyki dla czasu ciągłego Present Continuous i subiektywnego zdania grona akademickiego.Z jakimi przysłówkami używa się czasu Present ContinuousCzasem użycie określonych słów potrafi przybliżyć czytelnikowi, że został zastosowany określony czas. Tak jak w przypadku czasu Present Simple, są to czasowniki stanu (stative verbs) takie jak hate (nienawidzić), love (kochać), depend (zależeć), want (chcieć), understand (rozumieć), prefer (preferować) oraz słowa określające częstotliwość, np. always (zawsze), often (często), seldom (rzadko), tak w przypadku czasu Present Continuous są to:- now (teraz): Now we are watching reality show. (Oglądamy teraz reality-show.);
– at the moment (w tym momencie): She is drinking tea in the garden at the moment. (W tym momencie ona pije herbatę w ogrodzie.);
– today (dzisiaj): Today I am doing my best to pass the test. (Dziś robię wszystko, aby zdać egzamin.);
– this week (tego tygodnia / w tym tygodniu): I am planning to stay home this week. (W tym tygodniu zamierzam zostać w domu.);
– for the time being (aktualnie / tymczasowo / dotychczas / obecnie / na teraz / na razie): I am really tired and I would like to sit in silence but the music is not so irritating for the time being. (Jestem bardzo zmęczona i chciałabym posiedzieć w ciszy, ale muzyka na razie nie jest tak dokuczliwa.)
– Jak łatwo zauważyć są to przysłówki określające czas, co więcej wskazują one na to, że dana czynność dzieje się teraz lub jest w planach.
Z czasem Present Continuous wiążą się również pewnie zwroty, słowa które sygnalizują o użyciu danego czasu, takie jak:
– Listen! -> Listen! There is a baby crying. (Posłuchaj! Tam jest płaczące dziecko.);
– Look! -> Look! The train is leaving platform three! (Spójrz! Pociąg odjeżdża z peronu trzeciego!).
W tym wypadku wyraźnie widać, że są to słowa, które wyrażają rozkaz, masz coś wykonać teraz: masz teraz spojrzeć na peron trzeci i masz teraz nasłuchiwać płaczącego dziecka.Dziękuję Ci, że spędziłeś/spędziłaś ze mną czas na zgłębianiu tajników użycia czasu teraźniejszego ciągłego Present Continuous. W ramach utrwalenia przetłumacz zdania z języka polskiego na język angielski, używając odpowiedniego czasu:1. Spójrz! Ola je hamburgera i się nie podzieliła z nami!
2. Obecnie mieszkam w Nowym Yorku, ale planuję przeprowadzkę.
3. Czemu ona się przeprowadza?
i ucz się szybciej!
Dodaj komentarz jako pierwszy!