Present continuous

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij Player materiału wideo na temat: Present continuous, kliknij aby zobaczyć materiał i ucz się szybciej!

Present ContinuousCzas teraźniejszy ciągły, czyli Present Continuous przez ekspertów tak naprawdę nazywany jest określnikiem czasu. Zważywszy, że czasy mamy trzy, czyli przeszły, teraźniejszy i przyszły, to czas teraźniejszy ciągły jest jedynie wyznacznikiem tego, że czynność który wyrażona czasownikiem jest w swojej ciągłej formie, czyli w takiej, która nie zaistniała przez krótki czas i nie trwa paru sekund, lecz jest przez pewien czas kontynuowana.
Czasu gramatycznego Present Continuous używa się to określania czynności dziejących się teraz, czyli odnoszących się do teraźniejszości, na przykład jak w zdaniu:- I am making breakfast. (Przygotowuję śniadanie.), lecz także do wyrażania akcji ciągłej dotyczącej przyszłości jak w:
– I am having a biology test next Monday. (W przyszły poniedziałek piszę test z biologii.)
Jak można zauważyć zdanie „I am having a biology test next Monday.” jest skonstruowane na zasadach tworzenia zdania twierdzącego – tutaj zdanie informuje, że ‘ja’ mam w poniedziałek egzamin do zdania. To samo zdanie można jednak zmienić w taki sposób, że będzie ono spełniało warunki zdania przeczącego i zdania pytającego. Zmiana na zdanie przeczące: I am NOT having a biology test next Monday. – czyli ‘W przyszły poniedziałek NIE piszę testu z biologii’. Zmiana na zdanie pytające, z wykorzystaniem inwersji: AM I having a biology test next Monday? – czyli ‘Czy w przyszły poniedziałek piszę test z biologii?’Budowa zdania w czasie gramatycznym Present ContinuousBudowa zdania w czasie gramatycznym Present Continuous nie jest wielce skomplikowana i podstawowa jej formuła składa się z osoby, odmienionego względem osoby występującej w zdaniu czasownika posiłkowego (operatora) ‘to be’, imiesłowu czasu teraźniejszego wyrażającego czynność ciągłą, który zawsze występuje z zakończeniem ‘-ing’. Podstawowy szyk zdania można przedstawić za pomogą uproszczonego schematu:
Podmiot + ‘to be’ + czasownik z ‘-ing’:1. I am talking to Anna. (Rozmawiam z Anną.). 2. You are watching tv. (Ty oglądasz telewizję.). 3. He is doing his homework. (On odrabia lekcje.).Odpowiednikami w języku polskim imiesłowu czasu teraźniejszego wyrażającego czynność ciągłą są czasowniki niedokonane, czyli takie które odpowiadają na pytanie ‘co robić?’. Jak ‘co robić?’ to jeść, sprzątać, spać, czytać. Różnią się one od czasowników dokonanych, które odpowiadają na pytanie ‘co ZROBIĆ?’, czyli zjeść, posprzątać, wyspać, przeczytać.
Jeśli chodzi zaś o operator ‘to be’ (być) ze zdań w powyższych przykładach można zauważyć, że odmienia się on względem podmiotu w zdaniu. Przypomnijmy sobie odmianę czasownika ‘to be’ z którym Sylwuś, syn Adama Miauczyńskiego z kultowej już sceny z „Dnia Świra” ma problem:
I am = ja jestem – ze skróconą formą I’M (w przeczeniu: I’M NOT); You are = ty jesteś – ze skróconą formą YOU’RE lub YOU AREN’T/YOU’RE NOT,  jeśli wyrażamy przeczenie
He is = on jest – ze skróconą formą HE’S lub HE ISN’T/HE’S NOT, jeśli wyrażamy przeczenie
She is = ona jest – ze skróconą formą SHE’S lub SHE ISN’T/SHE’S NOT, jeśli wyrażamy przeczenie
It is = to jest – ze skróconą formą IT’S lub IT ISN’T/IT’S NOT, jeśli wyrażamy przeczenie
We are = my jesteśmy – ze skróconą formą WE’RE lub WE AREN’T/WE’RE NOT, jeśli wyrażamy przeczenie
You are = wy jesteście – ze skróconą formą YOU’RE lub YOU AREN’T/YOU’RE NOT, jeśli wyrażamy przeczenie
They are = oni są – ze skróconą formą THEY’RE lub THEY AREN’T/THEY’RE NOT, jeśli wyrażamy przeczenieCzasownik posiłkowy ‘to be’ w czasie Present Continuous stricte nie ma szczególnego znaczenia własnego, a spełnia jedynie pewne zadania gramatyczne, takie jak: współtworzenie negacji, wzmocnienie znaczenia czasownika głównego (w tym wypadku imiesłowu czasu teraźniejszego).Jeśli chodzi o formę przeczącą zdania w czasie ciągłym Present Continuous to podobnie jak w zdaniach w formie oznajmującej wyrażają one wydarzenia mające miejsce w czasie teraźniejszym, lecz wyrażają one negację. Struktura zdania w formie przeczącej niewiele się różni od podstawowej struktury zdania w formie oznajmującej. Taki szyk zdania powinien w takiej kolejności zawierać odpowiednie komponenty, czyli zdanie powinno składać się z osoby, odmienionego względem osoby występującej w zdaniu czasownika posiłkowego (operatora) ‘to be’, słówka ‘not’ i imiesłowu czasu teraźniejszego wyrażającego czynność ciągłą, który zawsze występuje z zakończeniem ‘-ing’, czego formą skróconą jest schemat:- podmiot + czasownik posiłkowy ‘to be’ + NOT + czasownik główny z ‘ing’:1. I am not eating sweets right now.
2. You are not eating sweets right now.
3. She is not eating sweets right now.
4. He is not eating sweets right now.
5. It is not eating sweets right now.
6. We are not eating sweets right now.
7. You are not eating sweets right now.
8. They are not eating sweets right now.Czasem jeszcze można natknąć się na nieformalne przeczenie ‘ain’t’ /eɪnt/ używane głównie w języku angielskim amerykańskim, które pasuje do każdej osoby, czyli może zastąpić ‘am not’, ‘is not’, ‘are not’ jak w przykładach:- I ain’t doing that. (Nie zrobię tego.)
– She ain’t doing that. (Ona tego nie zrobi.)
– We ain’t doing that. (My tego nie zrobimy.)
‘Ain’t’ również wykorzystuje się także w czasie przeszłym zamiast ‘has not’ i ‘have not’.Jeśli umiemy już oznajmiać i zaprzeczać w czasie ciągłym Present Continuous, należy nauczyć się również zadawać pytania. Najprostszym szykiem zdania pytającego w tym wypadku jest takie, w którego skład wchodzą odmieniony względem osoby występującej w zdaniu czasownik posiłkowy (operator) ‘to be’, podmiot, czasownik główny -> imiesłów czasu teraźniejszego wyrażającego czynność ciągłą, który zawsze występuje z zakończeniem ‘-ing’, czyli:- czasownik ‘to be’ + podmiot + czasownik główny z ‘-ing’ jak w:1. Are you feeling well? (Czy dobrze się czujesz?). 2. Am I a creation of your imagination or am I real? (Czy jestem wytworem Twojej wyobraźni czy jestem prawdziwa?)
Na takie pytania można odpowiedzieć tak lub nie, dlatego nazywa się pytania tego typu pytaniami rozstrzygającymi (Yes/No-questions). Warto zauważyć, że pytania takie tworzy się przez inwersję zdania oznajmującego, poprzez przestawienie ze sobą pozycji czasownika posiłkowego ‘to be’ oraz podmiotu; czasownik główny w zdaniu pytającym tego typu nie ulega zmianie względem pozycji w zdaniu.
Pytania w czasie teraźniejszym ciągłym Present Continuous mogą też przyjąć formę pytań szczegółowych (Wh-questions). W tym wypadku na początku zdania występują określniki (determiners) jak: what, where, when, how lub why. Zdania pytające poniżej to przykłady takich pytań:. Where are you going son? (Gdzie idziesz synek?). What is your cat eating? (Co je Twój kot?)
Określniki te mogą przybrać skróconą formę, ale tylko wtedy gdy pytania skierowane są do osób wyrażonych w liczbie pojedynczej, czyli dla tych, dla których czasownik posiłkowy ‘to be’ odmienia się jako ‘is’. Wtedy określniki wyglądają następująco:- Who’s zamiast ‘who is’. – What’s zamiast ‘what is’.- Why’s zamiast ‘why is’.- How’s zamiast ‘how is’.- Where’s zamiast ‘where is’. – When is zamiast ‘when is’. Szyk zdania pytającego szczegółowego konstruuje się poprzez dodanie do konstrukcji zdania pytającego rozstrzygającego właśnie wcześniej wspomnianego określnika. Dzieje się to tak, że w zdaniu takim są: określnik, odmieniony względem osoby występującej w zdaniu czasownik posiłkowy (operator) ‘to be’, podmiot, czasownik główny -> imiesłów czasu teraźniejszego wyrażającego czynność ciągłą, który zawsze występuje z zakończeniem ‘-ing’, czego uproszczony schematem jest: określnik + czasownik ‘to be’ + podmiot + czasownik główny z ‘-ing’, czego przykładem są:Why are you being such a scrooge? (Czemu jesteś taką sknerą?). What are you doing next Tuesday? (Co robisz w następny wtorek?). W skład zdań pytających rozstrzygających może wchodzić ‘przedmiot zdania’ (object) tak jak w przypadku:- Why are we doing it to them? (Czemu my im to robimy?) lub też mogą te pytania dotyczyć czysto podmiotu zdania (subject) jak w przypadku:
– Who is standing in my garden? (Kto stoi w moim ogrodzie?).
– W przypadku pytań o podmiot (subject) zawsze używa się czasownika posiłkowego ‘to be’ w formie odmienionej jak dla trzeciej osoby w liczbie pojedynczej. Dzieje się tak, ponieważ jako osoba niepewna, zadająca pytanie, nie wiemy tak naprawdę czy podmiotów stojących w ‘moim ogrodzie’ jest więcej, czy jest to też indywidualny przypadek. Jeśli posiadalibyśmy taką wiedzę, nie zadawalibyśmy pytania o to, ‘kto stoi w moim ogrodzie’ w ogóle.Co to jest ta forma z ‘-ing’Formę czasownika z ‘-ing’ określa się jako formę ciągłą czasownika. Zanim czasownik główny zdania w czasie teraźniejszym ciągłym Present Continuous ulegnie przemianie z czasownika w formie bezokolicznika, należy pamiętać, że do takich przekształceń gramatyka opisowa również stworzyła pewne ramy, do których należy się stosować. Imiesłów czasu teraźniejszego, bo tak również się taki czasownik z końcówką ‘-ing’ nazywa, należy konstruować tak:- do czasownika dodać końcówkę ‘-ing’ bez większych zniekształceń, czyli do czasownika ‘to do’ (robić) dosłownie ‘przyczepia’ się lub jak kto woli dopisuje końcówkę ‘-ing’ i w ten sposób powstanie imiesłów czasu teraźniejszego ‘doing’ -> I am doing laundry. (Robię pranie.).
Są jednak pewne odstępstwa od reguły:
– w przypadku czasownika zakończonego na spółgłoskę (consonant) i literę ‘e’, litrę te należy usunąć z czasownika, tak jak w przypadku czasownika ‘to believe’ (wierzyć) -> ‘believing’; warto zwrócić uwagę, że łątwo rozpoznać takie czasowniki po tym, że litera ‘e’ na końcu słowa jest niema (powiedz na głos słowo believe lub przypatrz się na fonetyczny zapis słowa /bɪˈliːv/), pamiętaj, że jeśli dany czasownik kończy się na spółgłoskę, lecz możesz literę ‘e’ usłyszeć, gdy wymawiasz dane słowo lub gdy po spółgłosce występując dwie litery ‘e’ z czasownika nie usuwa się niczego, tak jak w przypadku ‘to see’ (widzieć-> ‘seeing’ lub ‘to be’ -> ‘being’;
– w przypadku czasowników modalnych zakończonych na spółgłoskę, samogłoskę i spółgłoskę (w takiej kolejności) przy dodawaniu końcówki ‘-ing’ należy podwoić spółgłoskę, która występuje jako ostatnia, tak jak w przykładach ‘to swim’ (pływać) -> ‘swimming’ czy ‘to stop’ (zatrzymać się) -> ’stopping’; taki czasownik w języku angielskim określa się jako czasownik z końcówką CVC – czyli zakończony na consonant, vowel, consonant, gdzie consonant to ‘spółgłoska’ a vowel to ‘samogłoska’;
Należy pamiętać, że w takim przypadku jeśli słowo jest jednosylabowe i kończy się na spółgłoskę, samogłoskę i spółgłoskę jak na przykład ‘to plan’ (planować) -> planning, sprawa zawsze miewa się tak samo. Różnie jednak może być, kiedy czasownik ma więcej niż jedną sylabę. Jeśli sylaba jest akcentowana (stressed), trzeba podwoić ostatnią spółgłoskę, czyli tak, jak dzieje się to w przypadku ‘to refer’ (odnosić się) -> ‘referring’. Jeśli zaś ostatnia sylaba nie jest akcentowana, czyli ‘not stressed’ to ostatniej spółgłoski się nie podwaja, tylko dodaje samo ‘-ing’ tak jak miewa się to w czasowniku ‘to open’ (otworzyć) -> ‘opening’.
– w przypadku gdy czasownik kończy się na spółgłoskę, samogłoskę i spółgłoskę, gdzie ostatnią spółgłoską jest litera ‘w’, ‘x’ lub ‘y’, NIE podwaja się ostatniej spółgłoski, tak jak w przykładach ‘to play’ (grać) -> ‘playing’, 'to fix’ (naprawiać) -> 'fixing’, lub ‘to show’ (pokazywać) -> ‘showing’;
– w przypadku gdy czasownik kończy się na końcówkę ‘-ie’ należy zmienić tę końcówkę na literę ‘-y’, tak jak w przykładach ‘to die’ (umierać) -> ‘dying’ lub ‘to tie’ (wiązać) -> ‘tying’;
– w przypadku czasowników zakończonych na literę ‘-c’ do czasownika tego za tą literą należy dodać literę ‘-k’ tak jak następuje to w ‘to panic’ (panikować) – ‘panicking’ lub ‘to mimic’ (naśladować) -> ‘mimicking’.Użycie czasu Present ContinuousCzasu teraźniejszego Present Continuous, zwanego również ‘czasem progresywnym teraźniejszym’ używa się w momencie określenia sytuacji, która ma miejsce w czasie mówienia. Jak można logicznie zauważyć, jeśli wyrażamy coś co trwa w czasie mówienia to wiemy, że ta czynność nie jest czynnością stałą; osoba wykonująca tę czynność kiedy zakończy ją wykonywać. Czasu tego też używa się by wyrazić trwanie jakiegoś stanu; czas ten nadaje tonu całemu zdaniu i energetyzuje bierność czynności lub stanu i dzięki temu pomaga zrozumieć, kiedy i jak dzieje się akcja. Tego czasu używamy jednak w wielu innych okolicznościach, które zostaną przedstawione poniżej.
Przykłady zdań w

Sprawdź również:

Dodaj komentarz jako pierwszy!

Ads Blocker Image Powered by Code Help Pro

Wykryto AdBlocka

Wykryto oprogramowanie od blokowania reklam. Aby korzystać z serwisu, prosimy o wyłączenie go.