Present perfect konstrukcja
Czas Present Perfect Simple, częściej określany po prostu jako Present Perfect, sprawia wielu osobom problem. Wynika to z tego, że w języku polskim nie ma dla niego odpowiednika, tak jak np. dla czasu teraźniejszego mamy Present Simple, a dla czasu przeszłego Past Simple. Present Perfect jest czasem ciągłym, opisującym czynności trwające od przeszłości do teraźniejszości, wygląda to mniej więcej tak, jakby czas ten stał jedną nogą w przeszłości, a jedną w teraźniejszości tworząc pomiędzy nimi połączenie.
Jest to również jego główna rola w użyciu, w podręcznikach często opisywana jako opis czegoś, co zaczęło się i zakończyło w przeszłości i wyniki tego widać w teraźniejszości (na zasadzie „mostu” między czasem przeszłym a teraźniejszym). Jest to jak najbardziej prawda, ale jaka sytuacja może być dokładnym tego przykładem? Jeśli na przykład rozmawiasz ze swoim kolegą, a ten zwróci uwagę na to, że masz nogę w gipsie, wtedy właśnie możesz opowiedzieć, co się stało, używając czasu Present Perfect: 'I have broken my leg’. Co prawda złamałeś ją w przeszłości, ale masz ją usztywnioną w gipsie, widać ewidentny skutek czegoś co już się zdarzyło. Inne przykłady to np. I have been at the hairdresser’s. – Byłem u fryzjera i teraz mam krótsze włosy. Our teacher has got sick. – Nauczyciel zachorował i teraz nie ma go w szkole. O tyle sama teoria wydaje się prosta, to w użyciu pojawia się dosyć spory problem, tak jak wcześniej było wspomniane, czas ten nie ma swojego odpowiednika w języku polskim, więc jak go tłumaczymy? W przypadku widocznego skutku tłumaczy się go na czas przeszły: I have broken my leg – złamałem wczoraj nogę; I have been at the hairdresser’s – byłem wczoraj u fryzjera. Mimo wszystko, Present Perfect to nie czas przeszły, a teraźniejszy i należy o tym pamiętać!Kolejną sytuacją, w której możemy użyć tego czasu to gdy coś się zaczęło i nadal trwa (znowu mamy do czynienia z połączeniem między przeszłością a teraźniejszością) np. I have lived here since 2007 – Mieszkam tutaj od 2007 roku. Jednak różnica między pierwszym i drugim sposobem użycia jest taka, że tym razem tłumaczymy to jak teraźniejszość. I have lived here since 2007- Mieszkam tu od 2007; I have gone to the same hairdresser for 7 years – Chodzę do tej samej fryzjerki od 7 lat.
Przedostatnim zdarzeniem, kiedy możemy użyć tego czasu jest przypadek, gdy czynność zakończyła się dosłownie przed chwilą. Jeśli coś skończyło się dosłownie sekundę temu, to logiczne, że będzie to miało związek z teraźniejszością i najprawdopodobniej będą tego widoczne skutki:I have just done my homework – Właśnie zrobiłem swoje zadanie domowe (i teraz już nie muszę go robić) I have just ate pizza – Właśnie zjadłem pizzę (więc teraz nie jestem już głodny). Kolejny przykład: rozmawiasz z koleżanką przez telefon a obok ciebie przechodzi chłopak i mówisz do niej 'I have just seen a very handsome guy’, co pokazuje dokładnie, że coś zdarzyło się dosłownie sekundkę temu.
Możemy też użyć tego czasu, gdy nie do końca coś ma związek z przeszłością i teraźniejszością, a dokładnie, gdy coś się wydarzyło, ale jednak może się to jednak jeszcze zmienić np.Byłeś w Krakowie gdy byłeś młodszy, ale Kraków nadal istnieje i nadal możesz tam pojechać, prawda? Więc jeśli będziesz chciał coś takiego powiedzieć wyrazisz to tak: 'I have been to Kraków once’.Innymi przykładami będzie np. 'I have read 24 books this year’. Odnosząc się do tego przykładu, ciekawe będzie zdanie 'I read 24 books last year’. Dlaczego w tym zdaniu używamy czasu Past Simple? Jeśli coś zdarzyło się poprzedniego roku, to znaczy, że nie będzie można tego zmienić, bo nie możesz przeczytać kolejnej książki w poprzednim roku, skoro ten rok się już zakończył, no chyba że posiadasz wehikuł czasu. ;)Jeśli wiemy już kiedy używać czasu Present Perfect, to tak naprawdę całą trudność mamy już za sobą. Teraz skupmy się na tym jak ten czas w ogóle utworzyć. Każde zdanie zapisane w poprzednich akapitach zawierało czasownik 'have (lub formę has)’ i czasownik w 3 formie. Więc zdania twierdzące będą tworzone według takiego schematu: Podmiot (osoba, rzecz, zwierzę) + have/has + czasownik w 3 formie+ reszta zdania.Formy 'has’ używa się w 3 osobie l. poj. (she, he, it). Czasowniki w 3 formie dzielą się natomiast na regularne (tworzy się je przez dodanie końcówki „-ed”) i nieregularne (których niestety trzeba nauczyć się na pamięć). Przeczenia wyglądają podobnie jak zdania twierdzące, ale występuje w nich zaprzeczona forma czasownika have/has: Podmiot + have not/has not + czasownik w 3 formie + reszta zdania. Anglicy oczywiście uwielbiają wszystko skracać więc można to również zapisać jako haven’t/hasn’t.
Pytania tworzy się natomiast przez inwersję, czyli zamianę podmiotu z have/has: Have/Has + podmiot + czasownik w 3 formie + reszta zdania.
Present Perfect jest na pewno jednym z trudniejszych czasów do zrozumienia, ale tak naprawdę sprawia on tylko takie wrażenie. Jest on jednak jednym z częściej używanych czasów, więc jego znajomość jest niezbędna do porozumiewania się. Warto jednak pamiętać, żeby nie oceniać książki po okładce i jeśli dobrze do niego podejdziecie, wszystko pójdzie łatwo i gładko.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!