Present perfect simple
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
W języku polskim nie ma odpowiednika czasu Present Perfect Simple, dlatego bardzo ważne jest, by nauczyć się go tak jak należy, ponieważ może sprawiać nam trudności, zarówno podczas konstruowania w nim zdań, jak i tłumaczenia.
Po pierwsze, należy pamiętać, że tryb dokonany lub niedokonany nie ma tu znaczenia, ponieważ ważne są skutki danej czynności w czasie teraźniejszym. Po drugie, trzeba pamiętać, że czynność w Present Perfect Simple rozpoczęła się w przeszłości i jest kontynuowana do teraz.Zastosowanie czasu Present Perfect1. Jak już nakreśliłam wcześniej, czasu tego używa się, by wykazać czynność rozpoczętą w przeszłości, której rezultaty są widoczne teraz, czyli ta czynność jakoś wpływa na czas teraźniejszy. Ważne tutaj jest rozróżnienie tego, że w zastosowaniu takim zawsze jest przyczyna i skutek, które są ważniejsze od tego, czy czynność została wykonana, tak jak w:- I have broken my arm. (Złamałam rękę.) -> Złamałam rękę w przeszłości, ale najwidoczniej dalej mam ją zawiniętą w gips, rozmówca to widzi, więc mamy i skutek złamania ręki w teraźniejszości.2. Czasu Present Perfect Simple używa się, by wykazać również stan, który rozpoczął się w przeszłości, trwa do teraz, lecz może się zmienić w przeszłości:- She has not jogged yet. (Ona jeszcze nie biegała.) -> Ważnym wskaźnikiem określającym, że stan danej czynności może ulec zmianie jest ‘yet’ (jeszcze), który wskazuje, że ‘ona jeszcze nie biegała’, ale może zrobić to za pięć godzin, jutro itp.3. Używając tego czasu wyrażamy czynność, która dopiero co się zakończyła a jej skutki są widoczne w obecnej chwili jak w:- I have just opened the door. (Właśnie otworzyłam drzwi.) -> ‘ja’ otworzyłam drzwi w przeszłości, ale zdarzyło się to parę sekund temu, drzwi dalej są otwarte; wskaźnikiem określającym to, że dana akcja ‘właśnie została wykonana’ jest ‘just’ (właśnie).4. Wraz z określeniem ‘It is the first (liczebnik może ulec mianie na inną liczbę) time’ tak jak:- It is the third time I have been to Italy and it still surprises me. (Już trzeci raz jestem we Włoszech i wciąż mnie zaskakuje.).5. Czas ten często pojawia się z zdaniach okolicznikowych czasu z określeniami czasu ‘as soon as’, ‘when’, ‘once’ w zdaniach odnoszących się do przyszłości. W takim wypadku czynność określona czasem Present Perfect Simple jest zakończona pod określonym warunkiem tak jak w:- I will do the dinner once I have gone home. (Zrobię kolację, jak już pójdę do domu.) -> nakreślamy wtedy, że warunkiem zrobienia ‘przeze mnie’ kolacji jest dotarcie ‘przeze mnie’ do domu.6. Używa się również Present Perfect Simple by wskazać na czynność, która się powtarza i która może zaistnieć w przyszłości jak w:- I have been to Italy many times. (Byłam we Włoszech wiele razy.) -> tak mi się spodobało we Włoszech, że byłam tam ‘wiele razy’ i możliwe, że tam jeszcze wrócę.7. Przedstawianie informacji. Gdy przedstawiamy nową informację często możemy użyć czasu Present Perfect Simple jak w:- I have decided to sell this car. (Zdecydowałam się, że sprzedam to auto.) -> decyzja o sprzedaży auta została podjęta w przeszłości, lecz czynność tę chcemy wykonać teraz lub w przyszłości; co ważniejsze wraz z takim zastosowaniem czasu Present Perfect Simple należy po czasowniku posiłkowym ‘to have’ i czasowniku w imiesłowie czasu przeszłego zastosować czasownik w bezokoliczniku, co w tym zdaniu zaprezentowane jest przez ‘have decided to sell’. Należy też pamiętać, że po przedstawieniu nowej informacji w czasie Present Perfect Simple, następne, dodatkowe informacje należy już podawać w czasie Past Simple, dając powody dlaczego dana czynność ma być wykonana, czyli: ‘I have decided to sell this car. It broke too many times.’ lub też w czasie teraźniejszym ‘I have decided to sell this car. It is broken and I need some money.’.Budowa zdania w czasie Present Perfect SimpleSkoro już wiadomo, kiedy należy zastosować taki czas, warto zwrócić uwagę na budowę zdania w czasie Present Perfect Simple. Podstawowa konstrukcja zdania składa się z osoby, czasownika posiłkowego odmienionego względem osoby ‘to have’ lub ‘to has’, czasownika głównego odmienionego jako imiesłów czasu przeszłego (to nic innego jak czasownik z końcówką ‘-ed’ lub tak zwana „III forma czasownika z tabelki”, czego skróconą formą jest:- osoba + have/has + III forma czasownika + reszta zdania.
W nieformalnym angielskim czasownik posiłkowy odmieniony względem osoby można zapisać skrótowo: I have -> I’ve lub She has not -> She hasn’t. Natomiast odmiana czasownika posiłkowego ‘to have’ które oznacza ‘mieć’, lecz w zdaniu pełniąc funkcję czasownika posiłkowego nie tłumaczy się go bezpośrednio wygląda następująco: I have / You have / She has / He has / It has / We have / They have, co można w mowie nieoficjalnej zapisać skrótowo: I’ve / You’ve / She’s / He’s / It’s / We’ve / They’ve, co ma również przełożenie na skrótową formę z przeczeniem not: I’ve not / You haven’t / She hasn’t / He hasn’t / It hasn’t / We haven’t / They haven’t.Niektóre czasowniki w imiesłowie czasu przeszłego są nieregularne, porównaj:- to play (grać) -> played;
– to visit (odwiedzić) -> visited
– to be (być) -> been;
– to go (iść) -> gone.
– Dwa ostatnie zaprezentowane czasowniki nie mają końcówki ‘-ed’; co więcej w na tłumaczenie w języku polskim często są one określane jako ‘byłem/byłam’, dlatego należy wiedzieć jaka jest między nimi różnica:
– to be, jak w przykładzie: Her siblings have gone to Greece to work. (Jej rodzeństwo wyjechało do Grecji do pracy.) -> jej rodzeństwo wyjechało do Grecji, lecz są tam dalej, dalej pracują i jeszcze nie wrócili;
– to go, jak w przykładzie: Her siblings have been to Greece to work. (Jej rodzeństwo wyjechało do Grecji do pracy.) -> jej rodzeństwo pojechało do pracy do Grecji, ale wszyscy już wrócili.
Zatem budowa zdania twierdzącego jest taka sama jak budowa zdania podstawowego i jest to:
– osoba + have/has + III forma czasownika + reszta zdania.Zdania przeczące w czasie Present Perfect Simple zawierają w sobie przeczenie ‘not’ które łączy się z czasownikiem pomocniczym ‘have’ lub ‘has’, tak poza tym w zdaniu takim występuje również osoba oraz imiesłów czasu przeszłego wraz z niektórymi określnikami czasu, czego uproszczoną formą jest:- osoba + have/has + not + III forma czasownika + reszta zdania.
Czasownik posiłkowy wraz z przeczeniem ‘not’ może utworzyć skrótową formę, która jest stosowana w języku angielskim nieoficjalnym i jest to: have not -> haven’t oraz has not -> hasn’t.Zdania pytające w czasie Present Perfect tworzone są za pomocą inwersji zdania twierdzącego, kiedy to wystarczy zamienić pozycję podmiotu i operatora, tak jak w przypadku:- Have you ever seen the rain? (Czy kiedykolwiek widziałeś deszcz?) -> tak jak w piosence Roda Stewarta o tym samym tytule.
Taki typ pytania nazywa się pytaniem rozstrzygającym (Yes/No-question), ponieważ można na nie odpowiedzieć ‘tak’ lub ‘nie’. Warto jednaj opowiedzieć ‘Yes I have’, co oznacza ‘Tak, wdziałam.’ lub ‘No, I have not.’ Co tłumaczy się jako ‘Nie, nie widziałam.’.
Pamiętaj, że nie możesz zastosować podwójnego zaprzeczenia, gdy używasz określnika czasu ‘never’, co oznacza, że albo używasz ‘not’ albo ‘never’:
– I have never seen the picture of birds flying away. (Nigdy nie widziałem zdjęcia uchwytującego odlatujące ptaki.);
– I have not seen the picture of birds flying away. (Nigdy nie widziałem zdjęcia uchwytujące odlatujące ptaki.);
– I have not never seen the picture of birds flying away. Zdanie takie jest niepoprawne gramatycznie, ponieważ występuje tu podwójne zaprzeczenie (not, never).PYTANIA:Pytania w Present Perfect zawierają
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!