Stopniowanie przymiotników angielski
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Przymiotniki, jakie są?Przymiotniki (adjectives) to takie części mowy, które określają rzeczownik. Są jedną z czterech głównych klas wyrazów, wraz z rzeczownikami, czasownikami i przysłówkami. Przykłady przymiotników to: small (mały), big (duży), old (stary), young (młody). Dają nam one więcej informacji o ludziach, zwierzętach lub rzeczach reprezentowanych przez rzeczowniki i zaimki. Także modyfikują lub opisują cechy i właściwości ludzi, zwierząt i rzeczy. Przymiotniki mają następujące znaczenia: opisują relacje między ludźmi i rzeczami (przymiotniki te zazwyczaj wymagają słowa lub wyrażenia, dopełnienia, aby uzupełnić ich znaczenie); opisują ludzi i rzeczy w kategoriach ich działań; opisują cechy, które będą trwały przez długi czas lub nie ulegną zmianie (trwałe); określają jednocześnie również stany i warunki, które mogą ulec zmianie; klasyfikują ludzi i rzeczy według typów. Przymiotniki mają swoje przeczenia, które można określić w parach: ładny (pretty) – brzydki (ugly), czarny (black) – biały (white). Przymiotniki dzielą się na przymiotniki podlegające stopniowaniu (gradable adjectives) i na przymiotniki niepodlegające stopniowaniu (non-gradable adjectives). Przyjrzyjmy się tej ostatniej grupie.Stopniowanie to nic innego jak określanie natężenia danej cechy. Większość przymiotników podlega stopniowaniu, to oznacza, że posiadają stopień równy (positive), wyższy (comparative) i najwyższy (superlative). Łatwo zapamiętać, które przymiotniki nie ulegają stopniowaniu, są to: przymiotniki, których używamy do klasyfikowania ludzi i rzeczy na rodzaje. Wszystkie formy przymiotnika na ogół mają swój odpowiednik w języku polskim, dlatego nie występuje problem z tłumaczeniem takich słówek; na przykładzie: ‘long – longer – (the) longest’ bez problemu da się przetłumaczyć takie przymiotniki jako: ‘długi – dłuższy – najdłuższy’.Budowa przymiotników w stopniu wyższym i najwyższymOkreśla się, że przymiotniki występujące w formie wyższej formowane są poprzez dodanie końcówki ‘-er’ do formy podstawowej przymiotnika, a przymiotniki w formie najwyższej formowane są przez dodanie końcówki ‘-est’ do przymiotnika. Wiele osób mylnie określa przymiotniki w formie najwyższej jako ‘THE youngest’ jako przymiotnik – należy jednak pamiętać, że ‘the’ definiuje tylko przymiotniki a przymiotnikiem wcale nie jest. Zatem przymiotnik w stopniu najwyższym to jedno słówko, które zawsze występuje z ‘the’, przedimkiem określonym.
Istnieją reguły pozwalające na poprawne utworzenie przymiotników w stopniu wyższym i najwyższym i tak:- dodaje się zazwyczaj końcówkę ‘-er’ lub ‘-est’ do słów jednosylabowych, czyli takich które zawierają w sobie jedną sylabę, jak słowo: ‘old’ (stary), od którego wychodzą przymiotniki ‘older’ (starszy) i ‘oldest’ (najstarszy); ‘long’ (długi) – longer (dłuższy) – longest (najdłuży);
– jeśli przymiotnik kończy się na’ –e’, dodać należy samo ‘-r ‘ lub ‘-st’ (zamiast ‘-er’ i ‘-est’) tak jak w przypadku: ‘nice’ (miły), od którego wychodzą przymiotniki w stopniu wyższym i najwyższym ‘nicer’ (milszy) i ‘nicest’ (najmilszy);
– jeśli przymiotnik JEDNOSYLABOWY kończy się na spółgłoskę, samogłoskę i spółgłoskę (czyli są to trzy ostatnie litery danego przymiotnika) należy podwoić ostatnią literę (spółgłoskę), tak jak w przypadku: ‘big’ (duży) od którego wychodzą przymiotniki w stopniu wyższym i najwyższym ‘bigger’ (większy) i ‘biggest’ (największy);
– jeśli JEDNOSYLABOWY przymiotnik kończy się na literę ‘-y’ następującej po spółgłosce w przypadku stopnia wyższego i najwyższego przymiotnika należy to ‘-y’ zamienić na ‘-i’ tak jak w przypadku: ‘dry’ (suchy), od którego przymiotniki w stopniu wyższym i najwyższym to: ‘drier’ (bardziej suchy) i ‘driest’ (najbardziej suchy);
– w przypadku przymiotnika DWUSYLABOWEGO kończącego się na ‘-y’, które również występuje po spółgłosce to zamiast ‘-y’ w stopniu wyższym i najwyższym zamienia się ją na ‘-i’, tak jak w przypadku: funny (śmieszny), od którego przymiotniki w stopniu wyższym i najwyższym to: ‘funnier’ (śmieszniejszy), ‘funniest’ (najśmieszniejszy);
– Dla przypomnienia: spółgłoska to głoska, podczas której wymowy słychać dwie litery: b, c, ć, cz, d, dz, dź, dż, f, g, ch, j, k, l, ł, m, n, ń, p, r, s, ś, sz, t, w, z, ź, ż to: a samogłoski to te litery, podczas których wymowy słychać tylko jedną literę i są to: a, ą, e, ę, i, o, u, y – oczywiście zostały tu uwzględnione znaki polskie; jeśli chodzi o język angielski to spółgłoski i samogłoski są takie same z wyjątkiem znaków polskich i dźwięków charakterystycznych dla polskiej mowy.
– jeśli przymiotnik ma więcej niż dwie sylaby, można go stopniować za pomocą stopniowania opisowego, co oznacza, że forma przymiotnika nie ulega zmianie (do formy przymiotnika w stopniu różnym nie dodaje się [by utworzyć przymiotniki w stopniu wyższym i najwyższym] końcówki ‘-er’ i ‘-est’); zamiast tego używa się ‘more’ (bardziej) lub ‘less’ w przypadku przymiotnika w stopniu wyższym i ‘most’ (najbardziej/najlepiej) lub ‘least’ (najgorzej) w przypadku przymiotnika w stopniu najwyższym – należy zwrócić uwagę, że ‘more/most’ na ogół ma znaczenie pozytywne a ‘less/least’ ma zabarwienie pejoratywne; przykładem takiego dłuższego przymiotnika, czyli przymiotnika, w którym występuje więcej niż dwie sylaby i (logicznie) więcej liter to: ‘interesting’ (interesujący) od którego przymiotniki w stopniu wyższym i najwyższym to: ‘more interesting’ (bardziej interesujący), ‘most interesting’ (najbardziej intresujący);
– jeśli przymiotnik DWUSYLABOWY kończy się na ‘-ful’ to również należy zastosować w jego przypadku stopniowanie opisowe; takim przymiotnikiem jest na przykład: ‘useful’ (użyteczny) od którego przymiotniki w stopniu wyższym i najwyższym to: ‘more useful’ (bardziej użyteczny) i ‘most useful’ (najbardziej użyteczny);
– istnieją przymiotniki, które podlegają stopniowaniu nieregularnemu (irregular gradability), co nie zależy tutaj od ilości sylab (przymiotnik jednosylabowy, dwusylabowy, trzysylabowy), ilości liter czy specyficznego zakończenia (spółgłoska, samogłoska, spółgłoska); takie przymiotniki nazywa się ‘wyjątkami’ od reguły; takie przymiotniki to:
*good – better – (the) best = dobry – lepszy – najlepszy: ‘Anna is the best student in the group.’ (Anna jest najlepszą studentką w grupie.)- well – better – (the) best = dobry – lepszy – najlepszy -> ‘I hope she is well’ (Mam nadzieję, że ona miewa się dobrze.) -> Itp.
*bad – worse – (the) worst = zły – gorszy – najgorszy: ‘She is worse than you could imagine.’ (Ona jest gorsza niż możesz sobie wyobrazić.)
– far – further – (the) furthest = daleko – dalej – najdalej: ‘Can you go any further?’ (Czy można iść dalej?) -> uwaga, sprawa z tym przymiotnikiem wygląda tak, że może on również odmieniać się regularnie, ‘far – farther – (the) farthest’ = daleko – dalej – (naj) najdalej – i oznacza on dokładnie to samo co przymiotnik odmieniający się nieregularnie, to po prostu dwa warianty pisowni jednego słowa
– old – elder – (the) eldest = stary – starszy – najstarszy: ‘Remi is her elder brother.’ (Remi to jej starszy brat.) -> uwaga, ‘old’ odmieniany w taki sposób odnosi się wyłącznie do określania członków rodziny, odnosi się to ‘old’ do ludzi; istnieje jednak regularny zapis odmiany tego przymiotnika ‘old – older – (the) oldest = stary – starszy – najstarszy’, który określa ‘starość’ w ogólnym znaczeniu tego słowa i może on odnosić się do ludzi, zwierząt i rzeczy: ‘This is the oldest company in the city.’
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!