Surrender

"; surrender’ odmienionego względem czasu przeszłego jest:- She surrendered to the moment of pleasure and ate all the chocolate, then quickly regretted it. (Ona się poddała chwili rozkoszy i zjadła całą czekoladę, po czym szybko tego żałowała.).III. Ten czasownik również ulega odmianie względem ciągłości czasu, to oznacza że w czasach ‘continuous’ (czyli w czasach ‘ciągłych’) przybiera on formę z końcówkę ‘-ing’ którą dodaje się do rdzenia ‘surrender’; w tym przypadku czasownik ‘to surrender’ przybiera formę ‘surrendering’. Odmienionemu tak czasownikowi towarzyszy zawsze czasownik posiłkowy czyli czasownik ‘to be’ lub ‘to have’ względem osoby wykonującej czynność i czasu w jakim czynność jest wykonywana. Przykładem użycia czasownika ‘to surrender’ odmienionego względem ciągłości czasu jest:- They were constantly surrendering to the influence of the Teutonic Knights, and as a result the whole area was quickly Christianised. (Oni ciągle poddawali się wpływom Krzyżaków, dzięki czemu cały obszar został szybko schrystianizowany.).‘Surrender’ /sərˈen.dər/ to także rzeczownik; choć przyjmuje taką samą formę jak czasownik i oznacza ‘akt zaprzestania walki i oficjalnego przyznania się do porażki’, co w prostszym tłumaczeniu oznacza ‘porażkę’:- The red team must suffer defeat and swallow surrender. (Drużyna czerwonych musi ponieść klęskę i przełknąć poddanie się.).Słowo ‘surrender’ pochodzi z połowy XV wieku i początkowo oznaczało ‘oddać (coś)’ i ma swoje korzenie w języku starofrancuskim od ‘surrendre’ czyli ‘oddać, oddać’, od przedrostka ‘sur-‘ czyli ‘nad’ w połączeniu z ‘-rendre’ co oznacza ‘oddawać’. Znaczenie jako czasownika zwrotnego ‘oddać się’ (zwłaszcza jako więzień) pochodzi z lat 80. Natomiast ‘surrender’ jako rzeczownik również swoje początki w XV wieku i głównie było stosowane do prawa jako ‘poddanie/oddanie’ (majątku, nadania ziemskiego, udziału w nieruchomości itp.) i pochodzi od języka anglo-francuskiego ‘surrendre’, starofrancuskiego ‘surrendre’ co tłumaczy się jako 'oddawać, przekazywać’.