This that these those
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
W języku angielskim występuje grupa przedimków takich jak „this” czyli „to, ten, ta” oraz „these” czyli „te, ci”. Takich przedimków używa się, kiedy chcemy powiedzieć o czymś, co jest blisko nas, np.
– This is a Gregory’s teddy bear. To jest pluszowy miś Gregorego.
– Whose is this workbook? – Czyj jest ten zeszyt ćwiczeń?
– These are Magdalena’s dolls. To są lalki Magdaleny.
– Who left these dirty shoes right here? – Kto zostawił te brudne buty tutaj?
Z tych wszystkich zdań wynika, że miś, ćwiczenia, lalki i brudne buty były w okolicy osoby mówiącej.
Przedimka „this” używamy w liczbie pojedynczej a przedimka „these”, gdy chcemy powiedzieć do większej liczby rzeczy, czyli w liczbie mnogiej.
W zdaniu: “This is a Gregory’s teddy bear.“ musimy użyć „this” ponieważ mamy „teddy bear”, jednego misia (liczba pojedyncza)
W zdaniu: „These are Magdalena’s dolls.” Musimy użyć „these” bo mamy liczbę mnogą „dolls”.
W zdaniu: „Whose Is this workbook?“ musimy użyć „this” ponieważ „workbook” jest w liczbie pojedynczej (nie workbooks).
W zdaniu: „Who left these dirty shoes right here?” musimy użyć „these” ponieważ buty „shoes” to też jest liczba mnoga.
Ale kiedy rozmawiamy z kimś o czymś, co jest daleko od nas nie możemy użyć „this” i „these”. Wtedy w zdaniu musimy używać innych przedimków. Tymi przedimkami są „that” czyli „tamto, tamta, tamten”. Te przedimki używa się w liczbie pojedynczej, natomiast w liczbie mnogiej używa się „those”. „Those” znaczy „tamte, tamci”. Np.
– That is my mother’s room. To (tam) jest pokój mojej mamy.
Ze zdania widzimy, że ten, kto mówi o tym pokoju nie jest blisko niego, pewnie go komuś pokazuje z daleka.
Oto kilka innych przykładów:
– That is my brother’s girlfriend. To (tam) jest dziewczyna mojego brata. (Być może idzie drugą stroną ulicy, a osoba, która o niej mówi pokazuje ją komuś).
– That is my new house right there. To jest mój nowy dom tam. (Być może kolega koledze pokazuje ten dom z daleka, może mijają go samochodem)
W liczbie mnogiej natomiast możemy powiedzieć:
– Those are my new trousers. To są moje nowe spodnie.
Tutaj też wynika, że te spodnie nie są blisko osoby mówiącej, może je pokazywać, gdy np. wiszą w szafie czy na krześle.
– Those are my horses. – To są moje konie.
Ze zdania wynika, że konie są oddalone od tego, kto mówi, może są na łące i ktoś je pokazuje innej osobie.
– This bag is very heavy. – Ta torba jest bardzo ciężka.
Ze zdania wynika, że ta torba jest w okolicy mówiącego, możemy nawet myśleć, że mówiący ją niesie.
– Hey, that pencil is mine! Leave it! – Hej! Tamten ołówek jest mój! Zostaw go!
Ze zdania wynika, że ten ktoś, kto krzyczy, nie ma ołówka blisko siebie, tylko widzi, że np. ktoś mu go zabiera z ławki a on sam jest daleko od ławki.
– These papers are very important. – Te dokumenty są bardzo ważne.
Ze zdania wynika, że te dokumenty są trzymane w rękach, przez tego, kto mówi albo są w zasięgu ręki.
– Those books are mine. – Tamte książki są moje.
A z tego zdania wynika, że ten, kto mówi też jest daleko od książek, może np. stać daleko od półki i chwalić się kolegom, ile ma książek.
This/these/that/those tworzą również taką konstrukcję z rzeczownikiem i z wyrazem „of” oraz z „mine/yours/hers/his/ours/ours/theirs” a także z somebody’s. Np.
– This apple pie of mine is not delicuious. – Ta moja szarlotka nie jest pyszna.
Ze zdania wynika, że pani np. trzyma szarlotkę w ręce i mówi, że nie jest pyszna.
– That paintings of Catherine’s is more than beautiful. – Tamten
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!