To be going to

"; ��, jak wspomniano, używane jest do wyrażania planów dotyczących przyszłości, do wyrażania tego również jest używany czasownik modalny ‘will’ na przykład w przypadku czasu Future Simple, Future Continuous, Future Perfect, Future Perfect Continuous. Jak jednak odróżnić, który czas czy konstrukcja powinna być zastosowana?1. Należy pamiętać, że konstrukcja ‘to be going to’, pomimo że odnosi się do czasu przyszłego, nie jest konstrukcją stricte z nim związaną, czyli nie występuje z czasami Future Simple, Future Continuous, Future Perfect, Future Perfect Continuous, czyli z tak zwanymi ‘future tenses’.
2. Należy pamiętać również, jaką konstrukcję ma zdanie z czasownikiem modalnym ‘will’ by móc rozróżnić te dwa czasy. Zdanie bazowe powinno składać się z osoby wykonującej czynność, czyli z podmiotu, czasowniku modalnego ‘will’, który jest tak sam w przypadku każdej osoby (I will / You will / He will / She will / It will / We will / You will / They will), bezokolicznika czasownika oraz reszty zdania zależnego od kontekstu, czego skrótowym zapisem jest:- podmiot + will + bezokolicznik + reszta zdania: ‘You will buy an apple.’ (Kupisz jabłko.).
Zdanie twierdzące składa się z tym samych elementów co zdanie bazowe.
– Zdania przeczące w takim wypadku tworzy się dodając do całej konstrukcji przeczenie ‘not’, czyli zdanie takie składa się z osoby wykonującej czynność, czyli z podmiotu, czasowniku modalnego ‘will’, który jest tak sam w przypadku każdej osoby, wraz z przeczeniem not (I will not / You will not / He will not / She will not / It will not / We will not / You will not / They will not), bezokolicznika czasownika oraz reszty zdania zależnego od kontekstu, czego skrótowym zapisem jest:
– podmiot + will + not + bezokolicznik + reszta zdania: ‘You will not buy an apple.’ (Nie kupisz jabłka.).
Zdanie pytające tworzy się na zasadzie inwersji zdania bazowego, czyli miejscem zamieniają się osoba wykonująca czynność i ‘will’. Takie zdanie składa się z czasownika modalnego ‘will’, który jest tak sam w przypadku każdej osoby, osoby wykonującej czynność, czyli z podmiotu, bezokolicznika czasownika oraz reszty zdania zależnego od kontekstu, czego skrótowym zapisem jest:
– will + podmiot + bezokolicznik + reszta zdania: ‘Will you buy an apple?’ (Kupisz jabłko?).
Formami skrótowymi czasownika modalnego ‘will’ to od ‘will’ „’ll” na przykład w przypadku „I’ll” oraz przeczenia ‘will not’ to „won’t” na przykład „I won’t”.3. Zastosowanie zdania z ‘will’ a z konstrukcją ‘to be going to’ jest nieco inne:- Czasownik modalny ‘will’ ma zastosowanie gdy mówi się o decyzjach podjętych w chwili mówienia, czyli w przypadku spontanicznych decyzji; natomiast ‘to be going to’ stosuje się, gdy osoba mówiąca wyraża wcześniej podjętą decyzję:- We are going to go to Greece next summer. (Zamierzamy jechać do Grecji w przyszłe wakacje.) -> planujemy już te wakacje od dłuższego czasu, zbieramy na nie pieniądze, odwiedzamy biura podróży, sprawdzamy trasy na mapach i ‘zamierzamy jechać do Grecji z przyszłe wakacje’, bo to jest ustalone i wcześniej zaplanowane;
– We will go to Greece next summer. (W przyszłe wakacje pojedziemy do Grecji.) -> ‘rozmawiamy’ między sobą i spontanicznie określamy że ‘pojedziemy do Grecji’, ale to, że tam pojedziemy nie jest pewne, ponieważ jedyne co wiemy to to, że tam pojedziemy, lecz nie mówiliśmy o tym wcześniej, nie zbieraliśmy na to pieniędzy, nie odwiedzaliśmy biur podróży, nie sprawdzaliśmy tras na mapach, itp.- Czasownika modalnego will używamy, gdy mówimy o przewidywaniach i przypuszczeniach, które są uzasadnione naszymi przeczuciami; natomiast ‘to be going to’ używane jest to mówienia o przewidywaniach opartych na dowodach / doświadczeniach:- I checked the weather forecast and it’s going to rain. (Sprawdzałam prognozę pogody i będzie padać.) -> jest to poparte wiedzą wzięta z prognozy pogody;
– It will rain. (Będzie padać.) -> nie wiadomo czemu będzie padać, po prostu ‘mamy takie przeczucie’.- Ten przykład jest bardzo mylący z tym co było napisane wcześniej, lecz czasownika modalnego ‘will’ używa się do wyrażenia pewnej przyszłości, natomiast ‘to be going to’ używane jest to mówienia o ‘bliższej przyszłości’, która nie jest pewna:- I met Anna 5 minutes ago; there are cables on the stage, she is going to fall when she trips over them. (Poznałam Annę 5 minut temu; na scenie są kable, ona pewnie upadnie gdy się o nie potknie.);
– I know Anna and I know that she is all thumbs, she will definitely stumble on stage. (Znam Annę i wiem, że ma dwie lewe ręce, ona na scenie na pewno się potknie.).- Konstrukcji ‘to be going to’ używa się do wydawania poleceń oraz do określania obowiązków, natomiast czasownika modalnego ‘will’ używa się do składania obietnic oraz propozycji, ale także do składania próśb:- You are going to visit Aunt Lodzia and I don’t care if you don’t like her. (Pojedziesz do cioci Lodzi i nie obchodzi mnie to, że jej nie lubisz.) -> jest tutaj wyrażony obowiązek, który prawdopodobnie mówi mama do jej dziecka;
– I promise you we will visit Aunt Lodzia, she always bakes those delicious cookies you like so much. (Obiecuję Ci, że odwiedzimy ciocię Lodzię, ona zawsze piecze te pyszne ciasteczka, które tak lubisz.) -> tutaj wyrażona jest obietnica; wystarczyło tylko użyć czasownika ‘to promise’ i wiadomo, że należy zastosować czasownik modalny ‘will’.- ‘Will’ stosowany jest do mówienia o prawdach ogólnych i faktach, natomiast konstrukcji ‘to be going to’ nigdy nie stosuje się do wyrażania takich czynności / rzeczy.
– ‘Will’ także jest używane w pierwszym okresie warunkowym, natomiast ‘to be going to’ NIE.‘To be going to’ czy Present Continues?Konstrukcji ‘to be going to’ można używać do wyrażania przyszłych zamiarów i intencji natomiast czasu Present Continuous używa się do wyrażania:- Czynności, które mają miejsce w czasie mówienia:- I am sitting on a chair. (Siedzę na krześle.).- Ustalonych planów, które wiemy że na 100% się wydarzą, są to REALNE do zrealizowania plany:- I am going to live on a Mars. (Zamierzam żyć na Marsie.) -> została zastosowana tutaj konstrukcja ‘to be going to’, ponieważ czynność ta jest ‘na chwilę obecną’ niemożliwa, lecz odnosi się do przyszłości;
– I have been learning Greek for a year, I have family in Athens and I am planning to move to Greece. (Uczę się języka greckiego od roku, mam rodzinę w Atenach i planuję przeprowadzić się do Grecji.) -> jest to w tym przypadku sytuacja możliwa do zrealizowania.Należy pamiętać, że konstrukcja ‘to be going to’, pomimo że jest bardzo podobna do konstrukcji zdania w czasie Present Continuous, nie jest taka sama. Zdane bazowe w tym czasie powinno składać się z osoby wykonującej czynność, czyli z podmiotu, odmienionego czasownika ‘to be’, imiesłowu czasownika (czyli czasownika z końcówką ‘-ing’ oraz reszty zdania zależnego od kontekstu, czego skrótowym zapisem jest:- podmiot + to be + czasownik z ‘-ing’ + reszta zdania: ‘You are walking the dog.’ (Wyprowadzasz psa na spacer.).
Zdanie twierdzące składa się z tym samych elementów co zdanie bazowe. Zdania przeczące w takim wypadku tworzy się dodając do całej konstrukcji przeczenie ‘not’, czyli zdanie takie składa się z osoby wykonującej czynność, czyli z podmiotu, odmienionego czasownika ‘to be’, przeczenia ‘not’, czasownika z końcówką ‘-ing’ oraz reszty zdania zależnego od kontekstu, czego skrótowym zapisem jest:
– podmiot + to be + not+ czasownik z ‘-ing’ + reszta zdania: ‘You are not walking the dog.’ (Nie wyprowadzasz psa na spacer.).
Zdanie pytające tworzy się na zasadzie inwersji zdania bazowego, czyli zamienia się miejsce czasownika posiłkowego ‘to be’ z podmiotem. Zdanie takie składa się z odmienionego czasownika ‘to be’, osoby wykonującej czynność, czasownika z końcówką ‘-ing’, reszty zdania zależnego od kontekstu, czego skrótowym zapisem jest:
– to be + podmiot + czasownik z ‘-ing’ + reszta zdania: ‘Are you walking the dog.’ (Wyprowadzasz psa na spacer?).