Tryby warunkowe angielski
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Tryby warunkowe, zwane potocznie ‘Conditionalami’ to nic innego jak ‘Conditionals’. Przyjmuje się, że takich trybów warunkowych jest cztery: 0, 1, 2, 3. Wszystkie te warunki należą do trybu przypuszczającego zdania. Przyjrzyjmy się im bliżej.Zacznijmy od tego, że zdanie w (każdym) trybie warunkowym składa się z dwóch zdań (podrzędnego i nadrzędnego): jedno określa warunek prawdziwy/nieprawdziwy a drugie czynność, która może lub nie może być wykonana.
Ogólna konstrukcja takiego zdania wygląda jak:- IF + warunek + rezultat lub
– rezultat + IF + warunek.Zmiennym spójnikami, które mogą być użyte zamiast ‘if’ są: when (kiedy), unless (chyba, że), in case (w razie), provided that / providing (o ile), even if (nawet jeśli), as soon as (jak tylko), on a condition that (pod warunkiem, że)Present conditions (zero conditional) ‘zerowy okres warunkowy w języku angielskim’Zerowego okresu warunkowego używa się do opisania sytuacji, które są prawdziwe, które mogą zdarzyć się w każdym czasie, lub gdy jedna akcja następuje po drugiej na przykład jak w:- It you heat water, it boils. (Jeśli podgrzejesz wodę, zagotuje się.);
– When we talk, I feel like I am in heaven. (Kiedy ze sobą rozmawiamy, czuję się jak w niebie).
Zdanie takie składa się z: if/when + zdania warunke (the condition clause / the ‘if’ clause) + zdanie rezultatu (the result clause).
Często w tym okresie warunkowym w zdaniu nadrzędnym (the result clause) używa się stricte trybu rozkazującego (imperative) żeby wyrazić zasady lub wydać instrukcję postępowania, tak jak w:
– If the temperature reaches a burning point, heat the metal for another five minutes. (Jeśli temperatura osiągnie wartość spalania, ogrzewaj metal jeszcze przez pięć minut.) -> co ważne w zdaniu takich w kontekście określania zasad lub wydawania instrukcji postępowania zawsze używa się spójnika ‘if’, NIGDY ‘when’.Pamiętaj, że zdania w trybie zero conditional zawsze konstruuje się za pomocą czasu prostego teraźniejszego Present Simple: if/when + Present Simple + Present Simple.Future conditions (first conditional) ‘pierwszy okres warunkowy w języku angielskim’Pierwszy okres warunkowy w języku angielskim używany jest do opisania wydarzeń mających miejsce w przyszłości, które mają REALNĄ szansę na spełnienie, o których myślimy, że wydarzą się w przyszłości tak jak w:- I will catch you if you fall. (Złapię Cię gdy upadniesz.) -> użyte w piosence “When the Rain Begins to Fall” zaśpiewanej przez Jermaine’a Jacksona i Pię Zadorę.
Należy już jednak zwrócić uwagę, że zdanie takie w którym na pierwszej pozycji jest zdanie warunku a na drugiej zdanie rezultatu należy użyć przecinka:
– If you fall, I will catch you. (Gdy upadniesz, złapię Cię.)
W zdaniu warunku (the ‘if’ caluse) użytym do opisania przyszłości należy użyć czasu teraźniejszego prostego Present Simple a w zdaniu rezultatu zastosować czasownik pomocniczy do czasu przyszłego Future Simple ‘will’ w zdaniu twierdzącym i „won’t” w zdaniu przeczącym po którym następuje bezokolicznik czasownika, czego uproszczonym zapisem jest:
– if + Present Simple + przecinek + WILL/WON’T + bezokolicznik lub
– WILL/WON’T + bezokolicznik + if + Present Simple.
– Pomimo, że w tłumaczeniach takich zdań na język polski w zdaniu warunku stosuje się czas przyszły, należy pamiętać, że odnosi się on do całego zdania, dlatego konstrukcja taka bywa czasem mylona i bezpośrednio użytkownicy uczący się języka angielskiego piszą: ‘I will catch you if you will fall.’ co jest BŁĘDNE.
Należy pamiętać, że w zdaniu rezultatu można zamiast czasownika posiłkowego ‘will’ można użyć ‘can’ lub ‘might’ tak jak w zdaniu:
– If it is snowing in the evening, we might go sledging. (Jeśli wieczorem spadnie śnieg, możemy wybrać się na sanki.).
Pierwszego okresu warunkowego można użyć też by złożyć ofertę lub ostrzec osobę w zależności od kontekstu, tak jak:
– If you visit me tomorrow, I will get you an extra portion of chops. (Jeśli jutro mnie pan odwiedzi, załatwię panu dodatkową porcję kotletów.) -> oferta;
– If you don’t calm down right away, I will write you all a note and make a paper so complicated that each of you will get an F. (Jeśli zaraz się nie uspokoicie, wpiszę wam wszystkim uwagi i zrobię tak trudną kartkówkę, że każdy z was dostanie jedynkę.) -> groźba/ostrzeżenie.Unlikely/unreal conditions (second conditional) ‘drugi okres warunkowy w języku angielskim’Drugi okres warunkowy w języku angielskim używany jest głównie by wyrazić rzecz, która mogłaby się zdarzyć w przyszłości, lecz nie jest ona zbyt prawdopodobna. Łatwo porównać takie ‘gdybanie’ w First Conditional i Second Conditional:- I was working every day and already have too much overtime. If I get a pay rise this month, I’ll buy new shoes. (Pracowałam codziennie i mam już za dużo nadgodzin. Jeśli w tym miesiącu dostanę podwyżkę to kupię nowe buty.) -> ta czynność, czyli ‘podwyżka’ jest możliwa do spełnienia, dlatego możliwe jest kupno nowych butów, więc jest to 1st Conditional;
– I have not been to work even once this month, but if I got a pay raise I would buy myself a catamaran. (Nie byłam w pracy ani razu w tym miesiącu, ale gdybym dostała podwyżkę, to kupiłabym sobie katamaran.) -> to, że ‘ja’ dostanę podwyżkę w tym miesiącu nie jest zbytnio możliwe, już bardziej możliwe jest to, że mój pracodawca mnie zwolni, bo ‘ja’ nie pojawiłam się w pracy przez cały miesiąc, dlatego tym bardziej kupno katamaranu jest mało prawdopodobne, więc jest to 2nd Conditional.
Należy zwrócić uwagę, że oba zdania odnoszą się do czynności które mogłyby wydarzyć się w przyszłości. Drugi okres warunkowy w języku angielskim jest jednak również stosowany do niemożliwych sytuacji w teraźniejszości. Takie sytuacje na ogół wymagają przedstawienia danej sytuacji w przeszłości, czego skutkiem jest NIEREALNA sytuacja teraz jak w:
– We would not have to wander around now if you checked the map. (Nie musielibyśmy się teraz tułać bez celu, gdybyś sprawdził mapę.) -> to oznacza, że ‘my’ teraz tułamy się bez celu, bo ‘ty’ nie sprawdziłeś mapy, ale wciąż możesz to zrobić.
– Second Conditional to również dawanie rad, jednak pod warunkiem, że zdanie będzie zawierało frazę ‘If I were you, I would…’ tak jak w:
– If I were you, I would buy the tickets right now. (Gdybym była na Twoim miejscu kupiłabym bilety teraz.).
Uwaga! Zwróć uwagę, że czasownik ‘to be’ do pierwszej osoby liczby pojedynczej jest odmieniony jako ‘were’ a nie jako ‘was’, dzieję się tak dlatego, że to jedyny wyjątek od reguły jeśli chodzi o koniunkcję tego czasownika. Zatem wyrażenie: ‘If I was you…’ jest w trybie przypuszczającym NIEPOPRAWNA!
W Second Conditional można do spójnika ‘if’ znaleźć alternatywne wersje takie jak:
– unless -> chyba że… dla sytuacji nieprawdopodobnych, czyli w takich zdaniach, w których w zdaniach podrzędnych występuje zaprzeczenie: ‘I wouldn’t go there unless you want to die.’ (Nie szłabym tam, chyba że chcesz zginąć.) lecz już NIE: I would go there unless you want to die.’ (Poszłabym tam, chyba że chcesz zginąć);
– imagine/suppose -> wyobraź sobie / przypuśćmy, że, używa się TYLKO w zdaniach pytających, czyli: ‘Suppose they were savages, would you eat from the same bowl with them?’ (Przypuśćmy, że byli dzikusami, czy jadłbyś z nimi z jednej miski?);
– say -> jako ‘powiedzmy, że’, które używane jest w języku angielskim brytyjskim tylko nieformalnie, również w przypadku pytań: ‘Say we could live in Canada, in which town would you live? (Przypuśćmy, że moglibyśmy mieszkać
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!