Zaimki angielski
ZAIMKI PO ANGIELSKU
Zaimki po angielsku to pronouns. Ogólnie zaimki zastępują rzeczowniki w zdaniu, aby nie musieć ich niepotrzebnie powtarzać. Przykładami mogą być zdania:1. This is Natalie. Natalie is very funny. I really like Natalie.
To jest Natalia. Natalia jest bardzo zabawna. Bardzo lubię Natalię.2. This is Natalie. She is very funny. I really like her.
To jest Natalia. Ona jest bardzo zabawna. Naprawdę ją lubię.W przykładzie 1. nie użyto zaimków, więc wyraz „Natalie” był powtarzany. Odwrotnie jest w przykładzie 2., więc wypowiedź jest bardziej rytmiczna i lepiej brzmi.W języku angielskim (tak samo jak w polskim) zaimki dzielą się na parę różnych rodzajów.Najczęściej używanymi zaimkami są ZAIMKI OSOBOWE (personal pronouns). Pełnią one funkcje podmiotu w zdaniu, a także odpowiadają na pytania „kto?” i „co?”. Nie odmieniają się, więc zawsze występują w tej samej formie. W zdaniu nie wolno pominąć zaimka osobowego, gdyż odbiorca wypowiedzi nie będzie mógł odczytać, kto jest wykonawcą czynności. W języku polskim jest taka możliwość, ponieważ czasownik się odmienia i informacja o wykonawcy czynności jest w nim zawarta. Przykładem może być zdanie:
She went shopping. – (Ona) Poszła na zakupy. Jeżeli usunęlibyśmy wyraz „she” nie byłoby wiadomo, kto poszedł na zakupy.
W liczbie pojedynczej zaimki osobowe to: I (ja), you (ty), she (ona), he (on), it (ono, to).
W liczbie mnogiej zaimki osobowe to: we (my), you (wy), they (one, oni).
Przykłady użycia w zdaniach:
I want to go shopping. – Chcę iść na zakupy.
I love you! – Kocham Cię.
Do you live in Poland? – Czy mieszkasz w Polsce?
Are you at home? – Czy jesteś w domu?
She is very beautiful. – Ona jest bardzo ładna.
He is so pathetic. – On jest taki żałosny.
Does she have blond hair? – Czy tamta dziewczyna ma blond włosy?Istnieją także ZAIMKI OSOBOWE W FUNKCJI DOPEŁNIENIA (object pronouns).
W liczbie pojedynczej są to: me (mnie, mną); you (ciebie, tobie, tobą); him (jego, go, jemu, mu, nim); her (jej, ją, nią, niej); it (jego, go, tego, jemu, mu, temu, nim, tym).
W liczbie mnogiej są to: us (nas, nam, nami); you (was, wam, wami); them (ich, im, je, nimi, nich).
Zaimki osobowe w funkcji dopełnienia (dopełnieniowe) występują zawsze po czasowniku i odpowiadają na pytania przypadków (nie licząc mianownika i wołacza):- dopełniacza: kogo? czego? Np. We are looking for him. (Szukamy go.)
– celownika: komu? czemu? Np. We have to help her. (Musimy jej pomóc.)
– biernika: kogo? co? Np. I can see you. (Widzę was.)
– narzędnika: z kim? z czym? Np. Will you go to the cinema with me? (Czy pójdziesz ze mną do kina?)
– miejscownika: o kim? o czym? Np. Could we talk about him? (Czy możemy o nim porozmawiać?)Kolejnym rodzajem są ZAIMKI DZIERŻAWCZE (possessive pronouns), które określają przynależność. W przeciwieństwie do polskich zaimków dzierżawczych, nie odmieniają się, czyli zawsze są w tej samej formie.
W liczbie pojedynczej są to: mine (mój, moja, moje, itp.); yours (twój, twoja, twoje, itp.); his (jego); hers (jej); its (jego, tego).
W liczbie mnogiej są to: ours (nasz, nasza, nasze, itp.); yours (wasz, wasza, wasze, itp.); theirs (ich).
Przykłady użycia:
This bag is mine and that is yours. – Ta torba jest moja, a ta twoja.
This isn’t Natalie’s jacket. – To nie jest kurtka Natalii.
Is this pencil yours? – Czy to jest twój ołówek?
This house is ours. – Ten dom jest nasz.
It was my fault, not yours. – To była moja wina, nie twoja.Następnym rodzajem są ZAIMKI ZWROTNE (reflexive pronouns). Stosuje się je, aby podkreślić, że podmiot w zdaniu wykonuje daną czynność samodzielnie (np. You’d better write the exam by yourself. – Lepiej napisz ten egzamin samodzielnie) albo na sobie (np. I’m singing to myself. – Śpiewam do siebie.).
W liczbie pojedynczej są to: I – myself, you – yourself, he – himself, she – herself, it – itself.
W liczbie mnogiej są to: we – ourselves, you – yourselves, they – themselves.
Przykłady użycia:
Look at yourself in the mirror! – Popatrz na siebie w lustrze!
I’m not thinking about myself now. I’m thinking about him! – Nie myślę o sobie teraz. Myślę o nim!
Please, help yourselves to the drink. – Proszę, częstujcie się piciem.
He did it by himself! – Zrobił to samodzielnie!
Don’t think just about yourself! – Nie myśl tylko o sobie!Kolejnym rodzajem są ZAIMKI WZAJEMNE (reciprocal pronouns). Są tylko dwa. Różnią się formą, a także zastosowaniem. Obydwa możemy tłumaczyć jako: się, siebie, sobą, sobie, nawzajem. Jednak stosujemy je w różnych sytuacjach.- each other – odnosi się do wspólnych relacji pomiędzy dwoma rzeczami, osobami, zwierzętami, itp.
Przykłady użycia:
My sisters always buy each other presents for their birthdays. – Moje siostry zawsze kupują sobie prezenty na ich urodziny.
The two persons looked at each other and they smiled. – Dwoje ludzi spojrzało na siebie i uśmiechnęło się.
Julia and Sofia have hated each other since the last biology lesson. – Julia i Zosia nienawidzą siebie od ostatniej lekcji biologii.
– one another – odnosi się do wspólnych relacji trzech i więcej rzeczy, osób, zwierząt, itp.
Przykłady użycia:
All the children in this club really like one another. – Wszystkie dzieci w tym klubie lubią się nawzajem.
My parents and I always buy present one another for Christmas. – Moi rodzice i ja zawsze kupujemy sobie nawzajem prezenty na Święta.Następnym rodzajem są ZAIMKI NIEOKREŚLONE (indefinite pronouns). W języku polskim znaczą: ktoś, nikt, każdy, nigdzie, gdzieś, coś, nic. Bez nich trudno byłoby wyrazić to, co ma się na myśli.
Zaimki nieokreślone nie odmieniają się, zawsze są traktowane jako liczba pojedyncza oraz mogą pełnić funkcję podmiotu bądź dopełnienia w zdaniu. Zaczynają się na: some-, any-, no- albo every-.
Możemy je podzielić na trzy grupy:- pierwsze, to odnoszące się do ludzi, czyli: somebody/someone (ktoś), anybody/anyone (ktoś, nikt, ktokolwiek), nobody/no one (nikt), everybody/everyone (wszyscy)
– drugie, to odnoszące się do rzeczy, czyli: something (coś), anything (coś, nic, cokolwiek), nothing (nic), everything (wszystko)
– a ostatnie, to odnoszące się do miejsca, czyli: somewhere (gdzieś), anywhere (gdzieś, nigdzie, gdziekolwiek), nowhere (nigdzie), everywhere (wszędzie)Przykłady użycia:
I think I’ve seen someone in my bedroom. – Myślę, że widziałam kogoś w mojej sypialni.
There is nothing there. – Tam nic nie ma.
There is someone sad somewhere in the world… – Gdzieś na świecie jest ktoś smutny…Ostatnim rodzajem są ZAIMKI WSKAZUJĄCE (demonstrative pronouns). Stosuje się je do określenia dystansu fizycznego od danej rzeczy.
W liczbie pojedynczej są to: this (ten, ta, to) – blisko, that (tamten, tamta, tamto) – daleko.
W liczbie mnogiej są to: these (ci, te) – blisko, those (tamci, tamte) – daleko.
Przykłady użycia:
Is this bag yours? – Czy ta torba jest twoja?
Look at these dresses! They are beautiful! – Popatrz na te sukienki. Są piękne!
Can you see those birds flying over the sea? – Widzisz tamte ptaki latające ponad morzem?
Who is that woman talking to Julie? – Kim jest ta kobieta mówiąca do Julii?
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!