Hans Christian Andersen

Hans Christian Andersen – pisarz i poeta, znany głównie z popularnych na całym świecie baśni. Mimo, że żył w XIX wieku, cały czas budzi zainteresowanie zarówno starszych, jak i młodszych fanów literatury.

Życiorys:
Andersen urodził się 2 kwietnia 1805 roku, w duńskim mieście Odense. Zmarł 4 sierpnia 1875 roku, w Rolighed, mieście położonym niedaleko stolicy Danii – Kopenhagi. Wychowywał się w bardzo biednej rodzinie. Jego rodzicami byli szewc i praczka. Został ochrzczony zaraz po narodzinach, we własnym domu. Postępowano tak z większością noworodków, ponieważ dzieci często umierały zaraz po porodzie. Do pisania zainspirowała go babcia, która często opowiadała mu bajki. Mając nieco ponad czternaście lat, wyjechał z rodzinnego miasta Odense, do Kopenhagi, by zostać aktorem. Gdy miał piętnaście lat, przez rok uczęszczał do szkoły baletowej. Jego największym marzeniem wówczas, była gra w teatrze, jednak nie został przyjęty. Swoich sił próbował również jako śpiewak z wysokim sopranem. Niestety mutacja sprawiła, że utracił cenne brzmienie głosu. Król Fryderyk VI dostrzegł w chłopcu talent i postanowił postanowił przekazać Hansowi stypendium królewskie. To ono umożliwiło mu dalszą naukę, a następnie studia. Dzięki pomocy króla sytuacja życiowa i materialna Andersena poprawiła się. Dzięki temu mógł skupić się na spełnianiu marzeń, rozwijaniu zainteresowań oraz pracy dającej satysfakcję. Nieoficjalnie mówi się, że Andersen miał korzenie w rodzinie królewskiej, tym zawsze chwaliła się jego babka. W teatrze zadebiutował w 1829 roku, jako autor sztuki „Miłość na Wieży Mikołaja”. Od tego czasu pisał wiele sztuk teatralnych. Niestety nie wszystkie cieszyły się sukcesami i powodzeniem. Z powodu braku wykształcenia robił wiele błędów ortograficznych i stylistycznych, przez co pracę zostawały odrzucone. Często mówi się, że miał dysleksję. Wiele podróżował, zwiedził prawie całą Europę. Miał problemy ze znalezieniem swojego miejsca na Ziemi. Często czuł się osamotniony i zagubiony. Był niezwykle wrażliwy, dużo rozmyślał, często miewał stany depresyjne. To wszystko sprawiło, że trudno było mu prowadzić stabilne życie. Dlatego nigdy nie założył rodziny. Pod koniec życia zachorował na gruźlicę. W wielu źródłach można znaleźć informację, że Andersen był biseksualny. Wynika to z wielu listów pisarza, w których pisał „moje uczucia do ciebie są takie, jak uczucia kobiety”, „usycham z tęsknoty do ciebie”. Listy te były adresowane do między innymi Edwarda Collins czy Haralda Scharffa. Jednak nikt nigdy oficjalnie nie potwierdził tej tezy.

Twórczość:
Debiutem pisarza był wydany w 1822 roku zbiór utworów „Młodzieńcze próby”