Aleksander Puszkin

Aleksander Puszkin (a właściwie Aleksandr Siergiejewicz Puszkin, ros. Александр Сергеевич Пушкин) urodził się w 26 maja/6 czerwca 1799 roku w Moskwie. Rozbieżność w dacie wynika z przejścia Rosji z czasu juliańskiego na gregoriański – tzn. daty nowego i starego porządku. Był synem Siergieja Lwowicza Puszkin oraz Nadjeżdy Sergiejowej z domu Hannibal, którzy wywodził się z szlacheckiej rodziny, co dawało młodemu Aleksandrowi szanse na dobrą edukację – najpierw był uczony przez francuskich guwernerów, później do ekskluzywnego liceum w Carskim Siole w pobliżu Petersburga (ciekawostka: po śmierci Puszkina nazwę Carskie Sioło zmieniono na Puszkin).

Puszkin swoją przygodę z pisarstwem zaczął już w liceum. Wtedy specjalizował się w dydaktyczno-satyrycznych listach poetyckich oraz odach i elegiach utrzymanych w klasycystycznym i preromantycznym stylu. Jednak w późniejszym czasie, gdy coraz bardziej był oburzony rządami Aleksandra I oraz Mikołaja I (Rosyjskich carów) zaczął pisywać wiersze, w których mocno krytykował ustrój i carów takie jak prochłopska „Wieś”. Jak można było się spodziewać, antycarska działalność doprowadziła do zsyłki w głąb Rosji. Przebywał w Kiszynowie, Odessie, potem na Kaukazie i na Krymie. Tuż przed tym jak wyjechał, udało mu się stać jednym z najbardziej rozpoznawanych pisarzy wśród ludności. Między innymi to spowodowało, że jesienią 1824 roku jego kara została złagodzona. Mógł wrócić z zesłania, ale dalej nie mógł się swobodnie komunikować z ludźmi – miał areszt domowy i przebywał w majątku swojej matki, czyli swoim domu rodzinnym. Tu powstały takie wiersze jak w „W głębinie Sybirskich ród…”. W pewnym momencie został wezwany przez Cara Mikołaja I Romanowa na jego dwór. Car cofnął jego karę (a właściwie ją znowu złagodził – został nadzór policyjny), a do tego uwolnił go od zwykłej cenzury – od tego czasu sam czytał jego dzieła i sam je cenzurował. W tym czasie też jego dzieła stały się mocniej romantyczne. Zaczął też pisać bajki. Do jego najbardziej znanych bajek, które czytają do dzisiaj dzieci zarówno w Rosji jak i w Polsce zaliczamy między innymi „Bajkę o rybaku i złotej rybce”. Jeden z jego najbardziej znanych utworów z tego okresu to „Murzyn Piotra Wielkiego” (ciekawostka: dosłowne tłumaczenie to Arab Piotra Wielkiego). Utwór ten opowiada o losach pradziadka Aleksandra Puszkina – Abrama Pietrowicza Hannibala, który jest bardzo niesamowitą personą. Pochodził z Etiopii (lub Kamerunu) i jako 7 letni chłopczyk został porwany i trafił do Rosji jako niewolnik